KONUŞUYORUM ÖYLE

15

Yorum yapmayı ve yıldıza basmayı unutmayalımm(özellikle yorum...)

Instagram:reminduagain.

*

"Sana söylemedim çünkü ciddi bir şey değildi ve sandığın gibi uzun da sürmedi. Bir hafta içerisinde birkaç kere buluştuk ama bir daha görüşmedik. Doğru gelmedi."

İkinci sigarasının yarısındaydı. Aç karnımı doyurmak için önüme koyduğu çorbayı bitirmiştim ama hiç konuşmamıştık. Bir süredir ağlamıyordum ama çok yorgundum. Hiç sesim çıkmıyordu ve o da sessizdi.

Bahsettiği şeyin diğer adam olduğunu direkt anlamıştım. O yüzden kafamı kaldırıp ona baktım. Derin bir nefes aldı.

"Babanla konuştuk. Almanya işi bana da sürpriz oldu ama sebebi mantıksız değil. Daha çok maaş alabilecek, burada kalmasını gerektiren bir şey yok, sen üniversiteye gideceksin birkaç ay sonra zaten. O zamanda evde tek başına kalacak ve bunu bu şehirde yapmak istemiyor, normal."

Niye normal oluyordu ki? Annem de tek başına kalacaktı, o da mı bir yere taşınıyordu sanki?

"Babanın görüştüğü kadın bir süredir var. En başından beri biliyorum, ilk bana söylemişti zaten. Başkası da bilmiyordu. Babaannenlerin gittiği dönemde araları biraz limoniydi ve ayrılmışlar biz tatilde anneannenlerleyken. Kaçmak istemesi gibi bir durum yani."

"Gitmesini istemiyorum." dedim direkt. Annemle konuşurken kendimi filtrelemek ya da bir şeyleri saklamak zorunda değildim. O zaman konuşmazdım zaten annemle. O yüzden direkt konuşuyordum.

"Ben de istemiyorum." dedi annem peşimden. Çok hızlı konuşmuştu. Bir an algılayamadım ya da uyduruyorum sandım hatta. O da dediğine şaşırmış gibi duraksamıştı. Birkaç saniye bakıştık.

"Mısra seninle bunu konuşamam. Baban çünkü..."

"Babam değilmiş gibi davran o zaman anne." diye kestim onu. Sessiz kaldı. Biten sigarasını bastırdı küllüğe. Sonra benim önümdeki suyu alıp birkaç yudum içti. Derin bir nefes aldı.

"Öyle davranamam Mısra. Sadece gitmesini istemiyorum işte babanın. O kadar uzakta olacak olması bunaltıyor beni. Sen yokken sürekli görüşecek değiliz ama şu anki görüşme sıklığımız bile yeterli ama o zaman hiç olmayacak çünkü sen bir babana bir bana geleceksin ve ne bileyim bir daha hiç benim evime gelemeyecek, aramaz sormaz da o kadar uzaktayken. Arasa da ne kadar etkili olacak zaten? O yüzden ben de istemiyorum ama bunu seninle konuşmam yine de. Çünkü her halükârda baban hakkında seninle konuşamam."

"Ama anne en başta aranız bozulduğunda bile neden bozuldu anlatmadınız bana. Bir şeyler bilmem gerekmiyor mu?"

"Erken evlendik Mısra. Çok acele ettik ve bir şekilde elimizde patladı. O kadar acele etmesek böyle bir patlama olmazdı belki, ikimiz de büyüdük yıllar içinde ve şu aralar eskisinden daha iyi anlaşıyoruz zaten ama..."

"Seviyor musun babamı?"

Sessiz kaldı birkaç saniye. Sonra da omuz silkti.

"Çocuk yaptım adamla, asla nefret edemem ki."

"Ondan bahsetmiyorum..."

"Bunu seninle konuşamam." dedi yine. Derin bir nefes aldım. Bir sigara daha yaktı.

"Sen anlat, Burak mevzusu, Yaman mıdır nedir onunla kavga etmişsin falan..."

"Burak aldatmış beni. Biliyormuş Yaman. Bana söylemedi. Anonim hesap yazdı, ben Burak'a sordum. Kabul etti. Ama Yaman söyledi sandı ve bugün birbirlerine girdiler okulda benim yüzümden. Revirde Burak'la tartıştık, zaten dün gece babamla da tartışmıştık. Üstüne Yaman'la da bağırdık birbirimize bir sürü. Mesajlarını okuduğumu anlamış, ona sinirlenmiş ve işte bir şeyler. Sevdiğini söyledi beni ama bağırıyordu falan ben de bilmiyorum kötü hissettim işte. Her şey üst üste gibi geldi. Ben de okuldan çıktım. Kapıda da güvenliğe annem kaza geçirmiş falan dedim açtı kapıyı." dedim. Güldü son cümlemle.