İntikam Bedelleri (Askeri Kurgu +18)

45.BÖLÜM/Kuzey

🤕,

Bilgilendirme:+18 sahnesi vardırrr

⬜⬜⬜⬜⬜⬜🪼🎡⬜⬜⬜⬜⬜⬜

"Ne istersiniz?" dediğinde ben çantamı asıyordum Kuzey ise lavabonun yerini sormuştu."Sanırım bir şey istemiyorsunuz.İyi öyle olsun."

"Tek istediğimiz gerçekten yaşıyor olmanız." dediğinde gülerek koltuğa oturdu.Bende karşısına oturdum.

"Zamanında iyi ki seninle oğlumu karşılaştırmışım..." iç geçirdi."Biliyor musun yine olsa yine seni gösterirdim."

"Teşekkür ederim." diyerek ellerime bakıp oynamaya başladım.

"Asıl teşekkür etmen gereken kocanı zamanında yapmış olmam." kaşlarım çatılarak güldüm.

"Teşekkür ederim." gülümsemeye devam ettim."Çok teşekkür ederim."

"Kuzey?" diye sorduğunda yüzümdeki gülümsemem soldu."Evlatlıkmış."

"Öyle." başım eğilerek yeri izlemeye başladım.

"Neden evlatlık?" ağzımı aralığımda yanımıza koştura koştura gelen Kuzey'e gülerek baktım.

"Dedeee!" diyerek Turan Acar'a sarıldığında beni görmemişti bile."Dedeee!"

"Oy torunuma bak hele!" bana bakarak Kuzey'e sarıldı."Annene de sarıl şimdi."

Bana baktığında gülümsedim ama o bana sarılmak yerine çantasını yere bıraktı."Anneme her zaman sarılıyorum ama babama sarılamıyorum.Hep bir işi var."

"Baban asker çünkü." Turan Acar Kuzey ile konuşmaya başladığında ben dalıp gitmiştim."Askerler öyle olur."

"Ama annem ile de ilgilenmiyor, üzülüyor." beni gösterdiğini anlamıştım ama onlara bakmak yerine yere baktım."Bugün annem ağlıyordu.Ama babam buna rağmen gitti."

Üçümüz de susup zamanın geçmesini bekledik.Batur geldiğinde çay içip eve gitmek üzere arabaya bindik.

"Baba?" dedi Kuzey bana bakarken."Annemi neden üzüyorsun?"

Batur,bana baktı."Ben anneni neden üzeyim?" gülümsedim ama gülümsememde acı vardı."Ben karımı üzmem."

"O zaman neden bugün ağlıyordu?" yüzümü düşürerek yola baktım."Yüzü gülmedi hiç."

"Kabus görmüş babacığım." elleri çenemde oyalandığında ona baktım."Ben seni üzüyor muyum?"

Kafamı onaylamaz anlamda salladım.

"Anne yalan söyleme!" Kuzey bir anda yükselince ona baktım."Babam seninle ilgilenmediği için üzülüyorsun."

"Hayır,bu üzülmemi gerektirmez." dediğimde içimde bir acı filizlenmişti.

"İşlerim yoğun güzelim.Söz veriyorum işlerim bitsin ikinizle de ilgileneceğim." gülümseyerek yüzümü ellerinden kurtararak önüme baktım.

"Ben dondurma yemek istiyorum." diyerek bize baktı."Bir aile olup yiyebiliriz bence!"

"Yiyelim." Batur,sinirlenmemek için ellerimi tuttu.Bu hareketi nedense yani ellerimi tutması beni rahatsız etmişti.

Ellerimi ellerinden çekerek sanki sıcak olmuşta serinlemek istiyormuşum gibi salladım."Çok sıcak ya."

Araba durduğunda bizden önce Kuzey indi.Ellerim arabanın koluna gittiğinde Batur durdurdu."Bana bakar mısın?"

Yüzümü asla ona çevirmedim."Karıcığım?" nefesini boynumda hissettiğim gibi kapıyı açarak dışarı çıktım.