Woosan [Texting-Düz yazı]

15. Bölüm [M]

Wooyoung birlikteliklerinden sonra babacığını kendi evine gelmeye ikna etmiş ve yatağında uzanmışlardı. Fakat şu an San uzanıyor Wooyoung ise uyuyordu. Küçük olan yorgun düştüğü için kendini yatağına atar atmaz babacığının kolları arasında uyuya kalmıştı. Ve belki de hayatında ilk defa bu kadar huzurlu hissettiren duygular ile uyuyordu.

Yaşadıkları sıcak dolu dakikalardan sonra pek fazla konuşmamışlardı. Çünkü Wooyoung hem yorgundu hem de utanıyordu. Yüzündeki kırmızılık ve vücudunu sarıp sarmalayan sıcaklık asla azalmamıştı. Neyse ki şu an uyuduğu için oldukça sakindi.

San uzanırken uyuklayan bebeğini izledi dakikalarca. Saçlarını okşadı, yüzünde gezindi, dudaklarına kuş tüyü kadar hafif öpücükler kondurdu, bıraktığı izlere dokundu, kollarıyla bedenini bedenine yasladı, sıkı sıkı sardı küçüğünü ama Wooyoung'un mızmızlanması ile ayrıldı sarıldığı bedenden.

"Mnh, ıhhğ."

Sol dirseğinden destek alarak yükseldi, küçüğünün buruşmuş yüzünü inceledi.

"Ne oldu bebeğim?"

Sağ eliyle sıcak yanağı okşarken kısık sesiyle sordu.

"Iıh, mmıığh."

"Bebeğim ne oldu? Canın mı acıyor yoksa?"

Küçük olan başını iki yana salladı. Uykuda da olsa babacığının dediklerini algılayabiliyordu.

"O zaman ne oldu?"

Küçük olan ağlıyormuş gibi sesler çıkardı.

"Bebeğim ne oldu?"

Eğildi mızmızlanan bedenin üzerine. Wooyoung ellerini yumruk haline getirdi ve hafifçe ittirmeye çalıştı babacığını. Büyük olan tek eli ile iki bileği de kavradı ve başının üzerine sabitledi. Bu sefer de bacakları ile ittirmeye çalıştı ama beceremedi.

"Sana diyorum, ne oldu?"

"Em... emmmh."

Ağzını şapırdatarak konuştu.

"Anlamıyorum bebeğim, ne istiyorsun?"

Yine ağlamaklı sesler çıkardı.

"Emziğğh."

"Ne? Emzik mi?"

Küçük olan başını salladı ve göğsünü sürttü üstündekine.

"Bekle. Bulmam gerekiyor."

San küçüğünün tarafında duran komodinin üzerine bakındı loş ışık yardımıyla. Görünürde bulamayınca çekmecesini açtı ve ilk kez buraya geldiğinde küçüğüne yakıştığını söylediği tanıdık emziği eline aldı. Yerine geri döndü ve hâlâ mırıltılar çıkarıp üzerindeki göbeğine kadar gelen ince tişörtü çekiştirene baktı.

Uzandı yeniden, elindeki emziği küçüğünün dudaklarına bastırdı. Wooyoung ağzını açmak yerine kafasını tersi yöne çevirdi.

"Şimdi ne oldu?"

"Iııığh."

Bir kez daha denedi emziği küçüğünün ağzına sokmayı fakat yine aynı tepki ile karşılaştı.

"Ne yapmamı istiyorsun anlamıyorum bebeğim."

Sinirle soluyarak konuştu.

"Iığh, em...ziiğk."