𝐅𝐨𝐫 𝐚 𝐏𝐨𝐭𝐭𝐞𝐫 𝐆𝐢𝐫𝐥 | 𝐃𝐫𝐚𝐜𝐨 𝐌𝐚𝐥𝐟𝐨𝐲

26. Bölüm

♫: Romeo ve Juliet - Frxzbie & Dark Red - Steve Lacy

"Alice! Yardım et!"

Bu seste kimin böyle? Neredeyim ben? Neler oluyor?

Karanlık. Sadece karanlık.

"Alice, Voldemort burada! Bana yardım et, lütfen!"

Etrafı görmeye başladım. Kimin bana seslendiğini görebiliyordum artık. Abim.
Hışımla kafamı abimin sesinin geldiği yöne çevirdim. Terler içinde kalmıştı ve yüzünde kanayan yerleri vardı. Bitik haldeydi. Bana doğru koşuyordu. Daha doğrusu birinden kaçıyordu.

Abimin arkasına doğru baktığımda birinin dikildiğini gördüm. O kasvetli ve korkunç, mosmor bir teni olan, uzun boylu biri. Dikiliyor ve abime, bana sırıtarark bakıyor. Abim kaçıyor ama peşinden yakalamıyor onu. Çünkü abimi her türlü yakalayabileceğinin farkında.

Abimi kurtarmak için ben de ona doğru koşarken ne kadar koşsamda ona yaklaşamadığımı görüyordum. Neler oluyor? Abime neden yaklaşmak bir kenara dursun, ondan uzaklaşıyorum? Üstelik Voldemort ona gittikçe yaklaşıyor. Hayır!

Daha hızlı koşmaya başladım, ciğerlerim sönene kadar. Elimde asamla büyü yapmaya çalışıyorum, işlemiyor. Voldemort abime gittikçe dahada yaklaşıyor, ben ise ondan uzaklaşıyorum.

"Alice, neden yardım etmiyorsun bana?"

"Alice, geliyor! Neden hiçbir şey yapmadan öylece duruyorsun?"

Yerimde durmak mı? Ama ben koşuyorum abi, görmüyor musun?

Seslenmeye çalıştım, sesim çıkmadı. Yorulmaya başlamıştım, ayaklarım tutumuyordu. Yere düştüm, sürüklenerek yaklaşmaya çalıştım. Olmuyordu işte.

"Alice, beni bırakma!"

-

Uyan. Alarm çalıyor. Saat kaç?

Bir anda uyandım. Nefes nefese ve terler içinde kalmıştım. Az önce gördüklerimde neydi öyle? Neyseki rüyaymış, pardon kabus. Ama çok korkunçtu. O yüzü görmek, hayatımda isteyeceğim en son şeydi. Çok kötü bir kabustu.

Bugün tiyatro vardı, aşırı mutlu olmam gereken bir günde neden böyle bir rüya gördümki?

Saate baktım. 06.00. Hermione daha uyanmamıştı. Ben hala "Bu kadar harika bir günde böyle bir rüya görmem ne anlama geliyor?" Diye düşünürken içimi bir korku sardı. Ya Voldemort abime bir şey yaparsa? Ya abime bir şey olursa? Ben ne yaparım. Hayır! Bugün böyle bir şey düşünmeyeceğim. Bugünün kötü olmasına izin veremem.

Hazır erken uyanmışken işlerime erkenden başlayayım diye düşündüm. Bugün tiyatro olduğu için dersler iptal edilmişti. Tiyatro sergilenmeye saat tam 10.00'da başlayacaktı. 4 saat vardı. Bu 4 saatte birkaç kere daha repliklerimi tekrar edeceğim. Hem, Hermione'ylede çalışırız. Üstelik zaten herkes tek tek yapacak yani saat 10.00'dan biraz daha sonra Draco ve ben oynayacağız o yüzden 4 saatten fazla vaktim var. Heyecanım hala vardı, bitmemişti ve büyük ihtimalle tüm günde bitmeyecekti. Zaten heyecan normaldi, önemli olan stresimin olmamasıydı, ki yoktuda. Yapamayacağım diye düşünmedim hiç.

Yataktan kalktım, banyoya gittim. Elimi yüzümü yıkayıp bir ara Adel'in bana hediye olarak aldığı sabunlada yüzümü sabunladım. Tekrar duruladıktan sonra yüzümü kurutup banyodan çıktım. Cübbemi giymedim çünkü zaten bugün giymeme gerek yok, tiyatroyu oynarken kostüm giyeceğiz ayrıca saat daha çok erken. Hermione'yi uyandırmak istemiyordum "uykusunu alsın" diye düşündüm.