Gerçek Ailem

1.bölüm

Hocanın verdiği projeyi nihayet bitirdim ve güvenli bir yere sakladım ödevi. Eğer başına bir şey gelirse ise birde bununla uğraşmam.

" Hele şükür bitti ödev ve bitmeseysi parçalayacaktım ödevi! "

Yatağımın üstünde uzanan ve sabırla beni izleyen ikizime göz devirdim.

" Parçalarsan ise abimde seni parçalardı ikizim ve hadi gel dışarıya çıkalım. "

" Olur ama bizimkileri çağırmayalım ve onlarla yarın buluşuruz. Şimdi tek biz ikimiz takılalım ve aptal ödev yüzünden ikiziminin yüzünü göremez oldum. "

" ikizim abartma ve tüm gün odamdan çıkmıyorsun zaten. "

" Olsun ama ben seninle bir şeyler yapmayı özledim ve ödev yüzünden 1 ay seninle hiç bir şey yapamadık zaten. Ve 1 günlük birlikte takılalım ve hadi hazırlan. Kimseye haber vermek yok ve telefonlarımızı kapatacağız. "

" Tamam başımın belası ve hadi hazırlanacam ben. "

Yanağını öptüm ve oda benim yanağımı öptü. Odadan çıkması ile dolaba yöneldim ve rastgele bir kıyafetler çıkarttım. Hızlıca üstümü değiştirdim ve saçlarımı düzelttim. O sırada odaya dalan kardeşim ile ona baktım.

" Ablacığım abimle dışarıya çıkıyormuşsunuz ve en sevdiğin kardeşini almıyorsunuz. "

Uraz şirince yanıma yaklaştı ve yanağımı suluca öptü.

" Tek kardeşim olduğunu hatırlatmak isterim canım kardeşim ve hadı hazırlan gel ama elini çabuk tutsan iyi olur abin beklemez. "

" Ablaların en güzelsin ve seni çok ama çok seviyorum canım ablam. "

Yanaklarımı öptü ve gülerek saçlarını karıştırdım.

" Abla ya saçlarımı bozma gözünü seveyim! "

Uraz sinirle saçlarını düzeltmeye çalışırken ise inatla düzenleyen saçlarını bozmaya çalıştım ve kardeşimi sinirlendirmeye bayılıyorum.

" Abla! Yapmaya kaç saat uğraştım saçlarımı düzenlemek için ve yine uğraşacam! "

" Bağırma ablaya ve hadi acele et yoksa kalırsın. "

Odadan çıktım ve salondaki koltuklardan birisine oturdum. Elime telefonumu aldım ve gelen mesajlara baktım. Çoğunluk bizim çocuklardan ve hepsi de ödevimi bitirdim mi diye sormuşlar. Ve 1 aydır onlarla doğru düzgün konuşamadım ve yardımlarını kabul etmedim. Çünkü projeyi kendimiz yapmamız gerekiyor ve herkes kendine özgün bir proje ile gelecekti. Bende kendim yaptım ve benimki diğerlerinden birazcık daha uzun oldu. Ailemle bile doğru düzgün görüşemiyoruz ve vakit geçiremiyoruz. Ödevim yeni bitmişti ve 1 ay sonra yani. Yarın son günümüz ve teslim edeceğiz ödevi.

Çocukların mesajlarına yanıt verdim ve o sırada ikizim ile kardeşimin gelmesi ile birlikte evden çıktık. İlk olarak yemek yemek için bir restoranda geldik ve siparişlerimizi verdik. Siparişler gelinceye kadar kendi aramızda sohbet ettik ve yemekler gelince ise yemeklerimizi yedik. Daha sonra ise akşama kadar eğlendik ve akşam olunca ise eve geldik. Abimlerle özlem giderdik ve sofrayı kuruyorduk. En sonunda sofra hazır oldu ve yemeğe başladık.

Yemekten sonra ise ailecek ile masayı topladık ve salona geçtik. Toprak abimin dizinden yatıyordum ve Ateş abim ile Baran abim telefonlarına gömülmüer. Eren ile Uraz ise birbirleriyle uğraşıyorlar. Poyraz abim ise sessizce sehpayı izliyordu.

Toprak abimin yanımdan kalktım ve Poyraz abimjn yanına gittim. Poyraz abimin yanağını suluca öptüm ve abim irkilerek bana baktı.

" Abi sen iyimisin ve kötü bir şey yok demi. "

Poyraz abim beni kendine çekti ve saçlarımı okşmaya başladı.

