BANG FAMILY

Bölüm 20

Biraz hüzünlü bir bölümle geldim, trigger warning taşıyacak bir bölüm, travmatik anılardan bahsedilecek. 

***

Luna ve Chris adamın evine gelmişti. Yol boyunca ikisi de konuşmadı ama arabanın içinde öyle yoğun bir hava vardı ki Chris az kalsın kafasını camdan çıkaracaktı. Kendisi kovulmuş Luna da istifa etmişti. Şimdi ne yapacaklarını düşünüp duruyordu Chris. Okuyan çocukları vardı, uzun süre işsiz kalamazdı.

"Chris, o adamın usulsüzlüklerini şikayet edeceğim." dedi Luna. Eve geldiklerinden beri ilk defa konuşuyordu. "Bunu sana yapamaz. Haksızca işten kovup bana göz dikemez. Bedelini ödeteceğim."

"Lu, benim umurumda değil ama sen istifa ettin. Bunu neden yaptın?"

"Sen benim umurumdasın çünkü." Luna koltukta kayıp adama yaklaştı. "Biliyorum pek olgun bir davranış değildi ama sen de işin yerine beni seçtin. Chris..." adamın elini tuttu. "... sen çok yetenekli bir adamsın. Daha iyi bir yerde kolayca iş bulabileceğine eminim."

"Çocuklara ne diyeceğim?"

"Seni suçlayacak değiller, sana destek olurlar."

Chris başını kadının omzuna yasladı. Yıkılıyormuş gibi hissediyordu. Her saniye biraz daha yoruluyordu aklı. Bela üstüne bela ekleniyordu sürekli. Neden bunlar oluyordu? Sakin bir hızda giden hayatları nasıl tepetaklak olmuştu?

"Korkuyorum Luna. Daha önce de hayatımın bir dönemi beklemediğim bir hızda dibe kaydı. Her şey aynı o zamanki gibi hızla gelişiyor. Yine aynısı olacak diye korkuyorum."

"Chris sen o zamankinden farklı bir adama dönüşmemiş olsaydın o dönemi atlatamazdın. Bana bak." Çenesinden tutup başını kaldırdı. "Ben sana bakarken güçle doluyorum. Ne olursa olsun yanında olacağım ve sana tüm gücümü vereceğim."

Chris göğsüne inen çekiçlere ve dolan gözlerine alışkın değildi. Hiç böyle bir hisle tanışıp duygulanmamıştı. Böyle bir his miydi bir kadının kucağı? Bu kadar güç aşılayabilir miydi ve kadının eli? Gerçek güven bu muydu? Biriyle bu kadarcık zaman geçirip de ona dünyaları vermeyi istemek mümkün müydü?

Luna ise evet.

"Luna, hayatıma girdiğin için, riskli mesajın için teşekkür ederim." Kadını alnından öptü ve gözlerini kapatıp orada dinlendi. Geri çekildiğinde onun da gözlerinde yaşlar gördü. "Benim sana anlatmak istediğim şeyler var. Daha önce kimseye anlatmadığım şeyler."

Luna cevap vermedi, devam etmesi için ona şefkatle baktı sadece. Her ne anlatacaksa, ona güvenip hangi anılarının kapısını açacaksa ona hazırdı.

"Eski eşim. B-ben ve çocuklar- tanrım bunu nasıl söylerim." Başını eğip ağlamasına devam etti. Luna onu yanaklarından kavrayıp yüzlerini yakınlaştırdı. "Christopher, ben seni asla yargılamam. Her ne olduysa senden duymaya hazırım."

Chris burnunu çekti sertçe. Titremeye başlaması kadını korkuttu. "O-o bize ş-şiddet u-uyguluyordu. B-bir erkek olarak bundan u-utanıyorum a-ama ona engel o-olamadım. Ba-bazen abisi ge-gelirdi. B-ben çocukları k-korumak i-için- uhh-"

"Chris nefes al!" Luna onu geriye yasladı ve kravatını çözdü aceleyle. Gömleğinin yakasını çekiştirip açtı ve ağlamaya devam eden adamı masadan aldığı dergiyle yellemeye başladı. "Chris, tamam, anlatma. Başka zaman konuşalım."

"Ç-çocuklarıma vu-vurdu Luna. Bazen e-eliyle, b-bazen ayağıyla- evdeki e-eşyalarla!"

"Chris sus!" adamın elleri boğazına sarılmıştı. Onları çekmeye çalıştı. Ne olduğunu anlamıyordu ve onun için korkuyordu. "Chris!"