KONUŞUYORUM ÖYLE

26

İlk kısım 3.kişiden yazılmıştır. Yorum yapmayı ve yıldıza basmayı unutmayınız. 

Instagram:reminduagain/ Twitter:reminduagain859

*

Aşırı ısrarlı çalan kapının sesiyle üstündekilere bile bakmadan kalktı Bircan Keskin yerinden. Dış kapıya ilerlerken hala çalan kapıdan dolayı kaşları çatılmıştı. Delikten baktığında ise Mehmet Devrimci'yi gördü. Gözleri anında büyürken bir adım geriledi.

"Gördüm delikten baktığını Bircan." dedi Mehmet kapının önünden. Artık sıkılmıştı bu kaçak dövüşten. Geçen hafta kaçmıştı, bütün hafta kaçmaya devam etmişti. Yeterdi. Düzgünce konuşmalar gerekiyordu. Ne olursa olsundu.

Bircan derin bir nefes aldıktan sonra kilitleri açtı. Kapıyı tamamen açmadan biraz araladı ve baktı eski kocasına.

"Ne var be?"

Mehmet tam ağzını açacağı anda ise aklı çok farklı çalışmaya başladı Bircan'ın. Bir anda bütün panik ve şaşkınlık hali yok olurken içine bir korku doldu.

"Mısra'ya bir şey mi oldu? Ne oldu? Montumu giyineyim..."

"Hayır Bircan. İyi Mısra. Evde oturuyor, tatlı aldı kendine onu yiyor hatta." dedi Mehmet hızlıca. Bilirdi panik ruh halini Bircan'ın. Ondan hızlıca açıklamıştı durumu. Bircan derin bir nefes aldı. sonra bir daha çatıldı kaşları.

"Ee? Ne halt yemeye geldin sen şimdi buraya?"

"Seni görmek istedim."

"İyi, def ol git o zaman." dedi ve kapıyı kapatmaya meyletti Bircan ama Mehmet elini kapıya dayadı.

"Bir dur ya..."

"Yemin ederim uzaklaştırma aldırtacağım sana artık ya!" dedi Bircan. Mehmet sırıttı.

"Sen de uzak kalamazsın ki benden, yorma devleti boşuna."

"Ne uzak kalamayacağım senden be?"

"Kalabilsen kaçıp durmazdın." dedi Mehmet. Sonra omzunu kapının pervazına yasladı. "Almayacak mısın beni eve?"

"Niye seni evime alayım ki?"

"Kapına kadar gelmişim. Bir sigaranı, Türk kahveni içmeyeyim mi?"

"Ne otlakçı ne beleşi bir herifsin sen ya. Gir Allah kahretsin, gir." derken bir adım geriledi Bircan. Mehmet eve girdi. Kapıyı kapattı. Birbirlerine baktılar.

"Güzelmiş pijaman."

"Anan da güzel."

Mehmet sırıta sırıta geçti yanından. Mutfağa ilerledi. Yerini bildiği kahve dolu kavanozu çıkarttı, tezgâhın üstündeki kahve makinesine ilerledi. Bircan peşinden geçip mutfakta masaya oturdu. Sigara paketini aldı eline, bir dal yaktığı sırada da "Takıl ya sen kendi evin gibi, hiç rahatsız olma." dedi iğneleyici bir sesle.

"Çok sağ ol." dedi Mehmet de alayla. Kahve makinesinin tuşuna bastı. Kalçasını tezgâha yaslamadan önce iki de fincan çıkarttı.

"Hayırdır tuz mu atacaksın kahveme? Evinde kahve mi yoktu?"

"Özledim seni ya."

"Ne yılışıyorsun sen bana ya birkaç gündür? Ne zaman gidiyorsun sen Almanya'ya? Kurtulma tarihimi öğreneyim artık." dedi Bircan. Mehmet tamamen ona dönerken sırıttı.

"Yılışıyorsun mu dedin sen bana?"

"Evet. Yılışıyorsun."

"Cem n'apıyor?"