|| တေစၦက်င္းပတဲ့ မဂၤလာပြဲ ၊ မဂၤလာေဝါယာဥ္ေပၚက အိမ္ေရွ႕စံ [ အပိုင္း ၂ ] ||
မဂၤလာေဝါယာဥ္ တစ္ခုလုံးဟာ အနီေရာင္ပိုးဖဲ ကတၱီပါေတြနဲ႔ လႊမ္းၿခဳံထားတယ္ ။ ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို ေဖာ္ေဆာင္ထားတဲ့ လွပတဲ့ ပန္းႏြယ္ပန္းခက္နဲ႔ လေသာ္တာ ၊ အဆုံးအစမဲ့ ကံေကာင္းျခင္းကို ေဖာ္ၫႊန္းတဲ့ ေက်ာ့ေမာ့တဲ့ နဂါးအသြင္ နဲ႔ ဇာမဏီငွက္ပုံပန္းသဏၭာန္ေတြကို ေဝါယာဥ္တစ္ခုလုံးမွာ ေတာက္ပတဲ့ ေ႐ႊခ်ည္ေငြခ်ည္ေတြနဲ႔ ေရးထိုးထားတယ္ ။ နန္ဖုန္းနဲ႔ ဖူေယာင္ဟာ ေဝါယာဥ္ရဲ႕ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာရပ္ရင္း ေစာင့္ၾကပ္လိုက္ပါလာတယ္ ။ ေဝါယာဥ္ထဲ ထိုင္ရင္းလိုက္လာတဲ့ ရွဲ႕လ်န္ဟာ ေဝါယာဥ္ထမ္းတဲ့ သူေတြရဲ႕ ေျခလွမ္းစီးခ်က္အတိုင္း ဘယ္ညာယိမ္းလို႔ ။
တကယ္ေတာ့ ေဝါယာဥ္ထမ္းတဲ့ လူရွစ္ေယာက္လုံးက ထူးခြၽန္ေျပာင္ေျမာက္တဲ့ တိုက္ခိုက္ေရးကြၽမ္းက်င္တဲ့ စစ္ဖက္ဆိုင္ရာ အရာရွိစစ္သည္ေတြခ်ည္းျဖစ္တယ္ ။ ေဝါယာဥ္ထမ္းတဲ့ သူေတြအျဖစ္ ဟန္ေဆာင္ဖို႔ ဒီတိုက္ခိုက္ေရးကြၽမ္းက်င္တဲ့ သူေတြ ရွာေဖြေခၚေဆာင္လာႏိုင္ရန္အတြက္ နန္ဖုန္းနဲ႔ ဖူေယာင္တို႔ဟာ အရာရွိမင္းရဲ႕ ေနအိမ္ကို တိုက္႐ိုက္သြားၿပီး သူတို႔ရဲ႕ အစီအစဥ္ကို ေျပာျပခဲ့တယ္ ။ သူတို႔ဟာ ယြီကြၽင္းေတာင္ကို သြားေရာက္ ရွာေဖြမဲ့ အေၾကာင္းကို ရွင္းလင္းစြာ ေျပာၾကားခဲ့ၿပီးေနာက္ အရာရွိမင္းဟာ ဘာမွ ထပ္မေမးေတာ့ဘဲ သူ႔ရဲ႕ လက္ေအာက္ငယ္သားေတြထဲက သန္မာ ႀကံခိုင္တဲ့ တိုက္ခိုက္ေရးကြၽမ္းက်င္သူေတြကို ခ်က္ခ်င္း ေခၚထုတ္လာခဲ့တယ္ ။ သို႔ေပမဲ့ နန္ဖုန္းနဲ႔ ဖူေယာင္တို႔ဟာ တိုက္ခိုက္ေရးကြၽမ္းက်င္သူေတြကို ေ႐ြးခ်ယ္ရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းက သူတို႔အတြက္ အကူအညီရဖို႔ မဟုတ္ခဲ့ဘူး ။ အဲဒီသူေတြဟာ အနည္းဆုံးေတာ့ သူတို႔ကို သူတို႔ ကာကြယ္ႏိုင္ရန္နဲ႔ တေစၦသတို႔သားက တဖန္ျပန္လည္တိုက္ခိုက္လာတဲ့အခါ ဖေနာင့္နဲ႔ တင္ပါး တသားတည္း ထြက္ေျပးႏိုင္ၾကေစရန္ျဖစ္တယ္ ။
ေခါင္းမာစြာပဲ စစ္ဖက္ဆိုင္ရာ အရာရွိ စစ္သည္ ရွစ္ေယာက္ဟာ ဖူေယာင္တို႔ကို အထင္မႀကီးခဲ့ဘူး ။ အစိုးရအဖြဲ႕ထဲမွာေတာ့ သူတို႔က ပထမတန္းစား တိုက္ခိုက္ေရးကြၽမ္းက်င္သူ အရာရွိစစ္သည္ေတြပဲ ။ ဒီလို အေရးႀကီးတဲ့ စစ္ဆင္ေရးမွာ သူတို႔ကသာလွ်င္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သင့္တာ မဟုတ္ဘူးလား ? သို႔ေပမဲ့ ဒီ ႏုႏုဖတ္ဖတ္ ေကာင္ေခ်ာေလးႏွစ္ေကာင္ေရာက္လာေတာ့မွ သူတို႔ဟာ ႏွိမ္ခ်ခံရၿပီး မဂၤလာေဝါယာဥ္ထမ္းသမားေတြ အျဖစ္ အတင္းအက်ပ္ ေစခိုင္းခံရေတာ့တယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔အားလုံးဟာ ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ အင္မတန္ စိတ္ၿငိဳျငင္ မၾကည္လင္ၾက ။ ဒါေပသိ အထက္အရာရွိရဲ႕ လိုက္သြားရမယ္ ဟူေသာ တစ္ခ်က္လႊတ္အမိန႔္ကို မလြန္ဆန္ႏိုင္သည္ျဖစ္ရကား ေအာက္က်ေနာက္က်ႏိုင္တယ္ ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္အက်ိတ္အခဲေတြကို စိတ္ထဲ ၿမိဳခ်ထား႐ုံမွအပ အျခားမတတ္ႏိုင္ခဲ့ၾကဘူး ။ ဒါေပမဲ့ အင္မတန္ မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနၾကတဲ့ သူတို႔ဟာ သူတို႔ရဲ႕ ေဒါသအမ်က္ ေျခာင္းေျခာင္းထြက္ေနမႈကို ဖုံးထားႏိုင္ျခင္းငွာ မစြမ္းသာၾက ။ ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ဟာ အခ်ိန္နဲ႔ အမွ် ေဝါယာဥ္ကို လႈပ္ခါ ယိမ္းထိုးေနေအာင္ တမင္ လႈပ္ယမ္းေနၾကေတာ့တယ္ ။ အျပင္က လူေတြကေတာ့ မသိႏိုင္ေပမဲ့ မဂၤလာေဝါယာဥ္ထဲ ထိုင္ေနသူသာ သာမန္ ႏူးညံ့ေပ်ာ့ေျပာင္းတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ရင္ ဒီအေျခအေနမ်ိဳးမွာ မူးေဝ အန္ထြက္ၿပီး ေသႏိုင္ေလာက္တယ္ ။
