කොහොමහරි යුංගි එදා ආයෙත් කෑම්ප් එකට යද්දි හවස 6යි 15ට වගෙ වුණා...යුංගි යනකොට ගියෙ ලොකූ ප්‍රශ්න ගොඩක් හිතේ තියාගෙන වුනත් යුංගි හැම ප්‍රශ්නයක්ම අමතක කරවන්න තරම් අර පුංචි බබාට පුළුවන් වුනා...ඔව් ඇත්තටම යුංගි ඒ බබා එක්ක ගතකරපු ඒ විනාඩි කිහිපය හිතෙන් නොසෑහෙන්න වින්දා...ඒත් යුංගි කෑම්ප් එක ඇතුලට කාර් එක දානවත් එක්කම ආයෙත් අර ප්‍රශ්න එකින් එකට ඔළුවට එන්න ගත්තෙ යුංගිව ආයෙත් නොසැහෙන්න මානසිකව වට්ටන ගමන්..මොකද ඉස්සර කෑම්ප් එක කියන්න යුංගි කැමතිම තැන උනත් හොසොක් නැති උන දවසෙ ඉදන් මේ කැම්ප් එකට තරම් යුංගි එයාගෙ ගෙදරටවත් වෛරකරන්නෙ නැතුව ඇති....කොහොමහරි යුංගි කාර් එක පාක් කරලා කාර් එකෙන් බැහැලා යතුරත් අරගෙන කාර් එක පිටිපස්සට ගියෙ අරගෙන ආව බඩු ටිකත් අරගෙන යන්න කියලා යුංගි පිටිපස්සෙ ඩිකිය ඇරලා බඩුටික අරගෙන යන්න හැදුවත් ආයෙත් නැවතුනෙ දෙයක් දැකලා යුංගි අතේ තිබ්බ බඩුත් ටිකත් ආයෙත් ඩිකියෙන් තියලා ඩිකියෙන්ම ඉදගත්තෙ අහස දිහා බලාගෙන...
Yoongi:හහ්- අද පොයද?මට කොහොමද ඒක අමතක උනේ-?කෙන්චනා කෙන්චනා~
යුංගි ටික වෙලාවක් හද දිහා බලාගෙන හිටියෙ නිදහසේ හුස්ම ගන්න ගමන් ලාවට හමන හුලග විදින ගමන්...යුංගි ඇත්තටම හිටියෙ හිතට දැනුන හරිම අමුතු නිදහස් හැගිමක් එක්ක...යුංගි ලාවට ඇස් පියාගෙන අත් දෙක දික් කලේ ඒ නිදහස තව ටිකක් විදින්න වගේ...යුංගි ඇස් දෙක පියාගත්තා එක විනාඩියට යුංගිට මතක් උනේ අර පුංචි බබා කියපු දෙයක්...."සම්චොන් එයා එනොළු...." මේ වචන කිපය ඒ මොහොතෙ යුංගිට අමුතු කුතුහලයක් ගෙනාවේ එක පාරටම ආව පුංචි බබෙක් කොහොමද කවුරු ගැනද කිව්වෙ කියන එක...අනික කවුද එන්නෙ?ඒ බබා කවුද?මේ වගේ ප්‍රශ්න ගොඩක් යුංගිට හිතුනා හරියට මේක කියොන ඔයාලාට මේ දැන් දැනෙනවා වගේ... ඇත්තටම ඒ බබා කියන්න ඇත්තෙ කවුරු ගැනද?ඔයාලාට දැනෙන දේ කමෙන්ට් කරන්නකො....
යුංගියා~🗣️
යුංගි එක පාරටම ගැස්සිලා ගියෙ මර හයියෙන් බෙරිහන් තලන ලිගෙ සද්දෙ ටිකක් ඈතින් ඇහෙන්න ගත්ත නිසා...යුංගි කිසිම සද්දයක් නැතුව කිසිම කලබලයක් නැතුව අහස දිහා බලාගෙන හිටියෙ ලස්සනට දිලිසෙන හද දාලා යන්න දුකෙන් වගෙ...විනාඩි කිහිපයක් ගතවෙද්දී ලී යුංගිගේ කාර් එක ලගට ඇවිත් යුංගි කාර් එක ඇතුලෙ නැති නිසා ඩිකිය පැත්තට ආවේ කාර් ඩිකිය ඇරලා තියෙනවා දැක්ක නිසා
