"Ne telefonu?" Diye sordu Kübra.
"Sen bekle hemen geleceğim."
Dış kapının yan tarafında asılı olan şemsiyemi aldım ve sokağa çıktım. Düştüğüm yere kadar yürüdüm. Telefonumu nereye düşürdüğümü bilmediğim için heryeri aradım ama bulamadım. Eve geri döndüğümde Kübra mutfakta, yerde kırılan tabakları topluyordu. Hemen yanına yardıma gittim.
"Bekle yardım edeyim."
Kübra ile tabakları toplayıp, süpürdükten sonra oturma odasına gittik. Tümer birisi ile konuşuyordu. Konuşması bitince koltuğa oturdu.
"Okuldan bir arkadaşımla konuştum şimdi. Belki tanırsınız. Adı Batuhan."
"Evet ben tanıyorum yan sınıftan biri. Arada sohbet ederiz onunla."
"Ben hatırlayamadım." Diye sordu Kübra bana.
"Başka zaman gösteririm." Dedim Kübraya.
"Yok gösterme kalsın." Evet bu sefer enişte kıskandı.
Sessizce güldüm ve sonra bende Tümerin karşısında ki koltuğa oturdum. Kübra da yanıma oturdu.
"Ee ne konuştun aşkım Batuhanla?"
"Yarın akşam okula girmemiz için bize yardım edecek."
"Sorun çıkmasın sonra." Diye lafa atladım.
"Batuhan kardeşim gibidir sorun çıkmaz." Aşkım valla kardeşim gibi.
"İyi o zaman. Daha fazla burda durmayalım gidelim. Ben heryeri kilitleyip geliyorum."
Kalkıp üst kata çıktım ilk odama gittim. Valizim dolabın yanında duruyordu onu alıp kapının yanına koydum. Sonra makyaj masama oturdum ve kendime baktım.
"kim bu adam? Neden bizi rahat bırakmıyor..?" Kendi kendime konuşup bir yandan da makyaj malzemelerimi karıştırıyordum. Kaç dakika oturduğumu anlamadan odaya Kübra geldi.
"iyimisin Doğa?"
"Evet iyiyim. Sadece dalmışım."
Yanıma geldi.
"Bence artık anneni arayıp durumu anlatma vaktin geldi." Derken yatağımda oturmuş bana bakıyordu.
"Hayır anneme söyleyemem." Ona baktım. Anneme söylemek istemiyordum. Zaten bu aralar aramız biraz açıktı.
"Neden?"
"Ona söylersem benim için işi bırakıp buraya gelir hem benim yönümden kötü olur katili bulamayız." Birazcık yalan söylemiş olabilirim -ama birazcık-.
"Bir yandan mantıklı." Dedi
Hafif bir gülümseme sundum Kübraya sonra masadan kalktım ve camımı kilitledim. Yatağımın üstüne oturdum ve hemen yanındaki komodinin alt çekmecesini açtım.
Biraz karıştırdıktan sonra aradığım kutuyu bulmuştum. Çıkarıp yatağın üzerine koyunca Kübra da yatakta yanıma yanaştı.
"Ne var içinde?"
"Sakladığım paralar var. Şimdi bu parayı alıp yarın kendime telefon almaya gideceğim." Eski telefonumu bulamamıştım. Yeni telefon aldıktan sonra telefondaki hattımı kapattıracaktım.
"Benim diğer telefonu verebilirim istersen." Kübranın dayısı ona okul başlamadan telefon hediye etmişti. Kızın iPhone 14 pro max ı vardı mk.
"Sağol ama yenisini alsam daha iyi olur."
*Tamam o zaman. Hadi gel yavaş yavaş çıkalım."
Kutunun içinden yüklü miktarda parayı alıp kutuyu eski yerine koydum. Yataktan kalkıp kapının yanındaki valizi aldım ve aşağı indim Kübra da benimlyedi. Tümer koltuğa uzanmış uyukluyordu. Kübra hemen onun yanına gidip yanağına öpücük koydu. Bense valizi dış kapının yanına koyup askılıktan deri ceketimi alıp üstüme giydim. Onlara baktım.
"Önümde cilveleşmeyi bırakın da gidelim artık." Göz devirdim.
"Tamam tamam geldik. Hadi Tümer gidelim artık."
Tümer kalkıp dışarı arabayı çalıştırmaya gitti. Bizde kalan yerleri kilitleyip, valizimi de alıp dışarı çıktık. Tümer arabada bizi bekliyordu, arabaya bindik ve Kübraların evine doğru yol aldık. Eve geldiğimizde saat onikiyi geçmişti valizimi Kübranın bana verdiği odaya koyup hemen yatağa uzanmıştım. Çok yorulmuştum. Hemen uykuya daldım.
Yaa görüyorsunuz kızın iPhonesi var bizim neyimiz var?? 🥲🥲
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbim Hanginize Ait? +18 {TAMAMLANDI}
Mystery / ThrillerÖĞRETMEN VE ÜVEY ABİ KURGUSUDUR!!! Okulda sıkça sorun yaşamama rağmen bana yardımcı olan öğretmenim... Ona karşı şüphelerim vardı . Bunun sebebi ise okuldaki cinayetten dolayıydı. Günler geçtikçe kalbimde ona karşı hissettiğim duyguyu gizleyemedim...
