(𝑁𝐼𝐸)𝑆𝘱𝘦ł𝘯𝘪𝘰𝘯𝘦 𝘮𝘢𝘳𝘻𝘦𝘯𝘪𝘦 𝑩𝒍𝒐𝒐𝒎 𝒙 𝑽𝒂𝒍𝒕𝒐𝒓

Niebo jest o krok od złamanego serca

Teraźniejszość

Pov. Bloom...

Poświęcenie...to właśnie robimy dla ludzi,których kochamy.
Wszyscy zawsze uważali mnie za bohaterkę,choć ja nigdy nie czułam się bohaterką,po prostu sądziłam, że robię to,co słuszne...to,co byłam im winna.
Gdyby tylko wiedzieli jak wiele razy chciałam się poddać.
Jak wiele bólu i strachu skrywałam pod tą maską bohaterki,którą tak bardzo chcieli widzieć.
Jak wiele razy chciałam upaść i nie podnieść się już nigdy więcej.
Gdyby tylko wiedzieli jak czułam się naprawdę,lecz choć wiedzieli nie rozumieli...
Choć słyszeli udawali,że nie słyszą.
Nawet nigdy nie zdawali sobie sprawy z tego jak wiele było rzeczy, problemów,o których nigdy im nie powiedziałam.
Nawet,gdy krzyczałam,że już nie daję rady,Oni nie chcieli usłyszeć mojego krzyku,lecz wiedziałam,że nie mogę tego zrobić...
Wiedziałam,że nie mogłam zrezygnować z życia,nawet jeśli uważałam,że tak będzie lepiej,bo to nie było dobre rozwiązanie.

- Pozwól,że upewnię się,iż dobrze zrozumiałam...- zaczęłam,gdy pierwszy szok spowodowany tym,co powiedział,minął.
- Jeśli...z Twoją pomocą zmienię jedno wydarzenie ze swojej przeszłości tak,aby jego zakończenie było inne,to wtedy Emily...już nigdy więcej nie zapomni o tym kim jest i już zawsze będzie miała szansę na to,by...być szczęśliwą? Wtedy nasze dzieci odnajdą się i...jest szansa na to,że kiedyś wszystko znów będzie tak jak dawniej?

Liście otaczających nas drzew zaszeleściły,jakby z pomocą wiatru chciały odpowiedzieć na moje pytanie,nim On to zrobi.
Wielki Smok,który do tej pory zachowywał dystans pomiędzy nami nagle zbliżył się do mnie,jakby patrząc na mnie swoimi złotymi tęczówkami chciał zajrzeć wgłąb mojej duszy i sprawdzić,czy jestem gotowa na jego odpowiedź.

- Tak,ale to zmienione zakończenie nie będzie dla Ciebie takie,jakie byś chciała,żeby było - przyznał bez cienia kłamstwa.
- Czy wiesz jak wielka jest cena szczęścia?

- Tak,wiem. Aby ktoś mógł być szczęśliwy...zyskać coś,o czym od zawsze marzył,ktoś inny musi to utracić. Wiem jak wielka jest cena jej szczęścia,ale jestem gotowa ją zapłacić. Zrobię to,ponieważ każdy zasługuje na szczęście,a Ona po tym wszystkim co przeszła,
zasłużyła na nie jak nikt inny,tak samo ja Lily i Valtor - wyznałam, choć wiedziałam,że On sam o tym wiedział.

- Czułbym się winny,gdybym nie powiedział Ci o konsekwencjach Twojego wyboru.
Wiedz,że to,co Cię tam spotka będzie spełnieniem Twoich najgorszych koszmarów,ale już nie raz udowodniłaś,że potrafisz pokonać własne lęki w imię tego,co właściwe. Wiedz,że gdybym mógł dałbym Ci to,o co prosisz nie żądając nic w zamian,lecz niestety wszystko ma swoją cenę,a im większy jest "dar", który chcesz otrzymać,tym większa jest cena.
Jeśli zmienisz zdanie lub poczujesz,że nie jesteś na to gotowa...nie zmuszaj się do tego. Nikt nie powinien wybierać pomiędzy życiem a śmiercią.
Jeśli jednak,mimo wątpliwości postanowisz to zrobić...przyjdź, kiedy będziesz gotowa...
- dokończył,a blask jego płomieni lekko przygasł.

- Jestem...zmęczona tym wszystkim. Tą ciągłą walką, niepewnością i strachem,którego w tym miejscu nie spodziewałam się poczuć - wyznałam,sama nie wiedząc czemu.

Wcześniej bałam się przyznać przed samą sobą,że nie radzę sobie z tym wszystkim,a teraz tak niespodziewanie powiedziałam o tym jemu,choć wcale nie musiałam,bo nie było rzeczy, wydarzenia ani uczucia,o którym On nie wiedział,skoro był mną...nami.

- Zagrożenie przychodzi nieoczekiwanie,lecz strach to tylko Twój wybór. Tam,gdzie jest dużo do stracenia jest też wiele do zdobycia - odparł.

Chyba nigdy w jego głosie nie słyszałam tyle tajemniczości,co teraz. Nie powiedział nic więcej,lecz w jego oczach,które błysnęły złotym blaskiem dostrzegła coś,co dało mi pewność,że jakiekolwiek będzie nasze zakończenie,ja i mój mąż będziemy w tym razem.
Jeśli wierzyć w to,co powiedziała mi kiedyś Elis...jeżeli naprawdę jesteśmy prawowitymi właścicielami Smoczego Płomienia to nie grozi nam śmierć,lecz...czy może być coś gorszego od śmierci?...