KONUŞUYORUM ÖYLE

29

Mısra'nın kısmına kadar 3.kişiden yazılmıştır.

Yorum yapmayı ve yıldıza basmayı unutmayınız.

Instagram:reminduagain

twitter: reminduagain859

*

"Al şunu," derken suratına atılan sigara paketini son anda yakaladı Koralp. Anında kaşları çatılırken abisine baktı. Hemen karşısındaki tekli koltuğa oturmuştu tam da.

"Köpeğe mi atıyorsun lan dalyarak?" dedi Koralp. Korcan ona baktı bir süre. Sonra da "Siktir git la," dedi sadece. Koralp gözlerini devirip paketi açtı. İçinden bir dal çektikten sonra ortalarındaki sehpadan çakmağı aldı ve yattığı yerde yaktı sigarasını.

"Geç geldin."

"Özür dilerim sevgilimle vakit geçirdiğim için yarak kafalı."

"Demedik lan bir şey, göt veren," diye homurdandı Koralp. Korcan ona baktı birkaç saniye daha. Koralp'in kaşındaki yara, gözlerinin altındaki morluk onun için de çok tanıdık senaryolardı ama o, o kadar uzun süre katlanmamıştı buna. Daha kısa sürmüştü onun için bütün bu dayak meselesi. Kendini evden attığı ilk anda da on sekiz yaşına daha yeni girmişken kardeşini pek düşünmemişti. Hoş aklına da gelmemişti, küçük diye ona daha az vururdu babası zaten ama o gittiğinden beri artmıştı.

En son okulda bu dayak meselesi duyuldu diye evde yediği birkaç yumruktan sonra bir de kendini tutamayıp Burak'la kavga ettiklerinde daha fena bir dayak yemişti. İki gün uzaklaştırması vardı, haftanın gerisinde de doktor raporu almış ve okula gitmeyecekti pazartesiye kadar. En azından yüzündeki morluk daha geçmiş hale gelene kadardı.

Eğer gelmezse diye Korcan'ın sevgilisi Destina'nın kapatıcı uygulamak gibi bir planı vardı ve Koralp bütün bu morluğun tamamen geçmesini diliyordu haftaya pazartesiye kadar.

"Seninkinden ses yok mu?" dedi Korcan sehpaya uzanıp bir sigara da o alırken.

"Yok," dedi Koralp. Dün biraz konuşmuşlardı ama o tam konuşma sayılmazdı. Sezen suratına kapattığı gibi telefonu da kapatıp yok olmuştu ve sonrasında da Koralp bir daha rahatsız etmek istememişti aslında.

"Niye söylemedin kıza?"

"Ne diyeceğim? Bu yaşımda babamdan dayak mı yiyorum diyeceğim?"

"Durduk yere demene gerek yok ama evine girmişsiniz, eve sokmuşsun kızı. Görmüş o da. Ufaktan dersin işte. Babamdan nefret ediyorum da demedin mi, o ara söyle ne yani? Çok abartıyorsun, altı üstü on yedi yaşındasın," dedi Korcan omuz silkip. Destina ile böyle bir zamanda tanışmamışlardı onlar. Korcan evden ayrılalı bir buçuk sene olmuşken tanışmışlardı ve hayatında onu döven bir baba figürü yokken öylesine anlatmasa da birkaç kere sormuştu Destina babası ile neden görüşmediğini. O anlardan birinde de bahsetmişti Korcan. Biliyordu Destina hepsini yani.

"Söyleyemedim işte," dedi Koralp sadece.

"Salaksın. Deseydin kızı kucaklar takılırdın işte. Oğlum azıcık duygu sömürüsü bari bil."

"Ne boktan bir tavsiye lan bu amın feryadı?"

"Ben senin abinim, doğru konuş benimle."

"At yarağı."

Korcan sadece gözlerini devirdi.

"Aradın mı bugün Sezen'i?"

"Yok."