CANDA CANAN

6. Bölüm

Sınavdan çıkar çıkmaz annesiyle karşılaştı merdivenlerde Zeynep.

_ Zeynep!

Kolları boynunu kavramışken buruk bir sesle söylendi Zeynep.

_ anne kalbimde bir sıkıntı var.

_ sınavdandır o.

_ yok anne normal değil sanki dile gelmiş kalbim bas bas bağırıyor.

_ geçer güzel kızım sınav nasıldı onu de.

_ güzeldi anne benim gitmem lazım.

_ nereye?

_ dergah, dergaha gitmem lazım.

Tam o anda onlara doğru yaklaştı Mert.

_ sınav nasıldı?

_ Cüneyd efendi sen...

Meryem'in şaşkınlığının üzerine Zeynep konuştu.

_ Cüneyd efendi değil anne.

_ nasıl?

_ benzemekten ibaret...

Onlar konuşmaya dalmışken arkadan gelen ses herkesi şaşkına çevirmişti.

_ Meryem!

_ Naim...

***

Fırlatılan bedenim ımrumda değildi bugün yalnızca kapıya diktim bakışlarımı. Üzerime doğru kapanan kapının sesiyle sıçrarken yerimden soğuk duvar köşesine doğru sindi bedenim. Senide buraya hapsettiler annem... Tam da bu kapının arkasında çıkmanı bekliyorken aldılar senden kopardılar yavrunu. Kapının oynayan kulbuyla düşünce dünyasından sıyrılıp hızla doğruldum yerimden.

_ kimsin!

İçeriye giren kişiyle gözbebeklerim bedeninde geziniyor ve duvara iyice sıkıştırıyordum bedenimi. Kaçacak yer yok bugün Cüneyd!

_ Cüneyd efendi...

_ yaklaşma!

Elini havaya kaldırarak sakinleşmemi bekliyordu anlaşılan. Peşpeşe verdiğim pasif bir iki nefesin ardından çöktüm dizlerimin üzerine.

_ aç mısın?

_ değilim!

Diyerek bakışlarımı zemine doğru indirdim. Bana doğru attığı bir adımın ardından sıçrayarak kollarımla kapadım bedenimi.

_ gelme!

Sakince verdiği bir nefesin ardından önüme doğru çöktü.

_ dokunmayacağım tamam.

_ amcam nerde, sen neden buradasın?

Elindeki tepside bulunan ekmeğe biraz tuz biraz karabiber serperek bana doğru uzattı.

_ Cüneyd...

_ dokunma!

Bana doğru uzattığı ekmekle kenimi biraz daha geriye çektim.

_ dokunmadım efendi al hadi ye midene iki lokma bişey girsin.

_ neden burdasın rahat bırak beni! Benden sana hayır gelmez hanımanne... Evlenseydin evvelden yaşım kadar çocuğun olurdu.

_ Gülayşe'ye müjdelendiğin gün düştü bu yürek yüreğine Cüneyd.

_ ne dersin sen hanım yeter! Bu çatı anneme huzur vermedi, bana da huzuru vermiyorsunuz.

Doğrulup ayaklandım tam gidecekken yanığın verdiği acıyla düşüverdim onun önüne.

_ bir zavallısın Cüneyd bundan kelli bu odadan dışarı adımını atmayacaksın efendi! Boyun eğip itaat etmeyi öğrenene dek. Gülayşe eğer itaat etmeyi bilseydi bugün mezarda olmayacaktı!