Koruma +18

2|Heyecan

[10 sene önce.]
Alara.

"Anne, bu abi de kim? Rıfat amcam nerde?" dedim, ileride babamın yanında duran abiyi gösterirken.

"O yeni korumamız bebeğim, Rıfat amcan işi olduğu için gitmek zorunda kaldı. Onun yerine hep bizimle olacak, adı Aral. Aral Demirel."

Aral Demirel.

"Çok yakışıklı anne!" dedim, ağzımdan çıkana engel olamayarak. Gerçekten öyleydi. "Bir daha duymayım, o senin abin. Korumamız." dediğinde kaşlarımı çattım ve kollarımı birleştirdim.

"Olsun, bu yakışıklı olduğu gerçeğini değiştirmez." dedim. Annem güldü. Bir süre sonra babam ve yanındaki Aral abi yanımıza geldi.

"Eşim Peri ve kızım Alara. Bu da yeni korumamız Aral Demirel."

Annemle el sıkıştıktan sonra bana döndü. Elini uzattığında kalbimin yerinden çıkacak kadar güçlü attığını hissettim. Daha 12 yaşındayken bunlar normal miydi?

Elini tuttum. "Memnun oldum küçük hanım."

Küçük hanım demesine bozulmamalıydım. Ondan 10 yaş küçüktüm. Bozulmamalıydım.

"Bende."

[Günümüz.]
Alara.

Aral'ın yanına geçmiştim. Canımın sıkıldığını inkar edemezdim, fazlasıyla sıkılmıştım. O günün üstünden iki gün geçmişti. Artık toparlamıştım.

"Neler yapıyorsun, hep bu sıkıcı hayatın içinde misin?" dedim. "Benim görevim bu Alara Hanım, sıkıcı hayat dediğiniz o kadar da sıkıcı değil." dediğinde güldüm.

"Evet o kadar değil, daha da sıkıcı." dedim. Güldü. İlk defa söylediğim bir şeye gülüyordu. "Pekala, öyle olsun küçük hanım."

Küçük hanım.

"O 10 sene öncesinde kalmıştı sanki?" dedim, alayla. O da alaylı bir şekilde gülümsedi. "Bu hala küçük olduğunu değiştirmez." dediğinde kaşlarımı çattım.

"Sen yaşlısın, ben küçük değilim." dediğimde kahvesinden bir yudum daha aldı. "Yaşlandığımı inkar edemem fakat sen hala küçüksün." diye inatlaştı.

"Neyse." dedim. "Hangi bölüm mezunuydun?" diye sordum. "Polis Meslek Yüksek Okulu mezunuyum." dediğinde başımı salladım. "Neden mesleğini yapmadın?" diye sordum.

"O an korumalık daha mantıklı geldi, her açıdan." dedi. "Siz hangi bölüm mezunusunuz Alara Hanım?"

"Hanım demene gerek olmadığını daha kaç kere tekrar edeceğim?" dediğimde gülümsedi. "Sanırım birkaç kez daha." dedi. "Çok sinir bozucu olduğunu söylemiş miydim?" dediğimde düşünür gibi yaptı.

"Sanırım, evet." dedi. Güldüm. "Ona bir de sıkıcı olduğunu ekle." dedikten sonra sorusunu cevapladım. "Aslında bende pmyo (polis meslek yüksek okulu) mezunuyum. Fakat bildiğin gibi, şirkette çalışıyorum." dediğimde başını salladı.

"Anladım küçük hanım." dediğinde gözlerimi çevirdim. "Sana bir soru sormak istiyorum." dedim. "Sor." dediğinde derin bir nefes aldım.

"Sevdiğin biri oldu mu hiç Aral?" diye sorduğumda gözleri yüzümün her yerinde gezindi. "Cevap vermek istemiyorum." dedi. "Hadi ama, ne olacak?" dedim.

Gözleri benim dışımda her yerde gezindi. "Oldu, hala daha onu seviyorum." dedi. Elimi sıktım fakat görmedi. Gözümdeki yaşın düşmemesi için çabaladım.