Kalbim Hanginize Ait? +18 {TAMAMLANDI}

19. Bölüm Veteriner

~~~

Polisi aramalımıydım? En iyisi aramamaktı. Zaten hiçbirsey bulamıyorlardı. Bu işi kendim halletmeye karar verdim.

Bu adamı kendim bulacaktım. Başımda bir sürü dert vardı bununla da başa çıkabilirdim.

Kapının çalması ile düşüncelerim yok oldu. Kapıyı açtım, kapıda tanımadığım doktor önlüğü giymiş kumral, orta boylarda, siyah gözlü bir adam duruyor du. Elinde ise sağlık çantası vardı.

"Buyrun kime bakmıştınız?"

"Merhaba ben Dr. Taner. Köpeğin kontrolü için geldim. İzninizle köpeği görebilir miyim?"

"Tabi buyrun."

Adamı içeri davet ettikten sonra onu salona götürdüm. O köpekle ilgilenirken bense oturma odasına gidip koltuğa oturdum. Telefonumu elime alıp Kübraya mesaj attım.

Doğa: Kızım kontrol için eve veteriner çağırmana gerek var mıydı? Bari yakışıklı olsa.

Aşk Böceğimm çevrimiçi
Aşk Böceğimm yazıyor...

Aşk Böceğimm: Ne kontrolü?

Doğa: Yavru köpek için daha.

Aşk Böceğimm: Köpeğin kontrolü bugün değil ki yarın öğlende. Ve veteriner felan çağırmadım.

Okuduğum mesajla hızlı bir şekilde oturduğum yerde ayaklandım. Ve Kübraya tekrar yazdım.

Doğa: o zaman şuan evdeki adam kim? Kübra korkuyorum.

Aşk Böceğimm: Doğa sakin ol. Adam kim bilmiyorum ama her kimse veteriner değil. Hemen polisi ara, adamdan uzak dur, şimdi geliyoruz.

Mesajını beğenip telefonumu cebime koydum. Sessizce mutfağa gittim. Mutfağa girince ikinci çekmeceyi açıp içinden büyük bir bıçak aldım elime.

Salona doğru ilerlemeye başladım. Duvarın kenarından salona baktığımda adam orada yoktu, köpek yeni sargısı ile uyuyordu.

Hemen salona daldım etrafı aradım. Ama adam yine yoktu, telefonumu cebimden çıkartacağım sırada arkamdan bir ses geldi.

"Hanfendi iyimisiniz?" Bunun o adam olduğunu anlayınca bıçağı hızlı bir şekilde arkama sakladım.

"Evet iyiyim, sizi göremeyince endişelendim."

"Lavaboya gitmek için size seslendim ama duymadınız ben de kendim çıktım. Kusura bakmayın."

"Sorun değil. İşiniz bittiyse ben artık sizi yolcu edeyim."

"Tabii bitti." Adam sağlık çantasını eline alınca, beraber oturma odasına doğru yürümeye başladık.

Kapıya yaklaştığımızda adam arka cebinden birşey düşürmüştü. Yerden alıp adama seslendim.

"Bayım bunu düşürdünüz." Elimdeki şeyi verirken üstündeki yazıyı okudum. "ZEHİR" bu yazıyı görünce şok olmuştum.

Kafamı kaldırıp adama baktığımda, oda bana bakıyordu. Bana doğru bir adım attı, ben ise bir adım geri attım.

"Yaklaşma! Bu zehri köpeğemi verdin?" Adam konuşmaya zahmet bile etmeden elindeki çantasını bana savurdu. Bende hemen yere eğilip adamın bacağına tekme attım.

Adam geri sendeledi, bende bunu fırsat bilip üst kata, odama kaçtım. Odama girince kapımı kilitleyip elimdeki bıçağı kapıya doğru tutuyordum.

Kendimi korumam lazımdı. Bir anda odamın kapısını hızlı bir şekilde vurmaya başladı.

"Kapıyı aç!" Hâlâ vuruyordu.

"Uzak dur benden katil!" Çok sürmeden adam kapıya hızlı bir tekme atıp kapıyı kırdı. Canım kapım. Adamla karşı karşıyaydım.

"Bana yaklaşırsan bu bıçağı sana saplarım!"

"Bunu yapamayacağını ikimizde biliyoruz Doğa." İsmimi nereden biliyordu? Acaba bana yazan kişi de bu adammıydı?

"Adımı nereden biliyorsun? Bana yazan senmiydin?" Adam cevap vermek yerine, elimdeki bıçağı almaya çalışıyordu.

"O bıçağı indir, işimi zorlaştırma."

"İşmi? Neymiş işin? Bide benle? Siz erkekler varya çok komiksiniz he."
Adam garip bir şekilde bana bakıyordu.

"Ne bakıyorsun? Yalan mı?"

"Patron haklıymış." Birden dondum.

"Ha? Patron mu?" Adam bana yaklaşmaya başlamıştı. Ben ise yatağa daha çok yaklaşmıştım.

"Benden uzak dur. Patronun ne istiyor bilmiyorum ama o şey bende yok."

Para istese yok. Mal varlık istese oda yok. Bu adam ne istiyordu be! Adam hızlıca bıçağı elimden kaptı ve yere fırlattı.

Sonra beni kendine çekip ağzıma bir bez parçası dayadı. Gözlerim yavaşça kapanmaya bedenim hafiflemeye başlıyordu.

"Seni istiyor." Son duyduğum şey, patronun beni istemiş olmasıydı.

Gerisi karanlıktı...

BU ARALAR YOĞUN OLDUĞUM İÇİN FAZLA BÖLÜM YAYIMLAYAMIYORUM KUSURUMA BAKMAYINNN!! 💕✨💋❤️🦄💞