𝟎.𝟒

34.8K 1.4K 316
                                    

4. Bölüm geldii

İyi okumalar
__

055*: Normalde yazmayacaktım.

055*: Ama dayanamadım.

055*: Bugün sabah seni beklememe rağmen niye geç geldin?

055*: Sonra da belki özür dilerim diye bekledim.

055*: Ama onun için bile gelmedin.

Burak: Sabah yeni uyandığım sırada mesajı atmıştın.

Burak: Evde olduğumu yazmıştım.

055*: Ama sonrasında ben seni bekleyeceğim dedim.

055*: Bekleme demesi bu kadar mı zor.

055*: Ben nereden bilebilirdim yeni uyandığını?

görüldü

055*: Cevap yazacak mısın?

055*: Bari burada özür dileseydin.

görüldü

055*: O da mı yok?

Burak: Özür dilerim.

Burak: Evet demem gerekirdi.

055* tarafından görüldü

--

Burak

Attığım mesaja cevap vermemişti. Yani cevap vermesini de beklemiyordum. Aslında özrü dilemeyi düşünmüyordum. Benden bir arkadaşlık bağı beklemesini istemediğim için uzak durmak istiyordum. O soruyu da okulda unutur diye düşünerek okulda çözelim demiştim. Ama unutmayı boşver kız kafasına takmıştı. Sabah da belki umrunda olmaz diyerek geç gideceğimi söyleme gereği duymamıştım. Bir soru anlatırsam daha sonra sürekli benden soru sormaya başlayacağını düşündüğüm için soruyu da anlatmak istemiyordum. Ama kız iyice kafasına takıp üstüne de kırıldığını hissetmiştim. Bu yüzden de özür diledim. Umarım bir daha da yanıma yaklaşmaz.

Telefonu bir kenara koyup odağımı tekrardan derslere verdim. Ders çalışmalıydım. Geleceğimi sadece bu şekilde kurtarabilirdim.

Arkadaş ortamım yoktu. Bu yaştaki arkadaşlıkları ders çalışmaya engel olarak görüyordum. Aynı şekilde ilişkileri de. Zaten bu yaşta yapılan ilişkiler eğlence amaçlı oluyordu. Çocukluk aşkları işte.

Arkadaşlık ilişkilerinde de hep birileri tarafından kazık yemek kaçınılmaz oluyordu. Olgunlaşmamış kişiliklerin bir araya gelip de aralarında kurdukları bu bağın sağlam olmasının garantisi yoktu.

Aklımdaki düşüncelerden kurtulup odağımı tekrardan teste vermeye çalıştım. Daha olmayan arkadaşlık bağı bile ders çalışmama engel olmuştu.

Önümdeki soruya odaklandım. Bir iki sayfa daha çözsem günlük matematik test kotamı doldurmuş olacaktım. Ardından ise diğer derste ki testleri çözmekti amacım.

Sayfanın yarısını çözmüştüm ki annem kapıyı tıklatıp içeri girdi.

"Yemek hazır Burak. Gel ye sonra da devam edersin ders çalışmaya." Kafasını öne uzatarak kitaplarımı kontrol ederken konuşmuştu.

Ardından ne yaptığımı öğrenip "İyi güzel matematik çalışıyorsun."

"Evet. Bir iki sayfa daha çözeyim. Ardından diğer ki derslere geçincem." Yanından geçerken dediklerim ile elini omzuma koyup sıvazladı.

"Aferin. Azmine bayılıyorum canım oğlum."

Mutfağa girip masaya geçerken babamın bakışları bana odaklandı. "Derslerin ne durumda oğlum?"

Annemden hemen sonra bir tur da babamla dersleri konuşurken yemeğimi yemiştim. Ardından hızlıca yukarı çıkıp masama oturdum. Matematiği ve diğer derslerden de test çözüp yatağa öyle girdim. Sınavlar yaklaşıyordu ve derslerime biraz daha asılmıştım.
Dolayısıyla uyuma saatlerim de biraz daha ileri gelmişti. Normalde uyuduğum saatten bir veya bir buçuk saat geç yatıyordum. İlk gün okulda zorlansam da ikinci gün bu sıkı turun sabahları için daha kolay oluyor.

**

4. Bölüm sonuu

Elif35903 ithaf ediyorum

Bu bölüm sanki biraz fazla kısa oldu gibi geldi. Ayrıca Burak'tan ilk bölüm okuyuşumuz.

Yıldıza basmayı unutmayın.

VAKTİM YOK / YARI TEXTİNGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin