Porcia Era
Halos limang araw na simula noong nahospital si Chrisen at declared na comatose. I took a leave from teaching. Pumapasok pa rin ako sa kompanya pero mas marami akong ginugugol na oras para mabantayan si Chrisen.
People might look at me na parang wala lang siguro ang nangyari pero doble ang sakit na nararamdaman ko ngayon. I am suffering inside at hindi ko alam kung paano ko ilalabas. I have so much control pero noong naaksidente si Chrisen, I almost lost it. I've been trying so much to stay calm dahil alam kong mas kailangan ako ni Chrisen ngayon.
I learn to love that kid that once looked up to me and promise me na pakakasalan ako. Malaki ang takot kong may mangyaring masama rito. Mas matatanggap ko pa kung makalimutan na lang ako nito kahit masakit kaysa makitang mawala ito ng tuloyan sa buhay ko.
Hindi pa kasi ito ligtas sa kapahamakan. Bagaman nailagay na ito sa isang private room at inaasikaso ng mga dalubhasang doktor pati na nurses. Hindi pa rin maalis sa akin ang mangamba.
Napatingin ako kay Kaede ng mapabuntong hininga ito pagkatapos kong halikan ang isang kamay ni Chrisen.
I know she's still upset pero nandito na at ganito ang kalagayan ni Chrisen.
"I still can't believe it you bitch." Mahinang wika nito pero at least hindi na matalim ang tingin sa akin hindi katulad noong mga nakaraang araw pagkatapos nitong malaman ang relasyon namin ni Chrisen.
"I still can't believe it too. I can't wait to become your daughter in-law beastie."
Umasim ang mukha nito. "Fuck! Ang tanda mo ng maging daughter in-law ko."
"You're old too. Magkaedad lang tayo." I fired back.
"Bitch."
Naagaw ng pansin ko ng humigpit ang kamay ni Chrisen sa akin na hawak ko. Ilang saglit lang ay nagmulat ito ng mga mata. She's staring at the ceiling since nakadim light lang rito sa loob ng kwarto nito dahil nga gabi na.
"Baby?" Sabay pang wika namin ni Kaede. Nagkatinginan kami nito at inirapan ako. Tinaasan ko lang ito ng kilay.
"She's my baby now." Pagdedeklara ko. "Page her doctor." Wika ko ng lapitan nito si Chrisen na tulala pa rin.
"Ang kapal ng mukha mo." Wika nito pero sumunod rin naman pagkatapos nitong halikan si Chrisen sa noo at maluha luha pa itong nakatitig sa kasintahan ko.
"Baby?" Wika ko at bumaling ito ng tingin sa akin. She's completely dead in the eyes.
"Chrisen anak, may masakit ba sa iyo?" Nag-aalalang tanong ni Kaede rito pero wala itong reaksyon, nakatulala lang sa akin.
Maya maya ay dumating na ang doktor at sinuri nito si Chrisen. Pagkatapos ng ilang minuto ay hinarap kami nito.
"Mrs. Miller. We need to run more tests. Sa nakikita ko kasi, she's traumatized at isa sa epekto nito ay ang pagkakatulala. Now, we can't determine kung may amnesia siya unless she opens her mouth and speak if she can recognize you or not."
"My poor baby." Napaiyak ng wika nito. "Doc please, you know she's my only child. Do everything you can. Anything that can heal her. I want my daughter back!"
Pinoproseso pa ng utak ko ang sinabi nito. Chrisen is traumatized, ibig sabihin nito ay hindi malalaman kung may amnesia dahil wala itong reaksyon.
Napatutop ako sa aking bibig. I don't know what to say and do. I am shocked, scared and full of worries. Hanggang kailan ito ganito? And will she ever be normal again kapag gumaling na ito?
Mas humigpit ang hawak ko rito kanina.
I've waited long enough for this heart of mine to beat for someone. Akala ko noon natagpuan ko na pero mali ako. It was Chrisen and there will be no other. Sa edad kong ito ay hindi na ako magtatangka pang magmahal ng iba.
Aminado akong pihikan ako ng husto pero hindi nakapagtatakang nakuha ni Chrisen ang loob ko. She's caring, sweet, silly, funny, bubbly, and a menace. She have a pure heart.
Bagaman kabaliktaran kami ng ugali. I guess it's true, opposite poles really attract each other. Sa edad pa nga lang, I'm fucking thirty six turning thirty seven soon!
"We will do everything Mrs. Miller. We have a faith, gagaling si Chrisen at babalik siya sa dati."
Mula sa pagkakatitig sa akin ni Chrisen ay lumipat ang mga mata nito kay Kaede. Napapikit ito, medyo matagal, habang inoobserbahan lang ito ni Dok Weis. Pagmulat nito ng mga mata ay kumunot ang noo nitong nakatitig pa rin kay Kaede.
Ilang sandali pa ay nagsimula itong huminga ng malalalim kaya kailangang maturokan ng pampakalma.
"What's happening to her Doc?!" Si Kaede na hindi mapakali at hinawakan ang kamay ni Chrisen na hawak ko. Nagsimulang umiling si Chrisen rito kaya binawi ko rito ang kamay nito.
"Kaede calm down.-"
"The fuck you're telling me Porcia! She's-"
"No." I cut her off, my voice is firm. Tinurokan naman ni Doc Weis si Chrisen ng pampakalma.
Ng tuloyan itong kumalma ay saka pumikit at bumalik sa pagkakatulog. Walang nagawa si Kaede kung hindi ang umiyak sa mga palad nito.
"I think.." Halos hindi maituloy ng Doktor ang sasabihin nito. "Base on my observation. She's not only traumatized but also may amnesia siya Mrs. Miller. The bad news is, she doesn't have any violent reaction towards Miss Hart-"
"Anong ibig mong sabihin Dok?! Deretsohin mo na lang ako!"
"The bad news is, she doesn't remember you. She remembers Miss Hart. Kung sakaling madischarge siya. Alam nating lahat Mrs. Miller, kahit sinong pasyenteng traumatized. They need to be with someone na comfortable sila. In this case, your daughter doesn't remember you, nagkaka-anxiety siya kaninang makita ka niya. I'm not saying anything but Miss Hart can take care of her."
Patlang.
"What?! My daughter doesn't remember me?! Doktor-"
"Hon." Si Datrius na kadarating lang. Agad na lumapit si Kaede rito at saka yumakap habang umiiyak. "It's ok Doc Weis. Iwanan mo muna kami. Maraming salamat."
"I'm sorry." Iyon lang ang tanging nasabi ng Doktor bago ito umalis.
"Datrius! Our daughter doesn't remember me! Probably she can't remember you too!"
Hinimas himas ni Datrius ang likuran nito. I can see them from my peripheral vision. Hinaplos ko ang kamay ni Chrisen. Natutuwa akong hindi ako nito nakalimutan but I feel bad for Kaede. As a mom, I don't know what she'll feel aside from pain and suffering. Buhay si Chrisen pero patay ang ala-ala ng mommy nito at masakit iyon para sa ex-best friend ko.
"But she remembers Porcia! Hanggang sa pagiging amnesia dinala niya ang babae niya! Chrisen naman!"
I looked at her cold. What the fuck?
"The heck you're talking about. This is not the time for you to get jealous Kaede. Chrisen is sick, she all need us you madafakah bitch."