" İşle alakalı önemsiz bir şey yok miniğim ve sen ne işteyecektin. "

" Selimler ile dışarıya çıkacağız yarın akşam ve sinemaya gideceğiz. Sonra ise takılacağız ve geç olmadan geleceğiz söz abi.  Lütfen izin ver abi ve zaten ödevim yüzünden dışarıya çıkamadık. Lütfen abiciğim. "

" Hem Selim abide orada olacak ve kötü bir şey olduğu zaman ise hemen seni arayağız söz abiciğim. "

Uraz hızlıca Poyraz abimin yanına oturdu ve ikimizde yavru köpek bakışlarıyla abime bakıyordu.

" İzin veriyorum ama dikkatli olacaksınız ve bir şey olduğu zaman ise anında beni arıyorsunuz. "

" Anlaştık Poyraz kaptan! "

İkizim ben ve kardeşim aynı anda dememiz ile abim gülerek gözlerini devirdi.

Okuldaydık Ayça Ece Kerim Cenk Emre Aral Selim öğle arasındayız ve sohbet ediyorduk ama daha çok akşam için plan yapıyorduk.

" İlk sinemaya gidelim. Sonra ise yemek yiyelim ve alışveriş yapalım daha sonra da parka gidelim. Kola ile çektirdik yeriz. "

" Alışveriş fikrini atalım ve futbol oynayalım.

Kerim'in Ece'ye bakarak demesi ile Emre konuştu.

" Alışveriş fikrini bende beğenmedim ve zaten her fırsatta alışveriş yapmaya gidiyorsunuz. Ne anlıyorsunuz onu da anlamıyorum ben. "

" Aynen ve depresyon süresinde sürekli alışveriş ile tatlı yiyen kızlar işte. "

Kerim Cenk Emre Ece'nin alışveriş fikrini beğenmedikleri için konuyu değiştirmeye çalıştılar ve Ece sinirle üçüne baktı.

" Alışverişe gidilecek ve yoksa beni unuttun. "

" Hem siz futboldan başka bir şey bilmezsiniz ki ve sürekli top peşinde koşmaktan ne anlıyorsunuz. Bence alışveriş daha iyi ve zaten okulun balosu var. Onun için kıyafet falan bakarız. "

" Aynen ve ben daha kıyafet bakmadım bile. "

Nil'in ortaya atması ile gözlerimi devirdim ve soğuk çayından bir yudum aldım. Onlar kendi araların nereye gideceğiz tartışmasını yaparken sessizce izliyordum ve zilin çalması ile sınıfa geldik.

Eve geldik ve üstümüzü değiştikten sonra ise sinema salonuna geldik. Ve ne izleyeceğiz adlı tartışmayı biz kazandık ve Marvel filmini izlemeye girdik. Film harikaydı ve kızlar ile yemek yerine kadar bunu konuştuk.

Yemekler yendi ve lunparka doğru yürümeye başladık. Tüm oyuncaklara bindik ve en korku tüneline binmemiştik. Selim Aral Kerim Cenk Emre Eren Uraz Ece beni ve Ayça'yı ikna a etmeye çalışıyorlardı. En sonunda kazanan onlar olmuştu ve ben Eren binmiştim. Ayça Selim Ece Aral Nil Cenk bile binmişlerdi ve bizim çığlıklarımız tüm lunparka duymuştu.

Dünku maceramızdan sonra eve gelmiştik ve direkt yapmıştık ama ben korkudan yatamamıştım. Toprak abimin yanına gitmiştim ve onunla birlikte yatmıştık. Sabah ise Toprak abim beni kaldırmış ve istemeyerek okul için hazırlanmaya gittim. Hızlıca merdivenleri inmeye başladım.

" Erva koşma! "

Toprak abimin sesini duymazlıktan geldim ve tüm ailenin yanaklarını öptüm.

" Günaydın canım ailem! "

" Günaydın. "

Hepsi aynı anda konuştular ve Ateş abim ile Baran abimin arasına oturdum. Baran abim ile Ateş abim tabağımı doldurdular ve bir yandan ise ağzıma veriyorlardı. Toprak abim Eren Uraz ise gülerek beni izliyorlar ve onlara öldürücü bakışlar atıyordum. Poyraz abimin boğazını temizlemesi ile tüm gözler onu buldu ve masada bir sessizlik oluştu.

" Erva bugün okula gitmeyeceksin ve hastaneye gideceğiz. "

Hastane nereden çıktı şimdi.

Yeni bölümü nasıl buldunuz

Oy ile yorum yapmayı unutmayın