Gurur. /bxb/ (Nefret'in yan kitabı.)

50: Kahve

Kaya

Hayatım yollarda geçiyordu resmen.

Şikayetçi miydim? Telefonumun olmamasından evet şikayetçiydim. Ama diğerleri umurumda değildi. Taylan yanımdaydı.

Bilgenin evine vardığımızda akşamüstü olmuştu bile, en yakın arkadaşımı deli gibi özlediğim için biraz heyecan yapmıştım. Taylan ise beni bile bu kadar özlemezsin diye kıskanacak bir şeyler bulmuştu kendi kendine.

Espri yapsa ya da gülse de hala sinirli ve üzgün olduğunu biliyordum. Çünkü annesinden hiç böyle bir şey beklemiyordu, Tuncay abinin bile şaşırdığını görmüştüm o hızla eşyaları toplarken. Bir insan nasıl çocuğunun mutluluğuna karşı çıkabilirdi ki? Şaka gibiydi. Tamam benim annem de havalara uçmamıştı ama en azından bana destek olmayı seçmişti yapması gerektiği gibi.

Taylan genel olarak üzüntülerini içinde yaşayan bi insandı ve bu onun yanında daha çok olma isteğimi çoğaltıyordu çünkü bir şey olduğunda sadece üç adımlık mesafede olmak istiyordum.

Dokuz saatlik yol beni mahvederken arabayı Taylan kullandığı ve çok uzun zamandır uyumadığı için o benden de beter haldeydi.

Eve girdiğimizde Bilge tabiri caizse üzerime uçarak bana sarılırken Taylan arabadaki eşyaları odamıza götürdü Ege'yle beraber. Şaşırdığım bir şekilde Alperen de evdeydi sanırım Taylan geleceğimizi haber vermişti onlara.

Bilge, Erim ve Alperen'le biraz konuştuktan sonra onları dedikodu yapmaları için yalnız bırakıp yorgun bir şekilde odamıza girdim. Taylan içeride duştan yeni çıkmış bir şekilde üzerinde sadece şortla saçlarını kurutuyordu.

Arkasından yaklaşıp ona sarıldım kafamı sırtına doğru gömerken o kurutma makinasını kapattı ve tek elini ona sardığım ellerimin üzerine koydu.

"Çok mu yoruldun?"

"Hı hım. Yatağa gel hadi.." diye mırıldandım ve sırtına bir öpücük kondurup geri çekildim. Bana doğru dönerken sabah duş alırım diye düşünerek üzerimdekileri çıkardım ve iç çamaşırımla yorganın altına girdim hemen. Geberiyordum uykusuzluktan ve uyku düzenim birazcık mahvolmuştu.

Hızlı bir şekilde uykuya daldım yanımdaki bedenin varlığıyla.

Son düşündüğüm şeyler Taylan ve annesi olduğu için rüyamda onları görürken artık pişmanlık duymadığımı fark etmiştim, ya da üzüntü hissetmiyordum onların arasını ben mahvetmemiştim. Annesi bile isteye böyle konuşmuştu. Bu benim suçum değildi, ne kadar düşüncesi bile beni deli etse de benim yerime başka bir erkek olsa yine böyle cevap verirdi. Buna emin olmuştum.

Taylan

Yanımdaki beden nefesini göğsüme vererek uyurken parmaklarımı yavaşça okşadığım saçından çektim.

Birkaç günümüz jet hızında ve aşırı olaylı geçmişti ama şimdi kendimize gelme zamanımızdı. Çünkü yorulmuştuk, o da bende çok yorulmuştuk ve artık dinlenmek istiyorduk.

Annemi aklıma getirmek istemiyordum beni daha da üzüyor ve sinirlendiriyordu. Hayatımda bir kez olsun sinirlenmek yerine sakin kalmayı tercih ediyordum.

Bu yüzden aklımda olan diğer şeylere odaklanacaktım.

Yavaşça yataktan kalkıp üzerime bir tişört geçirdim ve yatakta yatan sevgilimin üzerine yorganı iyice çekip odadan çıktım.

Mutfağa girdiğimde tam istediğim gibi Ege kendi kendine kahve içiyordu.

"Günaydın."