ALIENS AND STARS, LIKE YOU AND ME (BOOK 2)

CHAPTER 24

Habang naglalakad sa hallway papunta sa classroom ay nagbabasa ako ng reviewer. Pagpasok ko ay nakasalubong ko si Gab, "Oh." Sabi ko, "Oh?" 

"Oh, hi, Star." Kumaway siya sakin at napangiti. Sabi ko, "H-hello, bakit parang nagulat ka ata ung makita ako?" 

Napakunot siya ng noo, "H-huh? Hindi ah. What are you talking about?" Tinitigan ko siya at habang nakatitig ako sa kanya ay shalata naman sa itsura na para bang kinakabahan o may tinatag siya. Nang mapansin niya na seryosong nakatingin ako sa kanya, "Okay fine, I-I just thought you're Avaline." 

"H-huh?" Napakunot ang noo ko sa pagtataka, "I thought you're her, that's why I got nervous." Tanong ko, "Ah, okay pero, teka bakit ka naman kakabahan kay Avaline?"

"Well, um..." Nag-aalinganan siyang sabihin sakin pero sinabi niya parin naman, "Um, I just said something to her, and I don't really know what her reaction was" Mas lalo ako napakunot ang noo ko sa pagtataka, "H-huh?" 

Napabuntong hininga siya dahil sa hindi ko ma gets ang sinasabi. Hindi ko rin naman kasi ma gets ang sinasabi niya noh. Kinuha niya ang kamay ko at hinila niya ako palabas ng classroom. 

Hinila niya ako hanggang sa nakarating kami sa isang gilid kung saan ay wala taong dumadaan. Tanong ko, "Bakit? Bakit tayo nandito?" Sabi niya, "So I can explain to you everything."

Nanatili akong nakakunot ang noo, kinuha niya ang cellphone niya mula sa bulsa niya at pagkakuha niya ng cellphone ay may hinanap siya mula doon. Pagkahanap niya ay ipinakita niya ang nakalagay sa cellphone niya. Nakita ko ang ankalagay doon.

[Hell! This is Gab, the one that you met earlier at school.]

[Oh, yeah! I remember you, hello!]

Tanong ko, "A-ano yan?" Sabi niya, "This was our first conversation when I messaged her on social media." Tanong ko, "Convo niyong dalawa yan ni Avaline?" 

Tumango siya at ang sabi niya, "Yup, After our first conversation, we finally followed each other." Sabi ko kahit medyo nagtataka parin dahil sa hindi ko alam kung bakit niya 'to sinasabi sakin, "O-okay." Sabi niya, "After we followed each other, we talked almost every day."

"O-okay." Sabi niya, "And after a long time, I decided to ask her out. She agreed to my invitation. When we first went out, we started eating out more often in the following days." Hindi ako nakaimik ng marinig ko ang sinabi niya.

"The date I mentioned when we were at the cafe with you is the friendly date Avaline and I were referring to." Nang sabihin niya yun ay naalala ko yung nabanggit niyang 'date'.

"I know, right? We should come here for our dates sometime." 

"Dates?" 

"Ah-um I mean is that um.."

"W-what he means is that we should... come here to hang out."

Ang sabi ko nang maalal ko yun, "Ah,  yun pala yon." Tumango siya at ang sabi niya, "We hid the fact that we were dating because we didn't want you to think there was anything more between us; we were just friends, and our dates were only friendly dates." Napayuko siya pagkatapos niyang sabihin yun.

Nanatili akong nakatingin sa kanya at hindi nagsalita. Nagsalita siya, "But.." Dahan-dahan  na umangat ang tingin niya sakin, "When I got to know her and got to know her better... Little by little, I started to have feelings for her."

Nedyo nanlaki ang mata ko sa gulat nang sabihin niya yun. Hindi ko lang inaasahan na sasabihin niya yun sakin. Pero aaminin ko medyo parang natuwa ng sabihin niya, siyempre dahil sa may feelings pala siya para kay Avaline?!