Uzay Yolu {Ara Verildi}

44㊂Gerçekler

Geminin penceresinden Cygnus gezegenini inceleyen iki çocuğun kapısı açıldığında annelerini görmeleriyle Hyden ve Harper umut dolu şekilde Wini'ye baktı. Hemen arkasından da gelen Travis'i gördüklerinde sevinçle robota koştular ve sıkıca sarıldılar.

"Travis!" dedi Harper sevinçle kollarını androide sararken. "Öldüğünü düşünmüştük."

Hayden, yüzüne kondurduğu kocaman gülüşle Travis'e baktı. "Ben düşünmedim. Geleceğini biliyordum."

Travis, metal kollarını çocukların kendisine yaptığı gibi onlara sararken Harper'a döndü. "Sadece devre dışı bırakıldım." dedi.

Hayden, "Ne farkı var ki?" derken yüzündeki merak açıkça okunuyordu.

Travis, "Cygnus üzerinde kendisine verilen görevi tamamlayan birimler kapatılır." dediğinde çocukların kendisini anlamasını umut ediyordu.

"Ama şuan ayaktasın." 

"Annen ve diğer ekip üyeleri Alpha'yı beni tekrar aktive etmeleri için ikna etti."

Harper, gülümserken robotun bacağını daha bir sıkı tuttu. "O zaman bu gece bizimle kalır mısın?"

"Olumsuz. Buraya siz ikinize, artık Spectrum gemisinde olmayacağımın bilgisini vermek için geldim."

Harper, "Ne ayrılıyor musun?" diye sordu yüzü düşerken.

"Olumlu."

Hayden, "Ne kadarlığına?" dediğinde bu ayrılığın bir haftadan uzun olmamasını umut ediyordu.

"Geri dönmeyeceğim."

"Ama... Sen bizim babamız olacaktın?" Hayden'ın sesi kısık çıkarken ne diyeceğini bilememişti o an. "Annemizle evlenmeyecek miydin?.."

Travis, çocuğun başını okşadı usulca. Bu ufacık hareketin yaşayanlar üzerindeki rahatlatıcı etkisini oldukça iyi biliyordu. "Sizinle geçirdiğim vakit boyunca fazlaca davranışsal veri toplama imkanım oldu. Kardeşler arası dinamik ilişkileri sizlerle deneyimlediğim için mutluyum."

"Anne?.." genç çocuğun bakışları Wini'ye döndü bir açıklama bekler gibi.

Wini ise oldukça sakindi. "Onu duydun Hayden." yüzüne küçük bir gülümseme kondurdu. "Travis'in görevi bitti. Bu yüzden artık evinde kalmak istiyor."

Harper, "O zaman biz de onunla beraber kalırız." dediğinde sesinde küçük bir çocuğun inatçılığını taşıyordu. "Gitmesini istemiyorum."

"Olmaz." diye reddetti saniyesinde Travis. "Gezegenim küçük çocukların yaşam standartlarına uygun değil." 

"Ama-,"

Harper daha konuşmamıştı ki Travis onun sözünü kesti. "Günlük besinlerinizi tüketmeyi ve annenizin sizlere vermiş olduğu talimatlara uymayı unutmayın. Ben ikinizin de olgunlaşıp yetkin ve üretken yetişkinler olacağınızı biliyorum." sözünü tamamladığında odadan ilk ayrılan Wini'yi takip edip kendisine seslenen çocukları arkasında bıraktı.

Travis koridorda sessiz bir şekilde Wini'yi takip ettiği sırada konuşması gerektiğini biliyordu ama ne diyeceği hakkında bir karara varamıyordu. 

Çok düşünmesine de gerek kalmamıştı şayet Wini, Travis'ten önce lafa girdi. Sessizce ilerlediği koridorda aniden durup arkasını döndü. "Gerçekten gideceğini sanmıştım aptal!" diye bağırdığında tıpkı çocukların yaptığı gibi kollarını sıkıca robota sardı.

"Bunu önceden anlatmadığım için üzgünüm Wini." Travis de aynı şekilde Wini'ye karşılık verdiğinde bir elini gencin beline diğerini de saçlarına nazikçe yerleştirdi. "Lakin biliyorsun ki Alpha numaralara kanmayacak kadar zeki. Bu yüzden o an gerçekçi bir vedaya ihtiyacımız vardı."