Koruma +18

23|Bal

"Ben düşünemedim, sadece bunalmıştım." dediğimde ise güldü. Fakat bu herkesi korkutacak derecede abartılıydı.

"Bilmediğin bir yerde, FRANSA'DA yürüyüşe çıkıyorsun, ha? Telefonun kapalı, başına bir şey gelse kimsenin ruhu duymaz!" diye bağırdı.

"Ben-" diyeceğim sırada Aral'ın yanındaki adam sözümü kesti. "Abi kızın üstüne gitme, o da korkmuş." dedi. Aral onu hiç umursamadan bana döndü.

"Sana bir şey demiyorum." dedi ve kolumu sertçe bırakıp otelden ayrıldı. Gözümden düşen yaşı sildim.

Fransa tatili, gerçekten çöp olmuştu.

"Canını sıkma yenge. Çok korktu, başına bir şey geldi sandı." dediğinde başımı salladım. "Haklı." dedim ve otele geçtim. Gözyaşları içinde yukarı çıktım ve odaya girdim.

Haklıydı, sonuna kadar haklıydı. Bilmediğim bir yerde hava almak için yürüyüşe çıkmıştım. Üstüne üstlük telefonum kapanmıştı.

Yatağa uzandım ve ağlayarak uyuyakaldım.

[Günümüz.]
Aral.

Odaya geldiğimde tüm sinirim bir anda uçmuştu.

Uyuyordu. Ona gereksiz yükselmiştim fakat başına bir şey geldi sanmıştım. Gelebilirdi de. Düşünmeden hareket etmesi canımı sıkmıştı.

Yatağa girdim. Elimi beline sardım ve kendime çektim. Gözlerini yavaşça açtığında beni görmesiyle sıkıca sarıldı. "Özür dilerim." dedi.

Ağlıyordu.

"Ağlama Alara." dedim. Kolları beni sıkıca sardı. Korkmuştu.

"Beni bırakma Aral." dediğinde ise başımı boynuna gömdüm ve öptüm. "Seni asla bırakmam bebeğim." dedim.

Daha rahatlamıştı.

[Günümüz.]
Alara.

Uykumdan Aral'ın bana sarılışıyla uyandım. Gözlerimi açtığımda onu görmek iyi gelmişti.

Sıkıca sarıldım. Beni bırakma der gibi. O da ellerini belime daha sıkı sardı. "Özür dilerim." dedim. Sarsılarak omzunda ağladım.

"Ağlama Alara." dedi. "Beni bırakma Aral." dedim. Başını boynuma gömdü ve sert bir öpücük kondurdu. "Seni asla bırakmam bebeğim." dediğinde derin bir nefes aldım.

"Hadi kalk, yemek ye." dedi. "Sen yemeyecek misin?" diye sordum. "Yedim ben." dediğinde başımı salladım.

Birini aradı ve yemek söyledi. Yaklaşık iki dakika içinde geldi. Masaya hepsini yerleştirdi ve beni çağırdı. Yanına gittim ve masaya geçtim.

"Afiyet olsun bal." dedi, gülümsedim.

[8 sene önce.]
Alara.

"Aral abi sende yemeyecek misin?" dedim. Bugün doğum günümdü ve partiye o da gelmişti. Yanında ise bir kız vardı. Buna bozulmuştum, fakat bozulmamalıydım. Daha 14 yaşındaydım.

"Yerim ben küçük hanım, sen ye." dedi, önümdeki tabağı işaret ederek. "Aral abi yanındaki kız kimdi?" diye sordum. "Sevgilimdi küçük hanım." dediğinde ise başımı salladım.

Şuan ağlayabilirdim.

"Nereye gitti?" diye sordum. Partinin ortasında telefonla konuşup gitmişti. "Ailesi çağırdı." dedi.

Tabağıma döndüm ve tekrardan yemeye başladım. "Afiyet olsun bal." dedi. Gülümsedim. "Teşekkür ederim Aral abi."

-

"Bir saniye!" dedim. "O zamanlar senin sevgilin vardı." dediğimde gülmemek için kendini sıktığını farkettim.

"Ne gülüyorsun!" dedim. "Nasıl bozulmuştun ama!" dedi ve gülmeye başladı. Ne yani, anlamış mıydı?

Önce rezilliğime sonra da şuanki durumumuza bakarak ağlamak istedim.

"O zaman 13 yaşında falandın bebeğim. Şimdi senden başkasını gözüm görmüyor." dedi. Kaşlarımı çattım. "O zaman her gün başkasıyla birlikteydin!" dedim.

"Yok bebeğim. Öyle şey yapar mı senin kocan?" dedi. Yanıma geldi ve kolunu omzuma attı. Dayanamayıp kahkaha attım. "Git şuradan!"

"Kurban olurum sana ben." dedi. "O zamanlar çok küçüktün. Elimde büyüdün!" dediğinde ise güldüm. "Sus lütfen, o zamanları hatırlatma." dedim.

"Hatırlıyor musun? Bir gün kanatlı elbiseni giyip yüzüne de abartılı makyaj yapıp yanıma gelmiştin. Ve Aral abi, sence ben güzel miyim demiştin." dedi ve kahkaha attı.

"Kes sesini Aral! Beni beğenmeni sağlamaya çalışıyordum." dedim. O halimi hatırladıkça gülmemek için kendimi zor tutuyordum.

"Bebeğim o zaman makyajsız halin makyajlı haline yüz bin falan basardı." dedi. "Ne yani, şimdi makyajsız halim güzel değil mi?" dedim.

"Öyle şey olur mu. Benim karım her zaman çok güzel." dedikten sonra dudağıma küçük bir öpücük kondurdu.

Onun yanında her daim mutluydum.

-

Yatacağım sırada telefonuma art arda gelen bildirimle birlikte telefonu açtım. Mesaja girdiğimde bir sürü fotoğraf geldiğini gördüm.

Çok uzaktan çekilmişti. Büyülttüm ve dikkatle baktım.

Bu Aral'dı. Yanında ise sarı saçlı bir kız vardı. Yemek yiyorlardı. İkisi de gülerek birbirleriyle konuşuyordu.

Bir mesaj daha geldiğinde okudum.

"Bu fotoğraflara dikkatli bak. Bunların hepsi bugün çekildi. Sevgilin başka bir kızla daha mutlu ve huzurlu. Sen orada üzülürken o başka kızla yemek yemekle meşgul. Fotoğraflara bak ve bana teşekkür et."

Başka bir kızla yemek yemişti.

Ve bana yalan söylemişti.

-
"Hadi kalk, yemek ye." dedi. "Sen yemeyecek misin?" diye sordum. "Yedim ben." dediğinde başımı salladım.
-