Gerçek Ailem

7.bölüm

Okula geldim ve Uraz'ınsınıfa girdim ama Uraz sınıfta yoktu. Çantası sırasındaydı ama kendisi yoktu ve karidora çıktım. Tüm okulu aradım ve Uraz'ı okulun bodrum katında buldum.

" Uraz seni her yerde aramadım ama bulamadım ve aklımı kaybedecektim neredeyse! "

Sinirle ona baktım ve ona sarıldım ama o sarılmadı. Ayrıldım ve yanıns oturdum.

" Özür dilerim ve tamamen aklımdan çıktı ödevin. Yoksa biliyorsun asla unutmam seni ve ödevini. "

" Önemli değil ve hatta hiç sorun değil. Ben ödevi tek başıma yaptım zaten ve Özge hocaya da tek başıma teslim ettim."

Uraz'ın sahte gülümsemesi ile bana bakarak demesiyle kalbime bir hançer saplandı. O gözlerinin içinde hayal kırıklığını görmek kalbimi sızlattı. Dün akşam yemekten sonra Çınar sunumunu getirmişti ve sabaha kadar onunla uğraşmıştık. Geç olduğu için de Çınar'a benimle yatmak için teklif sunmuştum ve oda kabul etmişti. Yatmadan önce ise ödevle fotoğraf çekinmek istediğini daha doğrusu birlikte fotoğraf çekinmek istediğini söylemişti ve onu kırmamak için kabul etmiştim. Hikayesinde beni de etiketlenmiş ve mecburen bende paylaşmıştım. Daha sonra da yatmıştık ve sabah Selim'i arayacağım sırada ise Uraz'ın aramaları ile mesajlarını görmem ile onun ödevini aklıma gelmişti. Aradım ve mesaj attım ama geri dönüş olmadı.

" Cidden özür dilerim ablacığım ve söz bir daha seni asla unutmayacağım. "

" Cidden sorun değil abla ve ben unuttum bile. Neyse ben sınıfa gidiyorum ve Özge hoca gelecek zaten. "

Tam gideceği sırada kolunu tuttum ve titrek bir nefes aldım.

" Söz veriyorum hatamı telafi etmek için elimden geleni yapacağım ve seni kendime affetireceğim ablacığım benim. Hatta okul çıkışı abla kardeş günü yapabilim veya okuldan kaçalım. "

Heyecanla sorduğum soru ile gözü sol bileğimde ki bilekliği gitti ve buruk bir gülümse oluştu. Bakışım oraya gitti ve yutkundum. Uraz'ın hediyesini üstünde Çınar'ın hediye ettiği bileklik vardı ve Çınar bana ikinci kez hediye olarak bileklik vermişti.

" Eve gideceğim ve biraz dinleneceğim. Ödev yüzünden yorgunum ve uyumak istemiyorum eğer izin verirsen. "

Ağlayacaktı.

" Uyumayacağını biliyorum ve ağlayacaksın. Bu yüzden eve gitmek yerine birlikte abla kardeş günü yapacağız ve hatta şimdi seni öğle yemeğine kaçıracam. Hesaplar benden ve ablanın kıymetini bil bak hesapları benden ödüyorum. "

Onun saçlarını karıştırmak için elini uzattım ama geri çekildi ve bakışlarını benden kaçırdı.

" İstemiyorum ve yorgunum. "

Çıkıp gitmesi ile sessizce duvara baktım ve elimi yumruk yaptım. O sırada elimin üstünde bir el hissetmem ile Eren elimi zorlukla açtı ve gülümseyerek bana baktı.

" Uraz'ı biliyorsun ve siniri kolay kolay geçmez ama sen olunca ise hemen affeder. Sadece biraz zaman ver ve affedecek seni. "

" Kolay kolay affetmeyecek ve kalbini çok kırdım. Hepsi benim suçum. "

" Senin bir suçun yok ve kimsenin suçu yok! Uraz seni affedecek ve eskisi gibi abla kardeş olacaksınız ama bu sefer beni dışlayacaksınız orası ayrı. "

Eren'in tripli sesini duymam ile güldüm ve yanaklarını öptüm.

" Sen benim diğer yarım ve kalbimin diğer yarısısın. Kendimi unuturum ama seni asla ve diğerlerini asla unutmam. Canım ikizim benim. "