ZORLA AŞK

ÖZEL BÖLÜM

10000 Okunmaya Özel Bölüm❤️
DİLŞAH KARAHAN
Rabia'yı kucağıma aldığımda evden çıkmaya hazırlanıyordum. Tam kapıdan çıkacakken Barkın hemen yanımda bitmişti.
"Dilşah nereye?"
"Kılıçarslanların konağına"
"Tek gidemezsin Dilşah"
"Barkın manyakmısın güzel kardeşim? Her ne kadar Cengiz'den boşanmış olsam da Rabia onların torunu! Eslem, Rozerin,Ayşen onlar halaları zaten aylardır gidiyorum şimdi derdin ne?"
"Haşmet Kılıçarslan sana düşman Dilşah. Yeğenini hapise soktun diye neredeyse hasım olacak kapasitede Ara Ayşen'i ya da Rozerin'i evde mi Haşmet öğren öyle git. Kucağında çocukla bırakamam seni."
"Of Barkın Of. Tut Rabia'yı" Kucağına vererek çantamdan telefonumu çıkardım ve Ayşen'i aradım.
"Dayısının prensesi mis kokulum benim"
Onları izlerken Ayşen telefonu açtı.

"Ayşen kuzum napıyosun?"
"Seni bekliyoruz yenge. Rabia'yı görüp sevsinler sonra çıkarız diye hazırız yani"
"Haşmet amca evde mi?"
"Yok yok 10 dakika önce çıktı şirkete gitmiştir o gel sen"
"Tamam görüşürüz" Derin nefes alarak telefonu geri çantama koydum. Cengiz'in görüşüne gidecektik. Her ne kadar onu görmek istemesem de o bir babaydı ve benim çocuğumun babasıydı nasıl bana aynı şeyin yapılmasını istemiyorsam ona da yapamazdım.
"Yokmuş evde çıkmış gitmiş şirkete"
"İyi o zaman dikkat et Sadık seni bıraksın"
"Tamam"
Rabia'yı tekrar kucağıma alarak konaktan çıktım. O sırada yılların eskitemediği korumamız Selim önümde durdu.
"Hayırdır Selim?"
"Dilşah hanım gitmenize müsade edemem Abiniz Berzan beyin kesin emri var konaktan tek çıkamazsınız"
"Tek değilim ki Selim bak kucağımda Rabia var"
Tekrardan önünden geçip gitmeye yeltendigimde tekrar önümde durdu.
"Hanımım yapmayın tek gönderemem sizi"
O sırada korumalar bizi fark etmiş olacakki yanımıza gelip Berzan abimden aldıkları emiri uygulayacaklardı.
Hepsinin yüzüne bakarak yaklaşık 10 korumanın karşısında durdum.

"Siz kimsiniz? Haddinize mi düşmüş önümde durmak. Ben Dilşah Karahan'ım yemin ediyorum topunuzu kovarım" Sesimi biraz kısarak bu sefer sadece Selim'e döndüm.
"Selim çekil önümden ezmiyim şimdi seni"
Mecburi olarak önümden çekildi ve Sadık'a baktım.
"Sadık sen benle geliyorsun konağa kadar bırakıp geri döneceksin"
"Emrin olur hanımım"
Arabaya bindiğimde sıkıntılı nefesler alarak Rabia'ya bakıyordum. Oda anlamaya çalışır gibi beni izliyordu. Gülümseyince oda bana gülmüştü. Yanağından öperek önüme döndüm. Yaklaşık 15 dakika sonra konağın önündeydik. İçeri girerken korumaların değişik bakışlarını görmezden gelerek önüme baktım. İçeri geçince avluda Eslem çok lazım eski kayınvalidem ve Hazal vardı. Beni görünce hepsi güler yüzle bana baktı. Berçem anne bana kırgındı bunu gözlerinde görebiliyordum ama bunu bir kez olsun yansıtmamış bana kötü davranmamıştı. Aslında herkes bana iyi davranıyordu kimse gönül koymamıştı 1 kişi dışında Haşmet Kılıçarslan.
Kafamı kaldırdığımda Rozerin , Ayşen ve Şevin hala geliyordu. Rozerin koşarak Rabia'yı kucağına aldı.
"Halasının kuzusu çok özledim ben seni ya" Diyerek öpmeye başladı.
Hazal dün gece burada kalmıştı. Bu gün muhtemelen benimle gelirdi ne de olsa o artık benim kuzenimle evli ve bizim evin geliniydi.

Şevin hala koluma dokunarak dikkatimi ona çevirmemi sağlamıştı.
"Nasılsın kuzum?"
"İyiyim Şevin hala sen nasılsın?"
"İyi diyelim iyi olalım"
Görüşe girecek olanların sayısı maximum 6 kişi olduğu için Berçem anne, ben , Rabia, Eslem ve Hazal gidecektik.
"Hadi çıkalım geç kalmayalım"
"Bencede saat 4 olmuş anca yetişiriz 5'e kadar." Dedi Berçem anne.
Ayak sesleri duyunca tekrar başımı kaldırdım. Azad ve Cihan'ın geldiğini gördüm. Azad bana tavırlıydı fakat asla kötü bir söz söyleyip beni kırmamıştı. Aslında biraz da Raperi'nin ölümü en çok onu sarsmıştı. Aklıma gelince içimde bir burukluk oluşuyordu. Azad bana bakarak selam verırcesine başını eğdi ve aynı şekilde karşılık verdim. Kapıya doğru yönelip evden çıktık. Bizi Cihan bırakacak biz çıkana kadar bekleyecekti.