28. Bölüm Süpriz

47 4 0
                                    

~~~

Birkaç dakika sonra karnımın guruldaması ile acıktığımı farkettim. Yataktan kalkıp mutfağa indim.

Bartın da mutfaktaydı, ona bakmayarak dolabı açtım ve pankek yapmak için lazım olan malzemeleri çıkarttım. Keki yapmak için kase aradım ama bulamadım.

Bartın yanıma gelip üst raftaki küçük tereği açıp içinden bana kase verdi. Gıcık.

"Teşekkür ederim." Cevabını beklemeden pankekimi yapmaya koyuldum. Bartın durmuş ne yaptığımı izliyordu. Dayanamayıp kafamı ona çevirdim.

"artık bakmasan mı?"

"Canım bakmak istiyor."

Başımı kaseye geri çevirip, karıştırmaya devam ettim.

"Bakma."

"Neden?"

"Rahatsız oluyorum da ondan." Bartın cevap vermedi, hareketlenip arkama geldi ne yaptığını anlayamıyordum. Belime iki el dolanınca donup kaldım. Arkamdan bana sarıldı.

"Özür dilerim."

"Ne için?"

"Seni oyuncak gibi çekiştirdiğim için."

"Önemli değil boş ver."

"Seninle ilgili olan herşey benim için önemli Doğa." Kafamı ona çevireceğim sırada Bartının telefonu çaldı. Bartın ellerini belimden çekip telefonu açtı.

"Efendim?"

(...)

Telefondan kadın sesi gelmişti, bartın bana bakıp telefonu kulağından çekti ve sessizce bana fısıldadı.

"Yemeğini ye ve sonra yat tamam mı benim biraz dışarıda işim var."

Olumlu bir şekilde başını salladım ve pankekimi pişirmek için tavaya döktüm. Bartın ise çoktan evden çıkıp gitmişti.

Acaba konuştuğu kız kimdi? Ve Bartının çıkıp gitmesine sebep olacak kadar önemli olan şey neydi? Düşünmemeye çalışarak pankekimi pişirmeye devam ettim.

Piştikten sonra tabağa koyarak yemek masasına götürdüm. Mutfağa, kendime kahve yapmak için geri döndüm.

~~~

Masada pankekimi yiyor ve hazırladığım kahvemi içip telefonda geziniyordum. Annemden mesaj gelmesi ile telefonla kısa bir bakışma yaşadım. Mesajı açarak okumaya başladım.

Annem

Annem: iş için birkaç günlüğüne
eve dönücem onun için aramıştım.

Evemi dönecekti? Şuan Bartında kalıyordum ve annemin hiçbir şeyden haberi yoktu. Anneme ne dicektim? Bartına sorsam iyi olurdu ama numarası yok off. Tuşları açıp anneme yazmaya başladım.

Doğa: anladım. Ben evde yokum Kübralarda kalıcam birkaç gün. Eve uğrarım.

Annem çevrimiçi
Annem yazıyor...

Annem: Tamam.

Telefonu kapatıp tabağın yanına koydum. Annemle nasıl yüz yüze gelecektim bilmiyorum. Bu konuyu Bartın gelince konuşmak en iyisi olacak.

Boş tabak ve bardağı elime alarak mutfağa götürüp, makineye yerleştirdim. Masaya dönerek telefonumu alıp odama çıktım.

Telefonu yatağın üzerine bırakıp aynalı masaya oturdum. Aynada kendime bakıyordum. Göz altlarım morarmış gibi duruyordu.

Çekmeceyi açıp içinde neler olduğuna baktım. Açınca ağzım açık kalmıştı. İçi boştu? Madem ben bu odada kalıyorum, çekmecemde makyaj malzemem olacaktı!

Masadan kalkıp dolabıma yöneldim. İçinden bol pantolon ve askılı crop çıkarttım, üstümü değiştirdim.

Yatağın üzerindeki telefonumu alıp arka cebime koydum, aşağı kata indim ve askıda olan ceketimi alıp evden dışarı çıktım.

Korumanın yanından geçecekken koruma eli ile önümü kesti.

"Yine ne oldu?"

"Gece yarısı dışarı çıkamazsın." İyice sinirimi bozmaya başladı bu keltoşta. 'kendisi keltoş bir koruma'

"Sanane bundan? Reşitim ben istediğimi yaparım."

"Efendim patr-"

"Başlarım patronuna." Lafı ağzına tıkadım oh içimde rahatladı.

Elimin tersiyle korumayı önümden çekip dışarı çıktım ve Esatcığımı aradım.

"Birşey mi oldu? İyimisin?"

"Sakin ol sadece şey için aramıştım... Birkaç şey almam lazım beni alır mısın?"

"Tabiki güzelim nereden alayım?"

"Benzinlikten."

"Tamam güzelim çıktım şimdi." Telefonu kulağımdan çekerek kırmızı tuşa bastım ve benzinliğe doğru yürümeye başladım.

~~~

Benzinliğe vardığımda Esat Hoca çoktan gelmiş beni bekliyordu. Yanına gidip ona sarıldım.

"Geldiğin için teşekkür ederimm."

"Rica ederim güzelim. Hadi arabaya geçelim sonra sana sürprizim var."

Neğhh Süprizmiii. 'bu arada sürprizlere bayılırımm'.

"Ne sürprizi??"

"Sürpriz olmasaydı söylerdim."

Hocadan zeka akmıyor, fışkırıyoğr.

Küçük çocuk gibi dudaklarımı büzüp, kafamı yukarı kaldırarak yüzüne baktım.

"Sabret güzelim hoşuna gidecek."

"Peki tamam." Sarılmayı bırakıp arabaya geçtim, Esat Hocada peşimden şoför koltuğuna oturmuştu. Arabayı çalıştırıp sürmeye başladı.

"İlk adres Flormarrr."

~~~

Flormara geldiğimizde, elimdeki küçük sepetim makyaj malzemeleri ile dolmuştu. Esatcığım bunalmış bir hâlde peşimde geziyordu.

Erkekler ne anlar alışverişten. Kasaya gidip ücreti ödedikten sonra mağazadan çıktık.

"Şimdi nereye?" Düşünüyormuş gibi yapmaya başladım. Esat tedirgin gözlerle bana bakıyordu.

"Avon olabilir. Şaka şaka işim bitti."

"O zaman sürprizine geçmeden önce..." Bileğimden tutarak Flormarın karşısında ki kıyafet mağazasına soktu beni.

"Buraya niye geldik?"

"Elbise denemeni istiyorum."

"Elbisemi?"

"Evet hadi." Elimdeki poşetimi alıp beni elbiselerin arasına soktu. Sırayla hepsini deneyip karşısına çıktım...

~~~

Birsürü elbise denememden sonra sonunda birtane elbiseyi beğenmiş, almış ve çıkmıştık. Elbise üzerimdeydi ama. Siyah, kısa askılı diz üstü bir elbiseydi.

Arabaya döndüğümüzde beni nereye götüreceğini merak ederek arabanın camıdan dışarıyı izlemeye başladım...

BİR YANDAN ESAT BİR YANDAN BARTIN AY NOLUYOO?? BAKALIM ESAT DOĞAYA NE SÜRPRİZİ YAPACAK. İYİ OKUMALAR GÜZELLERİM. 💋

Kalbim Hanginize Ait? +18 {TAMAMLANDI}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin