Son Durak +18

0.8-Hastane

Uzun zamandır yoktu Leyal, özlediniz mi?
İyi okumalarr.

"Yanımdasın.Ben buna inandım.
Yanımdasın."

Ne kadar zaman olduğunu bilmiyorum, koca bir boşluktayım. Bazen kulağıma boğuk sesler çalınıyor fakat ne dendiğini, kim olduğunu anlayamıyorum. Gözlerimi araladığımda sadece kan görüyorum; ne eksik, ne fazla.

Bir yaşam ünitesinin sesi kulaklarıma doldu, gözlerimi yeniden araladım. Bembeyaz tavanı gördüğümde ne evdeydim, ne Son Durak ekibinin evideydim, ne de tutsaktım. Hastanedeydim, muhtemelen Baran, Dora ve Atlas getirmişlerdi. Peki onlar neredelerdi, tutuklanmışlar mıydı?

"Bakın gerçekten akrabasıyım. Kuzeniyim ya, babasından sonra ona en yakın kişiyim!" Vera kapıda birileriyle konuşuyordu, anlaşılan içeri girmesine izin vermiyorlardı.

"Hanımefendi." dedi sabrı sınandığı sesinden bile anlaşılan muhtemelen polis memuru. "Sadece anne ve babasını alıyoruz içeriye." Güçlükle yutkundum, parmağımdaki mandalı ve kolumdaki serumu söktüm. Kapıyı açıp koridora çıktığımda iki polis memuru ve Vera bana döndü. Aradaki iki adımlık mesafeyi kapatıp bana sarıldığında yaptığım tek hareket polis memuruna durmasını söylemek olmuştu.

Birbirlerine baş salladılar. "Leyla Han-" Vera geri çekildiğinde adımı yanlış telaffuz eden hemşireyle göz göze geldim.

"Adım. Leyal." diyerek sözünü kestim. Başını salladı. "Affedersiniz. Ama şimdi odanıza dönmelisiniz Leyal Hanım, doktorunuz izin vermediği sürece ayağa kalkmamalısınız." Sıkıntıyla bir nefes verdim, içeri döndüm.

"Vera da gelecek." dediğimde kapıyı kapatmak üzere olan polis derin bir nefes verdi, sinir akıyordu. Kapıyı açtı, Vera içeri girdi ve kapıyı kapattı. Hemşire serumu ve parmağa takılan adını bilmediğim gereksiz mandalı parmağıma geri taktı.

Hemşire odadan çıkar çıkmaz yanıma yaklaştı. "Tutuklandı. Sadece Baran. Tutuklanacağını tahmin ederek diğerlerini göndermiş, seni kendisi getirmiş."

Kapı çaldığında sessizliğe gömüldük, kapı açıldı ve doktor içeri girdi. "Nasıl hissediyorsunuz?"

"İyi. İyiyim." Gülümsedi, başını salladı. "Adım Semih Turan, ameliyatınızla ben ilgilendim. Vücudunuzun tehlikeli konumlarında kurşunlar vardı, başarılı bir şekilde çıkardık. İfade verebilecek misiniz?"

Uğur Alkan yakalanmış mıydı? cesetlere ne olmuştu? Baran ne haldeydi? Bunları polise soramayacağıma göre Baran ile konuşmam lazımdı. "Leyal Hanım? Verecek misiniz ifadenizi?" Vera'nın bakışlarıyla vermemem gerektiğini anlatmaya çalıştığının farkındaydım fakat yine de olumlu anlamda başımı salladım. "Verme." dedi doktor çıkar çıkmaz. "Bir bildiğim var aptal!" diye tısladım.

Odanın kapısı açıldı, bir polis içeri girdi. "Leyal Hanım?" Vera odadan çıkarken karşıma oturdu, telefonunun ses kaydını açtı.

Yarım saat boyunca polise bir şeyler saçmaladım ama en saçma olanı Baran ile konuşabilmek için sevgilim olduğunu söylememdi.

En sonunda zorla onunla görüşmek için izin aldığımda bir polis koluma girdi, odadan çıktık.

Doktor odalarından birine girdiğimizde Baran buradaydı, şaşkınlıkla bana bakıyordu. Ellerindeki kelepçeleri çözdüler ve odadan çıktılar. Polislerden biri odada kaldığında ikimiz de ona bakıyorduk. Başını iki yana salladı. "Burada kalmam söylendi." Göz devirip başımı salladım ve ilerleyip Baran'a sarıldım.

Şaşkınlıkla kalakaldığında kulağına fısıldadım. "Kusmak üzereyim zaten ama başka şansım yoktu." Kusmak üzere falan değildim ama onun bunu bilmesine hiç gerek yoktu.

Ani bir baş dönmesiyle sarsıldım, Baran "İyi misin?" diye sorarken polis "Doktor çağırayım mı?" diye soruyordu.

"İyiyim, sorun yok."

Polis doktor çağırmak için odadan çıkarken Baran'a döndüm. "Evdeki-" elini ağzımın üzerine kapattı. "İlk fırsatta geleceğim konuşmaya ama sus." diye fısıldadı. Başımı salladığım sırada başımın dönmesi arttı. Ne oluyordu anlayamıyordum.

"Leyal!" Bayılmadan önce son duyduğum dudaklarının arasından çıkan adımdı. Son anda dirseklerimden tutmuştu, kapının açıldığını gördüm, sonra karanlığı.

Uzun bir aradan sonra merhabaaa.

Nasılsınız canlarım?

Bölümü nasıl buldunuzzz?

Yorumlarınızı bekliyorum.

En yakın zamanda görüşürüzzz.

Seviliyorsunuuz.