|| အႏၲရာယ္ကင္းေစဖို႔ ကြၽမ္းက်င္စြာ အံစာေခါက္စို႔ [ အပိုင္း ၂ ] ||
ထြက္သြားေတာ့မဲ့ သူ႔ကို ၾကည့္ရင္း လန္ခ်န္းခ်ိဳးက ခ်က္ခ်င္း ေအာ္ေခၚလိုက္တယ္ ။
" ခင္ဗ်ား ေနဦး !"
ရွဲ႕လ်န္ ရပ္လိုက္တယ္ ။ လန္ခ်န္းခ်ိဳးက အံကိုတင္းတင္းႀကိတ္ထားၿပီး ေနာက္ဆုံး မေလ်ာ့ေသးဘဲ ထပ္ေျပာလာတယ္ ။
" ခင္ဗ်ား .... က်ဳပ္ကို ေျဖရွင္းခ်က္ေပးဖို႔ က်န္ေသးတယ္"
" မင္းက ဘယ္လို ေျဖရွင္းခ်က္မ်ိဳးလိုခ်င္တာလဲ ?"
" ပထမမ်ိဳးဆက္ရဲ႕ ရန္ၿငိဳးအာဃာတေတြေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ကို မုန္းၿပီး မိသားစုကို အျငႇိဳးထားတယ္ .. ခင္ဗ်ား ယုံအမ္းကို မုန္းတာ က်ဳပ္နားမလည္လို႔ မဟုတ္ဘူး .. ဒါေပမဲ့ ..."
သူတစ္ခဏေလာက္ ဆို႔နင့္ မြန္းက်ပ္ေနတယ္ ။ ေနာက္ေတာ့ ႏြမ္းလွ် တုန္ယင္တဲ့ အသံနဲ႔ ဆက္ေျပာလာခဲ့တယ္ ။
" ဒါေပမဲ့ ပုေရာဟိတ္ႀကီး ... က်ဳပ္နဲ႔ ခမည္းေတာ္ မယ္ေတာ္ တို႔က က်န္ရွိေနေသးတဲ့ ရွန္းလာ့ျပည္သားေတြကို ေကာင္းေကာင္းမဆက္ဆံဘဲ ေနခဲ့လို႔လား ? က်ဳပ္ သူတို႔ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ မိတ္ေဆြေတြ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ...ၿပီးေတာ့ ... ၿပီးေတာ့ .... သူတို႔ကို ကာကြယ္ဖို႔ အေကာင္းဆုံးလုပ္ေပးခဲ့တာ"
သူေျပာတဲ့ စကားေတြ အားလုံးဟာ အမွန္ေတြခ်ည္းပဲ ။
ရွန္းလာ့ျပည္ႀကီး က်ဆုံးသြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ က်န္ရွိေနေသးတဲ့ တိုင္းသူျပည္သားေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ မ်ိဳးႏြယ္ ကို ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ခဲ့ၾကဘူး ။ ယုံအမ္းျပည္ႀကီး တည္ေထာင္ၿပီး စတင္ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ေနခဲ့ခ်ိန္မွာေတာင္မွ အဲ့ဒီလူေတြနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ သားစဥ္ေျမးဆက္ေတြဟာ ရွန္းလာ့မ်ိဳးႏြယ္ေတြအျဖစ္ပဲ ဆက္လက္ေနထိုင္ခဲ့ၾကၿပီး မၾကာခဏဆိုသလို တိုင္းျပည္သစ္က လူေတြနဲ႔ အခ်င္းျဖစ္ပြားေလ့ရွိၾကတယ္ ။
ယုံအမ္းမင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္ရဲ႕ အေစာပိုင္း မ်ိဳးဆက္အနည္းငယ္ဟာ အင္အားသုံး အၾကမ္းဖက္ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၿပီး ရွန္းလာ့မ်ိဳးႏြယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ရက္စက္စြာ အစုလိုက္အၿပဳံလိုက္ အျမစ္ျဖတ္သတ္ျဖတ္ခဲ့တယ္ ။ ဆန႔္က်င္ဘက္အေနနဲ႔ ယုံအမ္းေတာ္ဝင္မ်ိဳးႏြယ္ေတြကို လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ဖို႔ ရွန္းလာ့ လူမ်ိဳးေတြ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ေျမေအာက္ မဟာမိတ္တပ္ေပါင္းစုေတြလည္း ရွိၿပီး အႀကိမ္အနည္းငယ္ေတာင္ ေအာင္ျမင္ခဲ့ၾကတယ္ ။ အေျခအေနေတြဟာ ဒီလိုပဲ ဆက္ျဖစ္ေနၿပီး အဆုံးသတ္ ရလဒ္ကေတာ့ ႏွစ္ဖက္လုံးမွာ အမုန္းတရားေတြ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း သေႏၶတည္သြားခဲ့တာပဲ ။
