ZORLA AŞK

SON KEZ

Gece olmuştu artık ve ben heyecandan yerimde duramıyordum. Cengiz misafir odasında uyumayı tercih ettiği için aslında bir nebze işime gelmişti. Zaten aramız bozuk olduğu için oda muhtemelen benimle muhattap olmak istemiyordu. Odanın içinde bi volta atmaktan başım dönmüştü. Zeynep'in verdiği telefonu elimde sıkı sıkıya tutuyordum. Raperine numaramı vermiştim herkes hazır olduğunda arayacaktı. Saat gece yarısını çoktan geçtiği için kalbim güm gümdü. Göz ucuyla yatağa baktım ve derin bir iç çektim. Cengiz ilk defa bana bu yatakta zorla sahip olmuştu. Yeri geldi bu yatağa küs girdik, bazen de sarılarak uyuduk,bazen de mutlu. Ama herşey bi kenara çocuklarım için ayakta durmak zorundaydım. Sıkıntıyla nefes vererek camın önüne oturdum ve dışarıyı seyretmeye başladım. Annem gile ne diyecektim? Babam beni görünce ne tepki verecekti? Herşeyden önce Cengiz ne yapacaktı?
İçimde tarif edemediğim kıpır kıpır bi duygu vardı. Kafamı tam dizime koymustum ki mesaj geldi. Herkes hazırdı şimdi tek yapmamız gereken konaktan çıkmaktı. Sessiz adımlarla hazırladığım çantayı elime alıp kapıyı yavaşça açtım. Son kez odaya baktığımda derin bir iç çekip hızlı ve sessiz adımlarla ilerlemeye başladım. Kafamı eğip baktığımda herkes avluda bekliyordu. Merdivenleri inip yanlarına yaklaştım.
"Şimdi nasıl çıkacağız yenge umarım kafanda bir plan vardır" dedi Raperin.
"Var var merak etme" dedim.
"Herşeyiniz tamam hazırsınız dimi?" Dedi Behram. Herkes kafasını sallayıp onayladı. Kapıya doğru gittiğimizde sessizce açacaktık ki ani bi hamleyle geri çekildim. Herkes şaşırmış bi şekilde yüzüme bakıyordu.
"Bakmayın öyle aval aval elimizdeki çantalarla nereye çıkıyoruz? Direk anlarlar" dedim
"Eee ne yapacağız yenge" dedi Raperin
"Yukarı merdivenlerin oraya çıkıp çantaları aşşagı atarız konaktan çıktıktan sonra da alırız" dedim ve hızlı adımlarla merdivenlere doğru yöneldik.
"Yenge verin çantalarınızı" dedi Behram
Elimizdekileri uzatıp hızlı bi hamleyle aldı ve aşşagı attı.
"Hadi gidiyoruz" dedi ve hızlı bi şekilde önümüzden ilerledi. Arkasından olabildiğince sessizce inmeye başladık. Hemen önlerine geçip kapıyı açtım. Bu gün Şefik'in izin günüydü sanırsam ortalarda görünmüyordu. Tarık sorarcasına yüzüme bakıyordu.
"Buyrun hanımım bi emrinizmi vardı?" Dedi ve gözünü tek tek üzerimizde gezdirdi.
"Yok Tarık şimdi biz çıkıyoruz sende Cengiz'e hiçbir şey söylemiyorsun" dedim emir verircesine
"Yenge olmaz abimin bilgisi yoksa Raperin hanımla sizi bırakamam" dedi. Behram öne atılarak dikkati üzerine çekti.
"Benim haberim var ama Tarık" dedi
"Beyim Cengiz abimin haberi olmadan Dilşah hanımla Raperin hanımı bırakamam size birşey demez ama hanımlar olmaz"
"Sen benim emirime karşı mı geliyorsun Tarık yoksa ben mi yanlış anlıyorum?"
"Estağfirullah Behram bey ama Cengiz abim be-"
"Yeter!" Diyerek araya girdim.
"Ben sana beni kömürlüge kapattığın gün ne dedim Tarık hatırlıyormusun?"
"Ne dedin hanımım?"
"Benim sözümden çıkılmayacak , emirlerime karşı gelinmeyecek demedim mi?"
"Dedin yenge"
"Ve sen benim sözümden çıkarsan bi daha bu Mardin'de barındırmam Cengiz'e bi bahane bulur seni attırırım demedim mi?"
"Dedim hanımım"
"E o zaman Tarık!"
"Tamam hanımım sen öyle diyorsan öyledir ama nereye gidiyorsunuz?"
"Sanane Tarık? Sanane"
"Haklısın hanımım"
Fevri bir hareketle önünden geçtim. Arkamdan Behramın sıkıntılı nefesini hissetim. Konağın arka tarafına geldiğimizde hızlıca kendi çantamı alıp önümüzdeki siyah arabaya yöneldim.
"Behram inşallah arabanın anahtarını almayı akıl etmişsindir" dedim
"Aldım yenge rahat ol sen" Behramın bu rahatlığı beni ürkütüyordu. Raperin fazlaca sessizdi yüzündeki o korkuyu görebiliyordum. Arka koltuğa geçtiğimde rahatça yerleştim. Karnım git gide büyümeye başlamıştı tekme atmasalarda içimdeki hareketleri hissedebiliyordum.
"Raperin niye sessizsin?" Diye soru yönelttim.
"Bilemiyorum yenge içimde bi sıkıntı var yani bu sıkıntı kaçtıgımızdan dolayı değil başka bişey tarif edemiyorum"
"Merak etme bişey olmicak rahat ol" dedim
"Bişey olsa da farketmez artık saldım bunları göze alarak çıktık bu yola ama farklı bişey bilemiyorum neyse" Dedi. Arkama yaslanarak yolu izlemeye başladım. Behramın gereğinden fazla heyecanlı olduğunu anlayabiliyordum. Direksiyonu sıkıca iki eliyle tutmuş gaza hırsla basıyordu.
"Behram sen bizim evin yolunu biliyormusun?" Dedim
"Biliyorum yenge seni almaya geldiğimizde aklımda kalmış" dedi kafamı sallayarak onayladım ve tekrar önüme döndüm.