CHAPTER 29

34 1 0
                                    

ANGEL LOUISA NESS POV

Wala akong gana tumingin sa kanya naiinis ako sa pagmumukha niya, kaya hindi ko siya nilingon lingon pa at kumain nalang haggang sa matapos.

Mabuti't kumakain siya sa ganyang pagkain,akala ko naman napakaarte.

"Done?" Malambing na tanong nito saakin na siyang ikinairap ko nalang sabay sabi na:

"None of your business."

"Darling kanina pa yan!" Inis sa boses nito.

"Non of your business!"

"Manang ito po bayad namin!"sigaw kong  lumapit naman ito saakin.

"Keep the change Manang,"sambit ko pa ikinangiti niya naman  kinuha iyon.

"Salamat, balik kayo ulit dito ija!" Usal nito saaking nginitian ko nalang syaka napatingin sa gawi ni boss  nakatingin saakin nakakunot ang noo.

" Ohh ano tititingin mo jan?" Irita na sambit ko.

"Why you smiling that girl? but me is not!" Inis sa boses nito.

Bakit? Ano naman kung ngingiti ako kay Manang?

"Ano naman! Selos ka? Kasi nginingitian ko siya at sayo hindi?" sambit ko ikinatango niya kaya napairap nalang akong tumayo at napatingin sa paligid.

"All of You b*tch stop staring my boyfriend." Sigaw ko sa mga kababaihan, kanina paako naiinis sa kanila.

Bawat kain ni boss ay lagi silang nakatingin.

"Girl may girlfriend na pala,"

"Ayy palaban yung girlfriend,"

"Ayy g*go wala tayung laban sa ganda ng babaeng yan!"

"Ayy sinigawan tayo!"you

"Wow upakan ko yan e"

"Ano titingin kalang ba jan? Hali kana alis na tayo sa mga demonyong tingin na tingin sayo!" hila ko sa kanya. Nagpahila naman ito haggang sa makalabas.

"Hay,  kinabahan ako dun huh!" Napabuntong hininga nalang ako ng makalabas kami sa kalenderyang yon.

Napatingin naman a ako sa kanya nakangiti  nakatingin saakin habang ako hinihingal.

Paano ba naman hinila ko ang lalaking to... Ang bigat!

"Jealous?" Tanong agad nito siyang pinagtaasan ko naman ng kilay.

"Kung yan ang nasa isip mo. Sige, ikeri molang yan! Assuming!" usal ko na kaninang ngiti ay napalitan na sakit sa kanyang mga mata.

"Okay, I take you home" usal niya sumakay sa kotse kaya sumakay nalang ako.

"Put in," utos nito sa setbelt kaya sinunod ko nalang ang utos niya at nagsimula ng niyang binuhay ang makina at pinaandar.

Boung biyahe ay tahimik lang kami, wala ni isa ang gusto magsalita saamin.

Mukha bang masakit yung sinabi ko sa kanya,?

Kaya tumikhim ako ng magsasalita  sana ng magsalita ito.

"I'm okay, no need to worry." Sambit niya nalang. Gusto kolang naman magtanong kong okay lang ba siya, pero inunahan pala ako.

"Okay,"

Tumingin nalang ako sa daanan.

Ayaw ko nalang  magsalita baka ano pa ang mangyari. Nakakalungkot naman, maayos naman kami kanina e.

Paiba&iba kasi ugali ng lalaking to e kaya binabad mood ako.

Mahal din kita boss, pero hindi ko kayang sabihin sayo,cdahil natatakot ako sa maaaring kakahantungan nito.

Series1# MY LAST MISSION (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon