The Mafia Boss' Cute Little Crush (TMBS#1)

Chapter 28

[A/N: Errors ahead!]

Chapter 28

Gayle Uchika Diaz

Naamlimpungatan naman ako nang may marinig akong mga boses na nagsasalita sa kung saan. Dahan-dahan ko namang iminulat ang mga mata. Inilibot ko naman ang tingin at ang unang napansin ko ay si Sol. Bakit siya andito?

"Tito Sergei", tawag ko kay Tito kaya napalingon naman ito sa akin.

"Gayle, hija.", sambit nito sa pangalan ko saka naglakad papunta sa akin.

"How are you feeling?", tanong nito sa akin.

"Ayos lang naman po. Kumusta po ang Don?", tanong ko naman sa kanya.

"He's good, Gayle. Mabuti nalang at hindi ganun kalala ang pagkakasaksak sa kanya. H'wag kang mag-alala, he'll be able to recover from this.", sagot nito kaya napatango naman ako. Sinulyapan ko naman si Sol na mataman lang na nakatingin sa akin.

"Mabuti naman po pala kung ganun. Bakit po siya andito?", tanong ko kay Tito sabay turo kay Sol at bahagya naman itong natawa.

"I told him what happened. Nag-aalala siya sa'yo so I let him visit you here para na rin gumaan ang loob mo.", sagot ni Tito kaya napangiwi naman ako.

"Oh siya, maiwan ko muna kayo.", paalam ni Tito kaya kaming dalawa nalang ni Sol ang natira sa kwarto ko.

"You don't want me here?", tanong niya naman kaya umiling naman ako.

"Hindi naman, but you don't need to come here tho. Baka ano pa ang sabihin ng iba kapag nalaman nilang labas pasok ka dito sa Allejos.", sagot ko sa kanya at naglakad naman ito papalapit sa kama. Napakagat naman ako sa labi nang tuluyan na itong makalapit.

"And? Do I need to care about what they think about me?", aniya kaya napahinga naman ako ng malalim.

"Ang sa akin lang ay baka marami ka pang need gawin. Hindi naman pwede iyong pupunta ka nalang dito sa tuwing may nangyayari o ano. Hindi ka ba busy?", tanong ko sa kanya.

Tiningala ko naman ito. He's standing at the edge of the bed habang ako ay nakaupo dito kaya kinailangan ko pang tingalain siya para magtama ang aming mga tingin. Napalunok naman ako nang hawakan nito ang pisngi ko saka marahang hinaplos.

"Do you think I'll be able to do my work matapos kong malaman na may nagtangka na naman sa buhay mo?", seryoso nitong ani kaya napalunok naman ako.

"Nandito naman sina Tito, they're gonna protect me.", sagot ko sa kanya.

"I know", aniya saka napabuntong hininga.

"Are you okay?", tanong naman nito sa akin at kusa namang bumalik sa isipan ko ang imahe ng ama kong puno ng dugo. Napahinga naman ako nang malalim.

"I'm good. Hindi naman ako iyong nasaktan, Sol.", sagot ko sa kanya kaya napatitig naman ito sa mukha ko. Bahagya naman akong nagulat nang hinila ako nito papalapit sa kanya saka ako niyakap.

"I'm sorry", bulong niya kaya ako naman itong napabuntong hininga.

"You're sorry for what?", tanong ko sa kanya.

"Hindi mo ito kasalanan, Sol. Ayan ka na naman eh.", sambit ko sa kanya. Kumalas naman ako sa pagkakayakap sa kanya.

"Ayos lang ako. This is just nothing. Maayos lang din ang Don. Nothing is wrong. Normal na ang ganito if you're involved in an organization, right? So, why do you keep on blaming yourself? And please, don't feel sorry for me.", turan ko kaya napatango naman ito. Hinawakan ko naman ang magkabilaang pisngi nito.