Chasing Dreams (Book 2)

Ninety Two

SAMANTHA's POV

Sandro: You guys can go ahead. Isasabay ko na lang si Samantha pauwi.

Zion: Take good care of her, okay?

Sandro: I will.

Nicole: Ingat kayo, huh?

Samantha: Uhm-hmm, kayo din.

Zion: Thank you for the free accommodation, dude.

Sandro: Anytime.

Samantha: Thank you twins sa pag-provide ng chopper for everyone.

Zeus: Don't mention it.

Nicole: Alis na kami, enjoy your honeymoon.

Samantha: Alyson!

Nakakainis talaga tong si Nics! Mag-joke ba naman ng ganon sa harap ng marami?

Nicole: Alyson who?

She didn't want to be called on her second name kasi daw masyadong girly. So kapag naiinis ako sa kanya, I'm calling her Alyson. Anyway, her real name is Nicole Alyson Bruma. O diba? Girly ang first name tapos pang-international ang last name.

Samantha: Anong honeymoon ang sinasabi mo?!

Nicole: Biro lang. Affected ka masyado.

Samantha: Really? In front of everyone?!

Zeus clear a throat kaya tumahimik kaming dalawa.

Zion: Tama na kayong dalawa and enough of the never ending goodbyes. Aalis na kami, magkikita pa naman tayo ulit.

Sandro: Inform us guys kapag nasa Manila na kayo.

Nicole: We'll surely do. Bye bye!

Sandro held my hand habang pinagmamasdan namin ang pag-angat ng chopper na sinasakyan ng mga kaibigan namin. I saw them waving their hands kaya kumaway din ako gamit ang isa kong kamay.

Sandro: So it's just the two of us.

Samantha: Yeah.

Sandro: What's your plan? May gusto ka bang puntahan? Hindi ka naman basta-basta magpapa-iwan ng walang dahilan.

Samantha: I have two places in mind. Let's go?

Samantha: Manang? Lakay?

Tawag ko mula sa labas ng bakod ng bahay na kinatatayuan namin. Andito kami ngayon ni Sandro sa lugar kung saan ako nakitira dati. Gusto ko kasi dalawin sila manang Lourdes at lakay Bernardo para kamustahin kung ano ang lagay nila.

Mabilis na sumilay ang ngiti sa labi ko ng makita ko ang pagdungaw ng isang matandang babae mula sa kurtina ng bintana.

Lourdes: Samantha?

Samantha: Manang!

Masaya kong ikinaway ang mga kamay ko pagkatawag ko sa kanya.

Dali-dali naman syang lumabas ng bahay para papasukin kami sa kanilang bakuran. Kitang-kita ko ang pagkislap ng mga mata nya na wari ko'y maluluha pa sa sobrang galak nung makita nya ako.

Lourdes: Naku, iha! Ikaw na ba talaga yan?

Samantha: Opo, manang. Ako nga po.

Lourdes: Ang ganda-ganda mo.

Puri nya sakin sabay haplos sa mahaba kong buhok. Pagkatapos namin magmano sa kanya ay pinaglipat-lipat nya ang tingin sa aming dalawa. Parang hindi sya nabigla na kasama ko si Sandro na dumalaw.