~𝙿𝚞𝚗𝚔 𝚟𝚜 𝚏𝚕𝚘𝚠𝚎𝚛𝚌𝚑𝚒𝚕𝚍 ~ [L.S]

ch. 17

"مامااان..."

لویی با صدای ضعیفی از طبقه بالا جوانا رو صدا زد و پتو محکم دور بدنش پیچید. قبل از باز شدن در، صدای قدم هاشو شنید که از پله ها بالا میومد. جی سرش رو از پشت در به داخل آورد "همه چیز اوکیه؟"

"نه...حالم خوب نیست"

لویی ناله کرد و شروع به سرفه کردن کرد."اوه بوبر امروز خونه بمون نرو مدرسه، باشه؟ بهت زنگ میزنم"

"باشه" لویی زمزمه کرد " نمیفهمم چطوری یهو مریض شدم؟"

جی نیشخندی زد "پنجره رو باز گذاشتی عزیزم. چای میل داری؟"

"آره لطفا."

لویی سرش رو تکون داد و بینی سردش رو تو بالش گرم فرو برد. چند دقیقه بعد جی با یه سینی چای و پنکیک و دارو وارد اتاقش شد

"بلند شو همه رو بخور"

جی سینی رو روی بغلش گذاشت و کنارش نشست. 

"اما مامان، اگه بعد از خوردنش بالا بیارم چی؟ طعم دارو وحشتناکه."

لویی غرغر کرد و دستاشو روی سینه اش جمع کرد.

"لویی تو باید غذا بخوری تا انرژی کافی برای خوب شدن پیدا کنی. قرص ها کمک بیشتری میکنن بیا بخور."

لویی با صورتی ناراضی شروع کرد به خوردن، چایش رو خورد اما به دارو دست نزد. جی آهی کشید و داروهارو روی میز کنارش گذاشت و پیشونیش بوسید و بهش گفت که دوباره بخوابه. لویی سری تکون داد و خودش رو زیر پتو برد تا دوباره بخوابه.

ساعت یازده صبح بود که لویی دوباره از خواب بیدار شد و توی گلوش احساس خارش میکرد و دیوانه وار شروع به سرفه کرد.

"هی، حالت خوبه عزیزم؟"

صدایی رو شنید، فقط برای دیدن هری که روی لبه تختش نشسته بود، چشماشو باز کرد.

" ترسوندیم."

"متاسفم لاو. چطوری؟"

" نمیدونم"  لویی با سرفه گفت. هری کنارش نشست و پشتش رو نوازش کرد و گفت" دارو مصرف کردی؟ "

لویی سرش رو به معنی نه تکون داد.

هری گونه اش رو بوسید"لاو برای خوب شدن سریعتر باید مصرف کنی." 

لویی ناله کرد "دوست ندارم."

"پس ترجیح میدی مریض باشی؟" 

لویی دوباره سرش رو به معنی نه تکون داد. 

"پس بیا معامله کنیم، باشه؟ اگه قرص و سوپ مرغی که درست کردم بخوری، تمام روز اینجا میمونم و بغلت میکنم و میبوسمت و میتونیم فیلم هایی که دوست داری ببینیم."

لویی نمیتونست از بودن هری کنارش بگذره پس با ناچاری قبول کرد چون میدونست که بالاخره باید دارو بخوره. هری لبخندی زد و گونه اش رو بوسید و بلند شد تا براش یک کاسه سوپ و یک لیوان آب برای قرص بیاره.