Walking back Home (Martensen Series #2)

Chapter 9

Kaagad kaming nakarating sa kanilang bahay.

My jaw dropped when I saw their house! It was actually a big house! Isa itong modernong bahay na pinagplanohan at gawa nang mga matatanyag na mga engineers at architect.

Nilingon ko si Leister na ngayon ay seryosong nagmamaneho papasok sa loob ng gate. Kaagad itong bumusina at pinagbuksan ito ng kanilang gwardiya.

I couldn't speak just because I was too stunned by everything that I had seen. I realised that I was quick to judge him just because of his appearance. Hindi ko lubos maisip na... mayaman naman talaga pala sila.

"We're here," ani Leister.

Nabalik lang ako sa realidad nang bigla siyang magsalita sa aking tabi. Inilibot ko ang aking buong paningin at nakita ko ang iba't-ibang mga sasakyang naka-park sa gilid ng kanilang bahay. It was a huge parking lot that consisted of almost ten cars, including the one he was driving. May malaking fountain din sa gitna ng kanilang bahay at may mga nakahilerang mga naglalakihang mamahaling dahon sa kabilang side ng bahay, at iba't-ibang mga bulaklak.

Sumunod lang ako kay Leister at nakita kong binati siya ng isa sa mga katulong nila na kasalukuyang nagpupunas ng alikabok sa malaking lamesa na nasa gitna.

Upon entering, the open-concept living space welcomed guests with high ceilings and a seamless flow between rooms. The main living area featured elegant minimalist furniture, plush sofas, and tasteful decor in neutral tones. A double-sided fireplace added warmth and ambience, while the adjacent gourmet kitchen boasted state-of-the-art appliances, marble countertops, and a spacious island.

Upstairs, the master suite was a luxurious retreat with its own private balcony overlooking the grounds. The spa-like ensuite bathroom featured a deep soaking tub, a rainfall shower, and heated floors. The mansion also offered multiple guest bedrooms, each with its own unique design and en suite bathrooms.

"Magandang araw po, Ser!" Maligayang bati nito sa kaniya.

I looked at Leister, and I saw him smile back at their maid. 

"Kumain na po kayo, Manang Marie?" Magalang na pagtatanong nito sa matanda.

I think she is in her mid-fourties. Mukhang matagal na ang katulong na ito sa kanila at hindi na nahihiyang bumati at parang sanay na sanay na.

"Opo, Ser. Gusto n'yo po ba na ipaghanda ng pagkain, Ser? Ito na po ba ang sinasabi ninyong girlfriend?"

Nanlaki ang aking mga mata sa kaniyang mga sinabi at kaagad kong sinenyasan si Manang Marie na hindi.

I would never be his girlfriend!

"No, manang! I'm not his girlfriend. Iba po 'yon." I defended myself from the accusations.

Umawang ang bibig ni Leister at hinayaan lamang niya ako na magpaliwanag.

"She's not the one I'm talking to, Manang Marie. It was Klyr."

Napalingon ako kay Leister at nakita ko ang pamumula at ang pagsilay ng kaniyang mga ngiti sa kaniyang mga labi. I could literally see his happiness even from the distance.

Nagulat si Manang Marie sa naging sagot sa kaniya ni Leister at nag-peace sign na lamang ito sa kaniya. Napatawa ako nang palihim nang ginawa niya iyon. Inutosan lamang siya ni Leister na gumawa ng aming magiging snacks at ipapahatid ito sa taas.

"Where are we heading?" Pagtatanong ko sa kaniya nang mapansin kong papunta kami sa itaas.

"Pupunta tayo sa rooftop." Maikling sagot niya sa akin pabalik.

Kumunot ang aking noo at kaagad na nagtaka sa kaniyang mga sinabi.

"Why are we heading to your rooftop? Anong gagawin natin doon?" Naguguluhan kong pagtatanong sa kaniya.