VAKTİM YOK / YARI TEXTİNG

𝟒.𝟎

Yeni bölüm geldii

Günün ikinci bölümüü

İyi okumalar 💕
__

Kafeden çıktığımızda rotamız belli değildi.

"Nereye gidiyoruz?"

"Nerede yapmak istersin?"

"Ya böyle kimsenin bizi rahatsız etmeyeceği ve kardan adama kimsenin zarar vermeyeceği bir yer olsa çok güzel olabilir."

"Benim bir fikrim var."

"Nedir?"

"Gel benimle."

**

Bahçesine girdiğimiz bu evden bakışlarımı alamıyordum.

"Burası neresi?"

"Annemle babamın ilk evleri."

Ev hala yaşanabilir durumdaydı. Eski de değildi. Üstelik konumu ve bahçesi de çok güzeldi. Neden burada oturmuyorlardı ki?

"Neden taşınmışlar?"

"Benden daha önce annemin karnında ölen kardeşimi, daha doğrusu abimi annem burada düşürmüş. Eve karşı da içlerinde bir his belirmiş. Psikolojik olarak daha fazla duramdıkları için taşınmışlar. Ama satmaya veya kiraya vermeye de içleri elvermemiş. O yüzden de böyle duruyor. Ayda bir temizlik yapılıyor o kadar. "

Bakışlarım eve tekrar kaydığında üzülmüştüm. Burak'a fark etmeden kurdukları bu baskı aslında onlarda da acı olarak vardı. Belli ki hala daha önce çocuk sahibi olmamaları acı veriyordu onlara. Burak'a da kurdukları baskının farkında değillerdi.

"Burak."

"Efendim güzelim."

"Daha önce arkadaşım olmamıştı dedin ya. Peki hiç arkadaş edinmek isteyip de ailene söylediğin zamanlar oldu mu?" sorduğum soru ona belki kötü hisseddirecekti fakat öğrenmek istiyordum.

Yerde kar ile oynayan bedeni durakladığında bakışları yüzüme kalktı. Daha sonra da bedenini de kaldırdı.

"Oldu. Ama ailem karşı çıktılar. Bunları konuşmayalım. Buraya kardan adam yapmaya geldik unutma."

"Peki. Ama şu an için erteliyorum. Daha sonra bunu konuşacağız."

"Tamam patron. Sen ne dersen o." alayla söyledikleri ile gülümsedim bende.

"Evet şimdi ne yapıyoruz? Kardan adam mı istersin yoksa başka bir şey mi?"

"Kardan adam değil ama kardan Hello Kitty yapsak? Hemen sonrasında da marsupilami yaparız. "

"Çok uğraştırmaz mı?" dedi pek emin olmayarak.

"Yetişir belki ya."

"Pek emin değilim. Yarın yine gelir ve o zaman yaparız şimdilik kardan adam yapalım olur mu?"

Modum birazcık düşse de sonradan toparladım. "Peki tamam o zaman. Ama yarın erken gelelim." dedim onun yanına yaklaşarak.

Daha sonrasında ise başladık yapmaya. Ben ilk önce alt gövdesini yaptım. O ise bir üst bedenini. Daha sonra kafasını da ben yaptığımda yüzünü o çizdi. O çizerken bende bir kenarda kardan kurdale yapmaya çalışıyordum. Kardan adama takacaktım ama daha Burak'ın haberi yoktu. Umarım karşı gelmezdi.

Kurdalenin bir fiyongunu yapmak bile baya uğraştırmıştı. Ama kurdaleyi yapıp bitirdikten sonra gerçekten hoşuma gitmişti. "Sonunda oldu. Biraz yamuk gibisin ama idare edersin.. Hem yarın daha iyisini yaparım sana." Kurdale ile konuştuğumu fark edince gülerek arkamı döndüm ve kardan adamımızın yanına doğru yürümeye başladım.

Kafamı kurdaleden kaldırdığımda kardan adamın arkasına geçmiş bir Burak gördüm. Kardan adamın önünde yerde bir şey vardı. Neydi bu?

Burak'ın tedirginlikle olan gülümsemesine garip bir suratla bakıp kardan adama yaklaştım. "Yerdeki ne?"

"Alıp baksana." Minik paketi aldığımda içinden kurdalesi olan bere çıkmıştı. Çok hoşuma gitmişti bu. Kurdale sevgimi nereden bildiğini ise hiç bilmiyordum.

"Güzel mi?"

"Çok güzel." Kafamdaki bereyi çıkarıp kardan adama taktım. Daha sonrasında ise Burak'ın bana aldığı bereyi de kendime taktım.

"Çok güzelsin. Sana her şey yakışıyor." Yanaklarıma bir sıcaklık geldiğinde kızardıklarına emindim. Sözleriyle yüzüne baktığımda bu kadar yakın olmasını beklemiyordum.

"Büge.. Sen çok güzelsin. Herkesden saklayasım var seni.. Ben sana aşık oldum."

Burak'ın bana aşık olma yüzdesini hesaplıyoruk değil mi? Artık %100.

**

Bunu bu bölümde bekliyor muydunuz?🧐

Gelecek bölümde görüşmek üzereeee

Finale de az kaldı