Son Durak +18

1.2-Dövüş

Patron~Güzel Kızlar Patron Dinler

İyi okumalarr.

"Güzel gözlerinin beni izlemesini seviyorum. Ama ifadesizken değil. Ve o, hep ifadesiz bakıyor."

Çembere girdim. Karşımdaki kız acemiydi, daha başlamadan farketmiştim fakat eğitimini iyi almıştı. Sadece acemiydi.

"Beyler ve bayanlar, karşınızda çemberin kraliçesi Gece!" Yüksek alkış, bağırışlar ve küfürler. "Karşı tarafa çok yatıran yok." dedi Mert kulağıma. Başımı salladım. Bulanık beynim ile algılayabildiğim kadar odaklanmaya çalışıyordum.

Dövüş başladığı anda birbirimize saldırdık. Hınçlıydı fakat sadece eğitimde öğrendiklerini biliyordu. Deneyimi yoktu.

Bacağına tekme attım, aynı anda destek aldığım bacağıma tekme attığından ikimiz de yere düştük. Ellerini boynuma sarıp boğmaya çalıştığında ilk birkaç saniye durdum. Hemen ardından bacaklarımı beline doladım ve kendimi bastırabildiğim kadar aşağı bastırdım. Ellerim titriyordu, uyuşturucu güçten düşmeme sebep olmuştu.

Bir yandan kendimi boğuyordum fakat en sonunda amacıma ulaşmıştım, belinde oluşan baskıya dayanamayıp bırakmıştı. Geri çekildiği anda bacaklarımı belinden çözdüm ve boynuna doladım.

Bıraktım, ikimiz de ayağa kalktık. Hıncımı atmak için gelmiştim ve bu kadar kolay öldürmeyecektim.

Herkes ne yaptığıma bakarken bir süre toparlanması için bekledim. Nefesleri düzene girdiğinde yeniden üzerine saldırdım. Bir süre daha boğuştuktan sonra bu kızın dişime göre olmadığını anlayıp karnına yumruğumu geçirdim. Bayılır gibi olduğunda yüzüne attım. Yere düştüğünde üzerine eğildim ve yüzüne yumruklarımı art arda indirdim. Mert kafese girip kollarımdan çektiğinde son kez ölü gibi yatan bedenine tekme attım. Sol elimi havaya kaldırdı, sevinç naraları ve arada küfürler ile salon doldu.

"Ölmemiş!" diye bağırdı birisi. "Dur öldüreyim." diyerek yeniden üzerine atıldım fakat bırakmıyorlardı, gerek olmadığı için direnmiyordum da.

Bakışlarımı insanların yüzünde gezdirirken tanıdık bakışlarla karşılaştım. Baran Soykan.

İnsanların arasından geçip odaya ilerliyordum ki Berkay kolumu yakaladı. "Siktir git." dedim sinirle. Birisi Berkay'ı çekti, onun etkisi bana da yansırken arkama dönüp kim olduğuna baktım. "Hah! Birdi iki oldu!" dedim Baran'ı görünce. Onlar konuşurken, daha doğrusu kavga ederken odama döndüm, üzerimi değiştirdim. Pakette kalan son hapa gözlerim kaydı, alacağım sırada Mert içeri girdi. "Sakın!" dedi anında. "Daha fazla yok, sakın!" Oflayarak odadan çıktım.

Kafesten gelen seslerle salona girdim. Baran ve Berkay dövüşüyorlardı. "Kim alır?" dedi yanıma yanaşan Mert. Omuz silktim. "Berkay hep aynı hamleleri yapıyor fakat Baran da bir fikri olmadığını çok belli ediyor. Ya berabere biter, ya da Barkay alır. Muhtemelen 2. seçenek. Çıkıyorum ben." Yakında gelmeme gerek olmayacağını söyledi, başını salladım ve salondan çıktım.

"Kazanan Berkay!" dedi birisi ben kapıyı kapatırken. Gülümsedim ve binadan çıktım.

Eğlencesine oynanan maçların hiçbir zaman sonu gelmezdi çünkü sonu gelen maçların sonunda ölüm vardı.

Nasıldııı?

Biraz kısa oldu bu sefer. Özür dilerim(⁠╥⁠﹏⁠╥⁠)

Nasılsınızzz?
Hep iyi olun

Konuşmak isteyenleri dm+panoma bekliyorum canlarım.

Görüşürüzzz.

Seviliyorsunuz🫀❤️