Chasing Heartless Billionaire

Chapter 22

Days to weeks to months passed mas lalong tumibay ang relasyon namin ni Keius. Everything goes well. Mas lalo ko siyang minahal and ganon din siya sakin.

Akala ko magiging perpekto na ang buhay ko dahil nakuha ko na ang taong aking matagal ng pinapangarap hanggang sa isang araw.

May nangyaring hindi ko kailanman inaasahang mangyari.

Nagising ako mula sa pagkahandusay sa sahig ng hindi pamilyar na sala na masakit ang ulo at katawan, agad kong napansin ang hawak kong duguang kutsilyo na agad ko ding tinapon.

Gulong gulo ako at hindi alam ang gagawin dahil nagkalat sa sahig ang mga dugo ng hindi ko kilalang tao.

Wala sa sariling sinundan ko ang mga patak ng dugo na nagkalat sa sahig, dinala ako ng mga ito sa isang silid.

Nanginginig ang tuhod at kamay kong binuksan ang pinto nito.

Napahagulgol ako.

I saw mama Avi lying on the floor covered with her own blood, dead.

Then i saw my reflection in the mirror infront of me, I am messy and blood is all over my body.

My white dress is covered with blood. Hindi ko alam ang aking gagawin.

Kasabay ng mga pagpatak ng aking luha ang dahan-dahan kong paglapit sa patay na katawan ng taong tinuturing ko ina.

Nanghihina ako ng lubos.

“m-mama Avi?” umiiyak kong turan.

Nakarinig ako ng mabibigat na yapak ng madaming tao papunta sa kinaroroonan kong silid.

Sa aking pagtaas ng tingin i saw Keius running towards us.

“Mom!”

Mas lalo akong napaiyak “Mom wake up!” his voice cracked

Lumapit sakin ang mga kasama nitong pulis at pinatayo ako at agad pinosasan sa kamay.

Sa pagkakataong ito gulong gulo pa rin ako sa nagyayari‚ umiiyak ako at hindi alam ang gagawin.

“Keius” mahinang usal ko.

Wala itong tugon, nakayuko ito while putting the head of his lifeless mother in his arms.

“wala akong kasalanan.” usal ko pero tila ba ay lahat ng andito sa silid ay walang narinig.

Hinila ako ng mga pulis sa isang pulis car at sa pilitang pinasok sa loob.

Wala akong magawa kundi ang humagulgol‚ nanghihina ako.

Ng makarating kami sa presinto ay tinapon nila ako sa kulungan.

I was accused.

Wala akong magawa, they show evidences against me.

Days passed when the court marked me as guilty in murdering the mother of my beloved husband.

These days never kong nakita si Keius even sa court.

Ang sakit.

Sobrang sakit.

Walang naniwala sa akin.

Even the De Villian family.

The world is really cruel when it comes to me.

Bakit ganito?

“De Villian may bisita ka.” malakas na sabi ng babaeng pulis at binuksan ang pinto kung saan ako nakakulong.

Ngumiti ako ng mapait ng makita si sir Math sa isang table.

Siya ang pinakaunang nagpakita sa akin dito.