Gurur. /bxb/ (Nefret'in yan kitabı.)

Final Part 1

Kaya

Boş odada duran tek koltuğa sırtımın yaslandığını hissettiğimde Taylanı kendi üzerimde görmem bir oldu.

Ev boş olmasına rağmen o kadar soğuk değildi, nereden sıcak geliyordu bilmiyordum ama cidden sıcaktı. Kış ayında olmamıza rağmen hemde.

"Boş evde açılış olarak sevişecek miyiz cidden?" Kahkaha attım.

Sırıttı ve üzerime doğru eğildi.

"Daha iyi bir kutlama şekli bilmiyorum.."

Kıkırdadım.

Taylan bir hışımla üzerime geldi ve gömleğimin düğmelerini açmaya başladı. Gözlerimi tavana çevirip kendi kendime düşündüm.

Cidden bu ev bizim olacaktı.. içimdeki heyecan büyürken dudağımı dişledim biraz. Sonra ise Taylan konuştu.

"Ne düşünüyorsun kendi kendine?" Elleri kıyafetlerimin üzerinde gezerken ona bakmadan konuştum.

"Kocaman ev bizim mi şimdi?"

"Evet.. evde sevişmediğimiz köşe bırakmayacağım."

Kahkaha attım.

"Her yerde mi yapacağız?"

Vücudumda gezinen elleri yüzünden uykum gelmişti. Mayışmıştım.

"Her yerde yapacağız." Diye mırıldandı. Sanırım gömleğimin düğmelerini çözmeye çalışıyordu hala ve Taylanın sinirini göze alırsak her an gömleği ortadan ikiye ayırabilirdi. O an kendi kendime konuşup bir şeyler düşündüğüm için ona odaklanmadım.

"Mutfakta? Gerçi orada bir şey yapmıştık.." diye mırıldandım.

"Evet."

"Ee biz genel olarak her yerde yaptık galiba.. ev olarak bakarsak." Kıkırdadım.

Bir iç çekti ama cevap vermedi. Daha çok konuştum.

"Çocuk odasında yapamayız ki"

Elleri pantolonumdayken duraksadı aniden.

"Çocuk odası mı?"

"Evet.. eninde sonunda bi tane olacak dimi sonuçta?" Gözlerine baktım.

Pantolonumun kemerini çözmeye devam etti.

"İstesek de evlat edinemeyiz iki erkeğe çocuk mu verirler Türkiye burası.."

Ofladım. "İyi bari köpek sahiplenelim.." dudak büzdüm.

"Ha bak o olur." Pantolonumu yavaşça aşağı indirirken kıkırdadım.

"Peki adını Emre koyabilir miyim? Hep çocuğum adını Emre koymak istemişimdir.." kendi kendime mırıldandığım sırada kaşlarını çatı. Pantolonumu yere atarken bana baktı.

"Emre diye köpek ismi mi olur Kaya?"

"Bana ne.. evlat sonuçta.."

"Kaya yemin ederim kalkan şeyi de boş konuşmanla indirirsin sen.."

Kahkaha attığımda içindeki şehvet hiç geçmemiş olacak ki beni bacaklarımdan kavrayıp kendine doğru çekti. Gülmeden edemedim.

Bu sırada Taylan benim kendi kendime konuşmamı fırsat olarak değerlendirip üzerimde ne varsa çıkardı. Çırılçıplak kaldığımı fark etmem biraz zaman aldı.

"Yuh ne ara?"

Sırıttı. "Anca ağzını ayır sen.."

Onun yanında hala utanıyordum ama kendimi saklamaya çalışmıyordum. Bana böyle şehvetle bakması her seferinde aşırı garip duygular uyandırıyordu bende.