Özel Bölüm/GülBat

1.2K 29 6
                                    

⬜⬜⬜⬜⬜⬜🎡🪼⬜⬜⬜⬜⬜⬜

Gülce Bakırcı anlatımıyla;)

İçimde bir şeyler ona itti beni.Sanki hangi yola gidersem gideyim o yolun sonu ona çıkacakmış gibi.

Ama ben o yolda tek başına yürümek istemiyorum.Onunla birlikte o yolun sonundaki mutluluğumuza erişelim istiyorum.

Ben onu istiyorum.

Gözlerimi yorgunlukla araladım.Gri duvarlar ile bakışmayı beklemiyordum.Beyaz duvarlara alışmıştım ne de olsa.

Üzerime üzerime gelmedi o duvarlar.

Sakince doğruldum yatakta.Boynumu rahatlatarak kapıya adımlar attım."Batur?"

"Gülüm?" aşağıdan gelen sesi ile bakışlarımı nerdiven boşluğundan aşağıya çevirdim.Kitap okuyordu.

Koşarak yanına oturdum."Bende okumak istiyorum."

"Başka bir kitap al." benimle konuşmak onu sinirlendiriyormuş gibi konuştu."Kitap okurken benimle konuşma.Aklımı karıştırıyorsun ve ben okuduğumu anlamıyorum."

"Bir kez öp, gideyim."

"Bir kez öptükten sonra kendiliğinden devamı geliyor." kitabı yana doğru fırlattım.

Kolları ile kafesinin içine almış gibi koltukla üstüme yüklendi.Hak ettik mi? Ettik.

"Derdin ne aşkım?" aşkım mı dedim ben! Ayyyyyy! Allah belamı versin! Aşkım ne ya!

"Sensin demek isterdim ama seni derdim olamayacak kadar çok hissetmek istiyorum." hissetmek mi?

"Kitap okuyordun en son?" bedenime indirdi arsızca gözlerini."Kitabın ismi neydi?" konuyu değiştir konuyu değiştirrrr!

"Kitabı bilmemde..." devamını getirmesine izin vermeden ayağa kalktım.

"Susadım." bana bakmadan sabır çekti."Su içelim." kolundan tutup kaldırmaya çalıştım.Yerinden oynamadı."Kalksana ya."

"Kalkar mısın de."

İlk Şırnak'a geldiklerinde telefonumu almıştı ve vermesi için rica etmemi istemişti.

Sebepsiz bir gülümseme peyda oldu yanaklarımda.

"Hatırladın mı?" kafasını salladı."Ne güzel zamanlardı ya." özlemle nefesimi dışarı verdim."Keşke geri dönebilsek."

"Dönmeye gerek yok çünkü ben o an seni gerçekten dövecektim."

"O niye?"

"Sinirlendirmiştin çünkü." 'salak çünkü.' "Su içelim,hadi."

Koltuktan ayağa kalktı.Koltuk yerinden oynamıştı."Kırdın la kırdın!"

"Benim koltuğum."

"Bende senin olmadığını söylemedim ama kırdın yani koltuğu." yürümeye başladığında arkasından ilerledim.

Yeni gelmiş sayılırdım.İlk kez evin içinde geziyordum.Uyuyakalmıştım arabada ve evde gezme fırsatım olmamıştı.

Zaten saatte 2.22'ydi.

Uyumamız gerekiyordu ama biz uyumaktan başka her şeyi yapıyorduk.

Uzun bir koridorun ardından büyük bir mutfağa girdi."Bir şey soracağım.Sen bu kadar parayı nerede buldun?"

"Özel dersler veriyordum,farklı dillerde ve bunun sayesinde olan Parana para kattım."

"Anladım." mutfak dolabının kapağını açarak iki bardağı çıkardı.Ben onun bardağından içmek istiyorum."İki bardağa gerek yok."

İntikam Bedelleri (Askeri Kurgu +18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin