Gurur. /bxb/ (Nefret'in yan kitabı.)

4: 379. Gün

Kaya

Sinirle elimde tuttuğum oklavayı önümde oturmuş arkadaşlarıma doğru salladım.

"Hanginiz öttü lan taylana benim randevuya çıktığımı!?"

"Oha sen randevuya mı çıktın?" Dedi şaşkınlıkla Sezerin yanında oturan Erim. Kaşlarımı çatarak yüzüne baktım. Bilge atıldı hemen.

"Ben Taylanla falan konuşmuyorum."

Seni biliyorum der gibi bir bakış attım ve diğerlerine baktım. Kimsede ses çıkmayınca daha da kaşlarımı çattım.

"Ege sen mi söyledin?"

"Benim haberim bile yoktu."

"Amaaan ne güzel oldu işte ikinizde bulmuşsunuz birini yakında birbirinizin nişanına falan da gidersiniz."

Sinirle Erime baktım. "Sana burdan bir uçarım elimden kimse alamaz seni."

"Ben alırım." Diye araya girdi Sezer. 'ay götüm.' Der gibi bir bakış attım ona da.

"Bize hesap soracağına eskiden beri Taylanla arkadaş olan sarı yelloza hesap sorsana." Diye araya girdi Bilge sinirli bir sesle.

Bu fikir aklıma daha önce hiç gelmediği için merakla bakışlarımı Bilgeye çevirdim. Doğru ya. Alperen ve Taylan eskiden arkadaşlardı hala arkadaş bile olabilirlerdi bunu Alperen bana hiç söylememişti ama çok büyük bir olasılık vardı. İçimdeki sinir büyürken elimdeki oklavayı kenara fırlatıp ceketimi aldım ve evden çıktım.

Alperen'in yeni taşındığı evi ezbere bildiğim için hızlı adımlarımı oraya doğru yönelttim ve beş dakika içinde apartmanın önüne geldim. İçimdeki sinir hala soğumamıştı. Taylana mı daha çok sinirliydim dün gördüğüm o kıza mı yoksa Alperen'e mi bilmiyordum ama salak gibi hissettirmişti hepsi beni.

Kapıyı çaldım hızlı hızlı.

Saniyeler sonra üzerinde beyaz bir tişört ve kırmızı kareleri pijamasıyla Alperen kapıyı açtı şaşkınlıkla.

"Yavaş lan haciz geldi sanki eve amına koyayım."

"Sus!" Hızla onu itip içeri girdim ve salona girdim. Bir iki saniye dursa da hemen peşimden geldi.

"Ne oldu aşkım ne bu sinir?" Diyerek koltuğa oturdu.

"Sen gizli gizli her şeyi Taylana mı ötüyordun lan!?"

Durdu. Bir kaç saniye yüzüme baktı. Cevap vermeyince olayı anladım ve kan resmen beynime sıçradı. Yine mi bir şekilde aptal yerine konulmuştum ben?

"Doğru ya.." dedim alayla ama bir o kadar da üzüntü vardı içimde. "Taylan gittikten sonra yakın olduk seninle. Hiç de garip gelmemişti bana çünkü aynı kafadaydık iyi anlaşmıştık seninle.."

"Kaya.. açıklamama izin verir misin.." ayağa kalktı ve açık renk gözlerini gözlerime dikti.

"Neyi açıklayacaksın ya!" Sinirle koltuğa oturdum. Ayaktayken yanıma yaklaştı.

"Kaya evet başta sırf bunun için yanaştım sana ama sonra cidden çok iyi arkadaş olduk ben bile içimi döktüm sana."

"Bende döktüm, sende gidip hepsini Taylana öttün."

Kaşlarını çattı. "Duygularınla ilgili bir şey ötmedim.. aman yani söylemedim!"

Hızla aklıma gelen şeyle elimi uzattım ona doğru. "Ver lan telefonunu."

"Ne?" Şaşkınca yüzüme baktı.

"Telefonunu ver Alperen!"

Ofladı ve elimden kurtulamayacağını anladığı için yandaki koltuğa yürüyüp telefonun şifresini girerek elime tutuşturdu.