Gerçek Ailem

2.bölüm

" Abi Erva'ya bir şey mi oldu ve kötü bir şey yok demi. "

Baran abimin endişeli sesi ile Poyraz abim ona döndü.

" Merak etmeyin kötü bir şey yok ama bu konuyu salonda konuşsak daha iyi olur ve Eren ile Uraz sizde okula gitmeyeceksiniz. "

Kahvaltı sessizce ve düşünceli geçmişti. Salona geçmiştik ve sessizce abimin diyeceklerini bekliyorduk.

" Dün bir telefon aldım ve dediklerine göre Erva'nın bebekken karışmış olma ihtimali varmış. Emin olmak için DNA testi yaptırmak için bizi hastaneye çağırıyorlar ve ben bir karışıklık olduğunu söyledim. Hastaneye gelmeyeceğimizi ve Erva'nın bizim kardeşimiz olduğunu kesin bir dile söyledim. İş yerime bir aile geldi ve Erva'nın kendi kızları olduklarını söylediler ve DNA testi için saatlerce dil döktüler ama fikrimi asla değiştirmedim. Erva her zaman benim biricik kardeşim ve o test falan bunu değiştiremez. Eğer hastaneye gitmezsek ise polislerle geleceklerini söylediler. "

Odada uzun bir sessizlik oluştu ve kimse konuşmadı.

" Erva bizim kardeşimiz ve ben kardeşimi kimseye vermem. "

Toprak abim beni kendine çekti ve saçlarımı okşmaya başladı. Ateş abim Baran abim Eren Uraz gelip bana sarıldılar ve Poyraz abimde hepimize sarıldı.

" Kimse onu almıyor ve sadece bir test yapılacak. Ben zaten biriciğimi kimseye vermem ve vermeyi de düşünmüyorum. Şimdi o testi yapıyoruz ve hiç bir şey olmamış gibi evime geri geliyoruz. "

Poyraz abimin sözlerinden sonra ise kimse konuşmadı ve hep birlikte sessizce evden çıktık. Hastaneye geldik ve abimi takip etmeye başladık.

Eren ile Uraz elimi sıkıca tuttuyorlar ve Toprak abim Ateş abim Bora abim ise arkamızdan geliyorlar. Önden ise Poyraz abim gidiyordu. Bir odaya geldik ve amcam kapıyı çaldı. Daha sonra sırayla içeriye girdik ve boş koltuklara oturduk. Eren sağ Uraz sol tarafıma oturdu ve Poyraz abim ise onların yanına oturdu.

" Diğer ailemizde buraya geldiğine göre herkes neden burada olduğunu biliyor. "

' Kısa kesin ve kanları alın. "

Poyraz abimin sert sesi ile doktor başını salladı.

" Poyraz bey Erva Hanım ile Yusuf beyden kan alınacak ve hemşire hanım size yardımcı olacak. "

Anne ile baba demekten nefret ettiğim kişiler bizi terk etmişler ve hepimizi Poyraz abim büyütmek zorunda kalmıştı. Çocuk yaşında bizim sorumluluğumuzu üslenmişti ve herşeyimizle ilgilenmişti. Bizim diğer çocuklardan bir şeyimiz eksik kalmasın ve fazlamız olsun diye deli gibi çalıştığını unutmak mümkün değil. Hem okudu hem çalıştı ve hemde bizimle ilgilendi. Okula ilk başladığımız zaman Poyraz abim bizi götürmüştür ama biz gitmesini istemediğimiz için ve ağlayarak ona yalvardığımız için okul çıkışana kadar bizi beklemişti. Hep bizim veli toplantılarımıza gelir ve öğretmenlerimizden bilgili alırdı. Ve sürekli bizi uzaktan takip eder ve tehlikelerden bizi hep gizlice koruyordu. Düştüğümüz zaman ilk abim geliyordu ve bizi düştüğümüz yerden kaldırıyordu. Bize anne baba ve abi sahibi sahip çıkıyordu. Bize masal anlatır ve sorunlarımızı çözmeye çalışır. İşte olduğu zaman ise telefon açtığımız gibi hemen işini bırakır ve bizim yanımıza geldiğini asla unutmadım. Poyraz abimin önceliği her zaman biz olduk ve her zaman biz olmaya devam edeceğiz. Ve Poyraz abim gibi harika bir abiye sahip olduğum için çok şanslıyım ve abim benim ilk kahramanımdı. O benim ilk hayran olduğum ve ilk aşkındı. Kız çocukları babalarına aşık büyümüşler ama ben abime aşık büyüdüm ve hala da abime aşık bir kızım. Poyraz abimin yeri benden her zaman çok başka ve çok özel. O sadece abim değil babam ve babam olmaya devam edecek.