ANGEL LOUISA NESS POV
Hindi ko maintindihan ang lalaking to? Hindi ako sanay sa ugali niya.
Aaminin kung masaya ako, dahil nakakangiti na siya, pero ang ayaw ko yung pagiging bastos niya.
"Come on, we're going somewhere," hila nito saakin hinawakan ng mahigpit ang aking kamay.
Palabas kami ngayon sa opisina ng mapatingin saakin ang mga empleyado ng kompanya ng boss ko kaya yumuko nalang ako, dahil sa masama nilang titig saakin.
"Don't pay attention to them, darling. I'm just here to protect you, trust me darling."kanina paako naiinis sa pagtawag niya saaking darling. At sa maraming tao pa talaga.
"Boss mahiya ka naman sa nakakarinig saatin at isa pa, bakit kaba tawag na tawag saakin na darling hindi ako si lingling?" sa sinabi ko sa kanya ay napakunot ito ng noo tumingin saakin kaya kinalibutan naman ako sa kanya.
"Scared huh?" may halong pang aasar nito.
Pinasakay niya ako sa kanyang mamahaling kotse.
"Saan ba tayu pupunta boss?" Tanong ko sa kanya. Bigla na namang nagtaas ng kilay itong tumingin saakin ng masama.
"Don't call me boss, call me Ezikiel." malamig na espresyon sa mukha nito.
"Ano gagawin mo kung gusto kita tawagin boss? Mas bagay sayo," aasarin ko kayu to.
"If you don't want Ezikiel, just call me love." Mukhang ako yata ang nainis sa sinabi niya.
Nababaliw na nga siya talaga.
"Ano ka? gold para tawagin kitang love," usal ko na may halong inis binigkas iyon.
"So choose my name or our call sign darling? what can you say?" Malambing na sambit nito saakin.
Napano na bato? Sinapian na talaga ng masamang elemento yung boss ko.
"Kiel nalang ang hirap i pronouns yung Ezikiel," wika ko.
Tinignan ko naman si'yang na ang masaya niyang ngiti ay napalitan ng malungkot sa kanyang mga mata.
"Ohh napano ka?" Takang tanong ko ikinaiwas niya nalang ng tingin saakin bago pinaandar ang kanyang kotse.
Ilang oras ay naging tahimik na kami sa byahe,ano ba sinabi ko kanina? Ayaw niya ba na tawagin ko siyang kiel?
"Ayaw mo bang tawagin kitang Kiel? Kung ayaw mo Ezek-- No! I like it darling." pagputol nito sa sasabihin ko.
"E bakit ka naging tahimik sa sinabi ko na kiel?" Tumingin ito saakin bago tumingin ulit sa daanan.
Nakatingin ako sa kanyang mukha subrang kinis.
"Because that's what my mother called me when I was a child. Since my mother died. No one called me by that name, only you thought of calling me by the name you want, If you hear it again" malungkot na sambit nito saakin kaya medyo nalungkot ako sa sinabi niya.
"Sorry Ezikiel," paghingi ko ng tawad huminto naman ito sa pagmamaneho bago tumingin saakin.
"You shouldn't be sorry, I'm happy because you called me again by the name my mom made, just call me Kiel as long as you want." ngiti nito ginulo na naman ang buhok kaya napatango akong napangiti.
"Good darling." Please niya ang kanyang pagmamaneho kaya nakatingin nalang ako sa daan.
"Saan tayo pupunta Kiel?"tanong ko sa kanya habang sa daan ang tingin. Mas maganda kung masanay akong tawaging Kiel feeling ko kasi komportable ako sa kanya.
BINABASA MO ANG
Series1# MY LAST MISSION (COMPLETED)
FantasyThis is about a woman who has a unique mission in the world - to change the attitude and perspective of a man known as Ezekiel James Monteverde. The woman believes that if she can influence and instill change in Ezekiel's heart and mind, it may have...
