Son Durak +18

1.4-Siyah Gül

Çağan Şengül-Canım Yanıyor 

Oy vermeyi ve yorum yazmayı unutmayınnn.

İyi okumalarrrr.

"Bir çiçek gibi çok güzel. Ama o, sadece ölüm çiçeğine benziyor. Güzel ama ölümü hissettiriyor."

Dönme dolaptan indiğimizde Lara koşarak yaklaştı, abisine sarıldı. "İyi misin abi?" Baran sabit halde bana bakıyordu.

"Leyal."

"Gidiyorum, gelme." dedim Vera'ya. "Kimse." diye üzerine bastım. Hızlıca uzaklaştım, taksiye binip eve döndüm. Soğuk suyla duş aldım, rahatlamama faydası olmayınca motora bindim ve uzaklaştım.

Evime varmıştım. Evime... Annemin ölümünden sonra yaşamadığım o eve. Sadece bir kadın geliyor, haftada bir temizleyip gidiyordu burayı.

İçeri girdim, hiçbir yere bakmadan üst kata çıktım. Annemin kaldığı odaya girdim, kendimi yatağa bıraktım. Derin derin nefesler alıp verdim, sakinleşmeye çalıştım. Tırnaklarımı batırdığım avuç içlerim kanamaya başlayınca doğruldum, eşyaların olduğu çekmeceyi açtım.

Fotoğraflara bakarken çekmecelerin yan tarafına çöktüm. Diğer çekmeceyi açmak için hareketlendiğim sırada çekmecenin alt kısmına yapıştırılmış zarfı gördüm. Sökerek aldım, hızlıca zarfı açtım.

Somer Soykan'dan beyaz güle.
~SS

Kaşlarımı çatarak kağıda bakmaya devam ettim. "Somer Soykan?" diye fısıldadım kendi kendime. Telefonu çıkardım. Uzun bir süre çaldıktan sonra açıldı. "Leyal Hanım kusura bakmayın-"

"Selim hemen Somer Soykan hakkında bulabildiğin her şeye ihtiyacım var." dedim. Bir şeyler geveledikten sonra telefonu kapattı.

Kapı çaldı, seri adımlarla aşağıya indim ve kapıyı açtım. "Sen?" dedim kaşlarımı çatarken. Baran içeri girdi. "İyi ki çenesini tutamayan bir kuzenin var." dediğinde ofladım. "Çenesi elimde kalırsa görür o." diye fısıldadım kendi kendime.

"Niye geldim?" Omuz silkti. "Senin yanına. Sana." Kaşlarımı çattım. "Niye?"

"Anla." dedi bana doğru bir adım atarken. "Sustum, anla. Konuştum, anla." Bir adım daha attığında istemsizce geri gittim fakat sırtım kapıya yaslandı. Bir adım daha yaklaştı, bir eli belimin, bir eli boynumun yanından kapıyla buluştu.

"Baran." diye fısıldadım sesime vurmak için kıvranan çaresizlikle. "Yapma." dediğimde kaşları çatıldı. "Neyi?"

"Bana." dedim zor da olsa. "Duygularım olduğunu hatırlatıyorsun. Ve bu benim sonum olur." Nefesini verdi, bir adım geri çekildi. "Zannettiğinin aksine senin duygularına var Leyal. Ve benim de, sana karşı olan duygularım."

"Yok." dedim sert bir sesle. Yanından geçtim, telefonumun melodisini duyunca hemen üst kata çıktım. "Anlat Selim." dedim fotoğrafları toplarken. Gözüm avcumdaki yaraya takılırken Selim konuşmaya başladı. "Somer Soykan, örgütün başından beri aradığı bir adam. Baran Soykan ve Lara Soykan'ın babası, Leyla Soykan'ın eşi, Seda Karan, Nera Akan ve Mesut Akan'ın katili."

"Tamamdır. Haber bekleyin." dedim ve telefonu kapattım.

Somer Soykan.

Fotoğraflar avcumun içinde buruşurken derin bir nefes aldım.

Baran Soykan ve Lara Soykan'ın babası.

Baran odaya girdi. Yanıma yaklaştı fakat ben, hareketsiz duruyordum. "Leyal?" Cevap vermedim.

Seda Karan, Nera Akan ve Mesut Akan'ın katili.

Bakışlarımı Baran'a çevirdiğim anda dudaklarımızı birleştirdi. Yatağa sırtüstü düştüğümde üzerime eğildi.

Somer Soykan.

