"Aral? Ne işin var senin burada?"
Arkamı döndüğümde Sezen'i görmemle umursamazca baktım.
"Korumayım Sezen. Onun için buradayım." dediğimde gözü az önce gezindiğim yere baktı.
"Şu kızın mı?" dediğinde başımı salladım. "Anladım, az önce yanındaki adam...
"Aral." dedim. Dinlediğini belirten bir ses çıkardı. Derin bir nefes aldım ve uykuya geçmek üzereyken kendimi söyleyeceğim şeye hazırladım.
"Seni seviyorum."
[Günümüz.] Aral.
"Aral." dediğinde içimdeki heyecanı yutkunmayla susturdum. Dinlediğimi belli eden bir ses çıkardığımda gözleri sakince kapandı.
Uyuyacağını düşünürken derin bir nefes aldı. "Seni seviyorum."
Söylediği şeyle kalbim kendimden beklemediğim bir şekilde hızlandı. Sonrasında ise düzenli nefes alışverişlerini duyduğumda uyuduğunu anlamıştım.
Elimi saçına götürdüm ve yavaşça yüzünde gezdirdim. "Bende seni seviyorum Alara'm." dedim, fısıltıyla. Duymamıştı, uyuyordu. Fakat kendime bile itiraf edemediğim gerçeği ona bu durumda söylemiştim.
Şimdi olaylar sarpasaracaktı. Beni Yağmur'la gördüğünde kendinden geçmiş bir şekildeydi. Onu orda reddetmemin sebebi aynısını bana yapmış olmasıydı.
Onu çok seviyordum, ona fazlasıyla aşıktım. Fakat bunu 10 senedir yanında çalıştığım Rıza abime yapamazdım. Ona bu ihaneti edemezdim.
Kızına aşık olamazdım, olmamalıydım. Olmuştum.
Alara'nın alnına küçük bir öpücük kondurduktan sonra yanından kalktım ve odadan çıktım.
[Günümüz.] Alara.
Aral'a onu sevdiğimi söylememin üstünden sadece 7 saat geçmişti. Kahvaltıya inmiştim fakat asla konuşmamıştı. Sessizliği bozan annem olmuştu.
"Kızım Alp seni soruyordu. Aramış defalarca, açmamışsın."
"Ah." dedim. Telefonumun şarjının bittiğini sabah farketmiştim ve şarja takmıştım. "Şarjım bitmişti." diye açıkladım.
"Ben Alp'i arayım, merak etmiştir fazlasıyla." dedikten sonra masadan kalktım. Aral'a döndüğümde bana baktığını farkettim.
"Günaydın Aral Bey." dediğimde gözlerini benden çevirdi. "Günaydın." diye kısa bir cevap verdi.
Sevmediğini yüzüme sürekli vuruyordu. Yutkundum ve hızlıca yukarı çıktım. Gözümden akan yaşı sildim ve telefona yöneldim.
Alp'in attığı mesajları okudum.
Alp: Açsana telefonumu.
Alp: Sana önemli bir şey söylemem lazım.
Alp: BAKSANA.
Alp: Nerdesin sen?
Alp: İyi misin?
Sonrasında ise hemen aradım. İlk çalışta açtı. "Kızım nerdesin sen? Ne zamandır arıyorum, neden cevap vermiyorsun?" oldu ilk cümlesi.
"Alp özür dilerim, şarjım bitmişti. Sabah farkedip şarja taktım." dediğimde derin bir nefes aldı. "Başına bir şey geldi sandım."
"Sorun yok Alp. Sen nasılsın?" dedim. "İyiyim Alara, sana söyleyeceğim şeyler var. Belli ki haberin olmamış." dediğinde yutkundum. "Ne oldu Alp? Kötü bir şey mi oldu?" dedim.
"Alara, Aral ile alakalı söyleyeceklerim."
Nefesim kesildi.
"Ne oldu, çabuk söyle Alp!" dediğimde derin bir nefes aldığını duydum. "Aral." dedi ve bekledi.
"Alara üzülmeni istemiyorum fakat bilmen lazım." dedikten sonra bir nefes daha aldı. "Aral'ın sevgilisi varmış."
Asıl nefesimi kesen bu cümleydi.
"Ne!" dedim. Sadece bunu diyebildim. Bana yaklaşmamasının, yüzüme bile bakmamasının sebebi oydu.
"Fotoğrafını atacağım sana. Bana da Işıl gösterdi, Işıl o kızın yakın arkadaşıymış ve görünce hemen sana haber vermemi istedi." dediğinde yutkundum. Gözlerimdeki yaşlar akarken sesimin kısıldığına emindim.
"Tamam Alp, gönder sen." dedikten sonra telefonu kapattım. Nefes alamadığımı hissettiğimde masanın üstünde duran hapımı içtim.
Bir panik atak krizine daha hazır değildim.
Bildirim gelmesiyle hemen açtım ve fotoğrafa baktım.
Fotoğraftaki kız gittiğimiz mekanda Aral'la birlikte olan sarışın kızdı. Bir paylaşım yapmıştı ve altına kalp koyarak Aral'ı etiketlemişti.
Adı Yağmur'du.
Bunun için üzülmemem gerekiyordu. Anlamıştım, beni sevmediğini zaten biliyordum. Ne diye üzülüyordum?
Hızlıca mesajlara girdim ve Aral'a o fotoğrafı attım.
Alara:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Alara: Bunun için reddedildiğimi bilmek isterdim. Beni sevmemen önemli değildi aslında. Seni sevmem bana bugüne kadar yetmişti fakat bundan sonra yeteceğini sanmıyorum Aral. Yine de teşekkür ederim. Hayatımda her zaman için ayrı bir yerin olacak :) Ama bundan sonra seni sevmemeye çalışacağım, en azından mümkün olduğunca.
