𝐅𝐨𝐫 𝐚 𝐏𝐨𝐭𝐭𝐞𝐫 𝐆𝐢𝐫𝐥 | 𝐃𝐫𝐚𝐜𝐨 𝐌𝐚𝐥𝐟𝐨𝐲

44. Bölüm

♫: I Can't Handle Change (Slowed) - mrs.tissue

Draco'nun anlatımıyla

Yaz tatili başlamıştı. Zaten Alice'i göremeyeceğim için üzgünken bir de Karanlık Taraf işleri vardı.

Babam bir Ölüm Yiyen, bana ne olur bilmiyorum. Ya benimde o dövmeye sahip olmamı isterlerse diye düşünüp stresten kendimi bitiriyorum.

Öte yandan, babam zaten Alice'le ilişkimi kabul etmeyecektir, bunun üstüne bir de Voldemort'a hizmet etmem istenirse belkide bir daha Alice'i göremem bile.

Bu düşünce beni çok kötü hissettiriyor, onsuz bir hayat düşünemiyorum.

Henüz hiçbir şey belli değil, sadece babam Karanlık Tarafta ve benide zorla oraya sokması olası.

Alice şu an bunların hiçbirini bilmiyor. Umarım asladani bilmez.

Klara ile hiç konuşmadık bu konuyu. Karanlık Tarafı, Ölüm Yiyenleri, Voldemort'u, o dövmeyi, babalarımızı.
Belkide ikimizde korktuğumuz için hiç bahsetmek istemedik.
Belkide o da Harry'den kopacağını düşünüp üzülüyordur?

Tatilin ilk haftası normal geçti. Alice'le mektuplaşıyoruz. Bana hevesle nasıl zaman geçirdiğini anlatıyor. Bende sanki keyfim yerindeymiş gibi cevap veriyorum. Ona böyle "yalan söylemek" kendimi kötü hissettiriyor fakat onu üzmemeliyim.

Malfoy Malikanesinde her şey her zamanki gibi. Karanlık, kasvetli, kimse önemli bir şey olmadıkça birbiriyle konuşmaz, kısa cevaplar verilir, yemeklerde tamamen sessiz ve tepkisiz olunur.

Akşamları Alice'in yanında hissetmek için penceremden yıldızları izliyorum. Birazda olsa kendimi iyi hissettiriyor. Belki o da benim gibi yapıyordur, kim bilir?

1,5 ay sonra

Yine bir akşam yıldızları izlerken, babam normalde asla yapmadığı bir şey yaptı. Odama kendisi geldi. Normalde bir görevliyi gönderir, o görevli "Bay Malfoy, babanız sizi çağırıyor" der ve ben onun yanına giderim. Şimdi kendisi bizzat gelince bir şaşırdım.

Başımı yıldızlardan babama çevirdim.

Lucius: Aşağı gel, Draco.

Draco: Neden?

Lucius: Snape ve kızını akşam yemeği için çağırdık. Birazdan gelirler ve sende bizimle birlikte onları karşılayacaksın.

Doğru ya, daha akşam yemeğini yememiştik. Bazen olurdu böyle, iki aile birbirine akşam yemeğine giderdi. Ama öyle sıcak, gülüşülen bir ortam beklemeyin. Snape de bizim gibi olduğu için asla gülmüyoruz, konuşmuyoruz, masada sadece çatal bıçak sesleri oluyor. Klara onların evindede hep böyle olduğunu söylemişti.

Draco: Peki sen neden geldin bu sefer odama?

Lucius: Bugün sadece yemek yemeyeceğiz. Yemekten sonra Snape ve benim, Klara ve sana söylememiz gereken çok çok önemli şeyler var. Bu yüzden bu sefer yanına ben kendim geldim.

İçim hafif huzursuzlukla dolmuştu. Fakat tanıdık bir yüz göreceğim için birazda olsa moralim yerine geldi.

Draco: Peki, geliyorum.

Babamın ardından odadan ben çıktım ve merdivenlerden aşağı, salona doğru indim.

Annem ayaktaydı, kapının yakınlarında bekliyordu. Babam ve ben onun yanına gittik ve beklemeye başladık.

Yine sessiz, tepkisizdik. Bu evde 1 kere bile gülündüğünü hatırlamıyorum. Alice bazen bana Sirius'un evinde yaptıklarından bahsediyor. Onlar çok eğleniyor, gülüyormuş. Benim istediğimde buydu, sıcak bir aile ortamı.