Arel'den
Toplantı odasına geçmiştim geçmesine ama aklım hala Ecedeydi Melih denen şerefsizle denk gelebileceği ihtimali beni korkutuyordu.
Enesden ofisimin önüne 4 tane koruma dikmesini söyledim ne olur ne olmaz Eceyi güvende tutmalıydım.
Telefonum çalmaya başladı arayan kişi Enesti beni nasıl toplantıda arayabilirdi onu toplantılardayken aramamasını kaç kere söylemiştim bakalım neymiş bu yasağa uymamasının sebebi
"Ne var Enes"
"Abi Melih Ecenin odasına girmiş"
"Ne diyorsun Enes sen ben sana oraya 4 tane koruma dik demedim mi sen beni nerenle dinliyorsun"
"Abi ben söyledim zaten bana tamam dediler beni de o sırada Kaan çağırdı onun yanına gitmek zorunda kaldım"
"Tamam Enes sen Ecenin yanına git ben geliyorum hemen"
Diyip telefonu kapatmıştım hemen çalışanlara dönüp konuşmaya başladım
"Siz devam edin ben sonra geleceğim sakın bir aksaklık istemiyorum herkes işini düzgün yapsın"
Odadan çıkmamıştım tam olarak fırlamıştım Eceye bir şey yapmadığını biliyorum çünkü öyle bir şey olsa Enes söylerdi ya da Ece beni arardı ama o şeref yoksunun Eceyle aynı ortamda olması onu öldürmem için çok yeterli bir sebep.
Asansörden indim ve Ecenin olduğu yere doğru yürümeye başladım.
Odaya girdiğimde beni mutlu eden manzarayla karşılaştım çok şükür geliyordu eğer Eceyi ağlarken görseydim onu Ecenin döktüğü gözyaşlarında boğardım.
Ece'den
O adamı odadan kovduğumdan 10 dakika geçmeden Enes girdi bana nasıl olup olmadığımı sordu.
"Yenge nasılsın iyi misin"
"İyiyim Enes bir sıkıntı var ne oldu"
"Yengem, Melih girmiş odaya onu kameralardan gördümde geldim bak seni rahatsız edecek bir şey söylemedi dimi?"
"Arele haber verdin mi?"
Arel şimdi gereksiz telaş yapacaktı daha kötüsü kameralardan gördüyse ona kendimi hatırlatan bendim büyük kavga sebebi duruyor.
"Verdim yenge de bir şey dedi mi?"
"Hayır"
Kısa bir süre sonra Enes burada olan komik olayları anlatıyordu her şeyi unutmuşum Enes kesinlikle çok kafa dengi çocuktu Seline ayarlanır aslında.
Hala çöpçatanlık peşindesin Ece
Arel kapıyı o kadar sert bir şekilde açtı ki hafif bir şekilde irkildim ama gülmem ağır basıyordu hala Enesin anlattığı anıyı aklımda canlandırıyor ve kendi kendime gülüyordum.
Arel bana baktı ve küçük bir şekilde tebessüm etti ve yanıma geldi yanağıma bir öpücük kondurdu "İyi misin güzelim"
"İyiyim merak etme"
"Nasıl merak etmeyeyim Ece yanında olmadığım zamanlar başına dert açıyorsun ben seni hiç yalnız bırakamayacak mıyım"
Neden böyle düşünmüştü ki beni kendine yük olarak mı görüyordu.
Ne kadar yansıtmaya çalışmasam da sesimde hafifi bir kırgınlık vardı
"Beni kendine yük olarak mı görüyorsun" Hemen cevap verdi "Hayır Ece saçmalama o anlamda demedim neyse sen demin dediklerimi unut tamam mı?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tehlikenin Adı
Ficção Adolescente"Sizden korkmalı mıyım Bay Tehlike"diye sormuştum karşımdaki adama "Korkmalısınız küçük hanım bu hayatta en çok benden korkmalısın" "Eğer duymak istiyorsanız söyleyim sizden korkmuyorum" dedim hiddetli bir şekilde Ertesi gün başıma gelenleri bilsem...
