Merhabalar, efendim.
Sevgililer gününe özel bir bölümle karşınızdayım.
Umarım hoşunuza gider.Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın.
Çayınızı, kahvenizi aldıysanız başlayalım.
Keyifli okumalar diliyorum. <3Yoongi, uyanmış, elini yüzünü yıkayıp kahvaltısını etmişti. Hemen bavullarını topladı ve gri eşofmanının üstüne beyaz bir kazak giydi. Ardından, bir sigara yakıp salona indi. Sigarasının dumanı geçtiği yerlerde izini bırakırken; genç adam, salondaki koltuklardan birine oturdu. Dizüstü bilgisayarından kontrol etmesi gereken birkaç şeye baktı. Önemli bir maili yazıp yolladıktan sonra biten sigarasını küllükte söndürdü.
Kapısı çaldığında ayağa kalktı ve salondan çıktı. Kapıyı açtı ve "Günaydın, geçin." dedi. İki takım elbiseli adam, ellerindeki dosyalarla içeri girdiler. Kısa olan adam, saygıyla eğildi. "Günaydın, efendim. Tanıştırayım, bu meslektaşım Bay Kim." Yoongi, eğilerek elini uzatan adamın elini sıktı. "Memnun oldum." Genç adam, ellerini ovuşturdu. "Hemen işe koyulalım o halde."
"Tabii, efendim."
Yoongi, dışarıda bekleyen diğer elemanlara içeri geçmeleri için işaret etti. İçeri giren elemanlar, salona ilerlerken; genç adam, beden dilini de kullanarak anlatmaya başladı. "Öncelikle, evdeki tüm mobilyaların değişmesini istiyorum. Alacağınız mobilya türlerini ve renklerini size yolladığım mailde belirttim." Takım elbiseli adamlar ve Yoongi, evin girişinde konuşmaya devam ederken; elemanlar eşyaları boşaltıyorlardı.
Genç adam, üst katı gösterdi. "Üst katta sadece sağ taraftaki odanın, yatak odası olmasını istiyorum. Yatak odası için dediğim renk skalası dışına çıkılmasını asla istemiyorum." Adamlar, ellerindeki dosyalara not alarak dikkatle Yoongi'yi dinliyorlardı. Genç adam, kolunu sola doğru kaydırdı ve işaret etmeye devam etti. "Sol taraftaki odaya gelirsek; o odayı, çalışma odası yapacağım. Göz yormayan mobilyalar seçin."
Elini indirdi ve girişi gösterdi. "Buraya portmanto ve boy aynası istiyorum." Elemanların çıkarmaya çalıştıkları büyük tabloları gösterdi. "Ayrıca, eski tabloların yerine aynı boyutta mitolojik tablolar istiyorum." Salondan bir önceki kapı girişini gösterdi. "Salondaki alkol koleksiyonumu mutfağa taşımanızı istiyorum. Raflara led döşemeyi unutmayın. Mutfakta geriye kalan dizaynı size bırakıyorum."
Salonu işaret etti. "Alkol duvarının yerine kütüphane yapılmasını istiyorum. Mümkünse, büyük bitkilerle ve sarmaşıklarla süsleyin. Kütüphanenin sol başlangıcına, -tavandan- makrome salıncak yapılsın. Salon için özel isteklerim bunlar, gerisini yolladığım mailden bakarak halledebilirsiniz." Ellerini birleştirdi ve -not alan adamlara bakarak- konuşmaya devam etti. "Son olarak, bahçe için daha büyük bir mobilya takımı istiyorum. "
Genç adam, kapıyı gösterdi. "Bir de kapı kilidi değişecek." Takım elbiseli adamlar, son notlarını aldılar ve dosyalarını aşağı indirip Yoongi'ye selam verdiler. "Merak etmeyin, efendim. Sizi, hayal kırıklığına uğratmayacağımıza emin olabilirsiniz." Yoongi, "Bay Kim, çocuklara söyle, bavullarımı aşağı indirsinler. Araçta bekliyorum." dedi ve evden çıktı. Arabasına bindikten sonra kemerini taktı ve bavullarının gelmesini beklemeye başladı. Bavulları geldiğinde; aracı çalıştırıp şirkete doğru yola çıktı...
***
Genç kız, siyah şişme montunun fermuarını çekti ve dışarı çıktı. Kapıyı kilitledikten sonra caddede kendisini bekleyen taksiye bindi. İneceği yere geldiklerinde; şoförden, arabayı durdurmasını rica etti. Ödemeyi yaptıktan sonra araçtan indi. Alışveriş merkezinin içine girdi ve bir elektronik mağazası buldu. Telefonu ortada yoktu. Bu yüzden yeni bir tane alması şart olmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ALGOPHOBIA
Fanfiction[ANGST!] "Ben bir kabus gibiydim ve sen de bundan farksız sayılmazdın." Not: Bu kitapta yaşanan şeyler tamamen kurgudur. Psikolojik problemler ciddiye alınmalıdır ve mutlaka bir uzmandan yardım istenmelidir. Sorunlu bir kişiliğe/hayata sahip olmak ö...