Çilem

43.bölüm: Evin neşesi

Sevgili güzel okurlarım, bir yandan doğu Türkistan'daki zulüm konuşulurken bir yandan da Filistindeki durumlar gün geçtikçe daha çok kötüleşiyor. Kiminiz bunun bir Savaş olduğunu zannediyor. Fakat bu bir soykırım. Çocukları ve sivilleri hiç acımadan katleden bir gurup siyonist var.

Bu zulme susmayın, boykota devam edin lütfen. Filistinde çocuklar kardeşlerinin ve ebeveynlerinin bölünmüş parçalarını taşıyorlar. Kadınlara ve kız çocuklarına tecavüz ediyorlar, hem de bir fetva olarak yayarak. Lütfen susmayın.

Doğu Türkistan'daki genç kızları da Çinli erkeklerle evlendirmeye zorluyorlar. Oradaki çocuklarımızı da ailelerinden kopararak zorla kamplara yerleştiriyorlar. Aile kavramı denen şeyde ortada kalmadı. Bizim çocuklarımız, bizim insanlarımız orada yetim kaldı. Şehit çocuklarımıza sahip çıktığımız gibi doğu Türkistan'daki çocuklarına da sahip çıkmamız gerekiyor halbuki. Onlar da bizim soydaşlarımız, onlar da bizim insanımız çocuklarımız. Bu vatanın çocukları.

Doğu Türkistan ve Filistin için ses ver.

Bütün uyuyanları uyandırmaya bir tek uyanık yeter.

Malcolm X...

💙💙💙

Test paketini elime alırken yutkunamadan edemedim. Böyle bir ihtimal vardı çünkü.

Son zamanlarda fazla kusuyordum ki ilk başta mide rahatsızlığı yaşadığımı düşündüm. Fakat olabilir. Belki...

Derin bir nefes alarak kapıyı ardımdan kapattım.

Sanırım yavaş yavaş bir umut beslemeye başlamıştım.

......

Test çubuğunda çizgilerin çıkmasını beklemeye başlarken ellerim ayaklarım titriyordu heyecandan. Bu kadar ani olabileceğini beklemiyordum. Gerçi yanılıyor da olabilirim.

Heyecanla lavabo tezgahının kenarında duran test çubuğuna bakmaya devam etti. Derken bir çizgi çıkmıştı bile. Fakat ikincisi de lazımdı bana.

" Hadi, bana bir çizgi daha göster."

Ayağımı sabırsızca sallayarak sonucu beklemeye devam ettim. Fakat çizgi çıkmadı.

Bir süre sonra sonuçsuz çıkmıştı. Hayal kırıklığıyla soluklanarak çubuğu kenara indirdim. Sanırım fazla umutlanmıştım.

Arkamı dönüp yüzümü yıkıyarak derin bir nefes aldım. " Sorun değil Çilem. Sorun değil."

Derken birden istemsizce çubuğu koyduğum yere baktım. Bu sefer ikinci çizgiyi gördüğümde, gözlerimi ovuşturmaya çalıştırarak tekrar çizgiye baktım.

Bu gerçek miydi? Az önce ikinci çizgi çıkmıştı değil mi? Yanlış görmedim ben değil mi?

" Çift çizgi! Çift çizgi çıktı!"

Yerimde zıplayarak sevinç çığlığı atmaya başlamıştım. Bunu fark ederken de hemen ağzımı kapatarak sakin olmaya çalıştım.

" Hamileyim. Hamileyim!"

Etrafımda birden volta atmaya çalışırken olayı hazmetmeye çalıştım.

" Tamam, önce derin bir nefes al Çilem. Tekrar bir bakayım doğru mu bakmışım."

Tekrar çizgiye döndüğümde elimi yumruk yapıp sallayarak içimden sevinç çığlığı atmaya çalıştım.