Elimi yanağına koydum, ağır hareketlerle ona ayak uydurmaya çalıştım. Şaşkınlıkla bir an dursa da ara vermedi, beni deli gibi öpmeye devam etti.

Baran'ın babası.
Annemin katili.

Geri çekildi, nefesi yüzüme dağıldı. "Sana ihtiyacım var Leyal. Her şeyi, herkesi siktir et, benim sana ihtiyacım var." Dudağımın kenarını öptü. Kilitlenmiş gibiydim.

Onca adamı öldüren ben, kilitlenmiştim, yüzlerce kişiye karşı koyan ben, bir adama karşı koyamıyordum.

"Sen benim gecemsin Leyal, ve ben; senin için gündüzleri yakarım."

Somer Soykan. Baran Soykan'ın babası, Seda Karan'ın katili.

Beyaz gül.

"Siyah gül gördün mü daha önce? Beyaz gülün aksine, kötüyü simgeliyor. Ama o kadar güzel ki, gören bağlanıyor. Siyah gül. Gece. Karanlık."

Siyah gül.

"Baran." diye fısıldadım. Çaresizdim. "Yapma." Göğsünden şiddetle ittim. Beklemediği hamle karşısında geriye düştü, hızlıca kalktım. Nefeslerimi düzene sokmaya çalışırken kalktım ve evden çıktım. 

Somer Soykan'ın beyaz gülü. Seda Karan. 

Beyaz gül.

Siyah gül. 

Baran. 

Motora bindim. Kulübe gittim fakat Mert bana iyi olmadığımı öne sürerek dövüş vermeyince sinirle çıktım. "Değilim zaten amına koyayım sana ne?!" Motora bindim, sinir olduğum herkese küfrede küfrede ilerledim. Arkamdan bir arabanın kornası duyuldu. Biraz daha hızlandım. Araba da benimle birlikte hızlandı. 

Motorun arkasına sertçe çarptı, dengeyi sağlayamadım ve yıkıldım. Araba daha da hızlanarak yoluna devam ederken kalkmaya çalıştım fakat göğsümdeki ağrı bıçak saplanır gibi canımı yakıyordu. 

"Leyal!" Doğruldum, bu sırada Baran da yanıma geldi. "N-ne oldu!" 

"A-araba." Şiddetle öksürdüğümde saplanan acı arttı. Muhtemelen kaburga kemiklerimden birkaçını kırmıştım fakat öyle olmaması için dua ediyordum. 

"İyi misin?" 

"Amına koyayım gerizekalı mısın, yoksa taklit mi yapıyorsun?" Ben güldüm fakat Baran'ın gözlerindeki korku yerini koruyordu. Tek elimle motora, tek elimle Baran'a tutunarak doğruldum. Telefonu çıkardım ve Mert'i aradım. "Kulübün biraz ilerisine birini göndersene, motorumu alsınlar."

"Niye?" 

Kaza yaptım gerizekalı, başka niye olabilir?" Birine seslendi, ardından hangi hastaneye gideceğimi sordu. "Bilmiyorum." diyerek ofladım. "Gelme zaten, işine bak. hadi görüşürüz." Telefonu kapattığımda Baran'ın arabasına ilerledik. Hareket ettikçe sanki sürekli ciğerlerime bıçak saplanıyordu. "İtiraz etmeden kabul ettin." diye mırıldandı, sesindeki şaşkınlık bariz belliydi. Koltuğa otururken ona ters bir bakış attım. "Acıdan yürüyemeyeceğim ama çok istiyorsan inerim Baran." 

"O anlamda değil." diye kendini savunuşa geçti. "Sadece şimdi de değil Leyal. Bana olan duvarlarını yıktın. En azından bazılarını." Farkındaydım fakat dile getirmek istemiyordum. Sessiz kaldım. 

"Siyah güller kurusa da belli olmaz." Diye mırıldandı. Net duyamadığım sesine bir tepki veremeden karanlığa gömüldüm. Son hissettiğim başımı desteklediği eli olmuştu. 

Eveett, güzel bir bölüm daha bitti. Sizce nasıldı? 

Siz nasılsınız? 

Anlıyoruz kiiii, finale az kaldıııı. Son Durak 20 bölümlük bir kurgu, ama eğer beğenilirse uzatabilir ya da kitaptaki farklı bir karakterin ağzından başka bir kitap yazabilirim. Bilmiyorum...

Görüşürüz.

Seviliyorsunuzzzzz...