𝗞𝗜𝗦𝗔𝗦 (Tamamlandı)

15

Hikayeye renk katacak yeni karakterlerin yer aldığı bu bölümde sürprizler sizi bekliyor.
İyi Okumalar ❣️

🌪️15.BÖLÜM🌪️

Pırıl ile vedalaştıktan sonra, bacaklarım titreyerek taksiye bindim. Restoranda yediğim her lokma boğazımda düğümlenmiş gibiydi. Midem bulanıyordu. Yaşadığım her şey bir kabus gibiydi. Eski Eslem gitmiş, yerine bambaşka bir kız gelmişti. Bu kız daha sert, daha soğuk ve daha kararlıydı. Artık hayatta kalmak için her şeyi yapmaya hazırdı.

Taksi otele doğru ilerlerken, aklımdan yarın yapacaklarım geçiyordu. Sahte kimlik ve pasaportu alıp bir an önce buradan gitmem gerekiyordu. Polisler her an beni bulabilirdi. Hapse girmek ve özgürlüğümü kaybetmek istemiyordum.

Şehrin gürültüsünden ve karmaşasından uzak, otele sığınmıştım. Yorgun bedenimi yatağa atar atmaz telefonum titredi. Ekranda Pırıl'ın ismini gördüm. Mesajı açtım:

"Sahte kimlik için 0542... Bu numarayı ara adımı söyle yardımcı olur."

Bu haberle içim şaşkınlık ve sevinç karışımı bir duyguyla doldu. Pırıl'ın bu karanlık dünyayla bağlantıları olduğunu bilmiyordum. Ama o an, umutsuzluğun pençesinde kıvranırken bana uzattığı bu yardım eli, adeta bir can simidi gibiydi.

Hemen "Teşekkür ederim!" diye cevap yazdım. Mesajı gönderdikten sonra, Pırıl'dan gelen yeni bir mesajla kalbim bir kez daha ısındı:

"Rica ederim. Gitmeden bir gün önce son defa zaman geçirelim."

Pırıl'ın saf kalbi ve sıcaklığı, bu soğuk ve karanlık gecede bana ilaç gibi geldi. Ona veda etmeden gitmek içimde bir burukluk yaratırdı. Bu nedenle, tereddütsüz "Olur" diye yazdım.

O gece, Pırıl'ın mesajıyla gelen rahatlık ve umut duygusuyla uykuya daldım. Yarın yeni bir güne başlıyordum. Belki de her şey yoluna girecekti.

•••

Sabahın ilk ışıklarında, Pırıl'ın gönderdiği numarayı aradım.

Telefonda soğuk ve resmi bir üslupla konuşan adam, Pırıl'ın adını vermemle birlikte bana yardımcı olmayı kabul etti. Ancak talep ettiği yüksek meblağ, içimi derin bir endişeyle doldurdu.

Parayı vermek için ıssız bir yerde buluşmayı teklif etti. Daha önce böyle işlere bulaşmamış olmanın verdiği tedirginlikle,ne yapacağımı bilmedim ardından başka çarem olmadığı için adamın teklifini kabul etmek zorunda kaldım.

Üstümü değiştirdikten sonra otelden çıkıp bir taksiye bindim. İçimde büyüyen korku ve stresle buluşma noktasına doğru ilerledim. Her adımda, sanki bilinmeze doğru sürükleniyormuş gibi hissediyordum.

Sonunda adamın tarif ettiği yere vardım. Kalbim hızla çarpmaya başladı. Etrafta kimse yoktu ve bu sessizlik içimdeki korkuyu daha da derinleştiriyordu.

Şoföre parasını verdikten sonra yavaşça taksiden indim. Elimde büyük bir çantayla, harap binalarla çevrili ıssız buluşma noktasını dikkatle incelemeye başladım. Burası tam da gizli işler için uygun, tenha bir yerdi. Dikkatle etrafı süzerken, aniden arkamdan bir ses duydum. "Merhaba," dedi bir adam.

Hızla arkamı döndüm. Kalbim adeta boğazımda atıyordu. Karşımda, otuzlu yaşlarda olduğunu tahmin ettiğim, siyah takım elbiseli bir adam duruyordu. "Merhaba," dedim titreyen bir sesle.

"Eslem Hanım?" diye sordu adam, gözlerini üzerimden ayırmadan.

Başımı salladım. "Evet, benim."