Echoes Of Vanth Academy

15

Euphrasia.

"Elites, this is Cadi. Isa siyang herbalist sa aming bayan," nakangiting pakilala ng Commander sa lalaki.

"Hi, Cadi" Nakangiting sabi ko at saglit naman siyang natigilan na parang nahihiya siya.

"H-hello po" nahihiyang sabi niya.

Cadi, he looks normal and a shy type person, I wonder.

How did he managed to identify a Sadentia?

"Uh, Cadi, I hope you don't mind if we ask you a few questions," Nakangiting sabi ko, at tumango naman ito.

"I'm Ling, by the way. The girl beside me is Delythena, and this is Lovereign. We are part of the Vanth Academy student council" Nakangiting pakilala ko.

"Pwede niyo na po kaming iwan, Commander," Delythena said seriously. Tumango naman ang Commander at umalis para puntahan ang ibang kasama namin na nag-uusap.

Inikot ko ang tingin sa paligid, ayan nanaman, nararamdaman ko nanamang may nakatingin saamin.

"So, Cadi, right?" This time, Lovereign spoke. "Can you tell us the whole scene when you realized that it was Sadentia who attacked the village?"

Tumango siya. "Isang gabi iyon, alas dose ng gabi. Gising pa ako noon dahil tinatapos ko ang pag-gawa ng gamot sa shop namin. Biglang sinalakay ng Sadentia ang shop. Kami ng nakakabatang kapatid ko ay nagtago sa ilalim ng mesa. Kitang-kita namin ang mga sumalakay sa amin. May mga tattoo sila sa braso na may nakasulat na Sadentia, at naka-pulang maskara sila."

We all exchanged looks, The information about Sandetia...

It was accurate.

Tattoo, mask..

"Kinuha nila lahat ng gamit sa shop namin. Nakita namin kung paano nila pinatay ang mga guwardiya ng commander at kinuha ang mga walang kalaban-laban na mga babae."

"Cadi, thank you for the information" Nakangiting sabi ko. "Sana po, ay matulungan niyo po kaming lahat"

"We can't promise you, but we'll do our best" Nakangiti na sabi ko.

Nagpaalam siya sa amin at umalis. Nang makasiguro akong wala na siya, bumaling ako kay Delythena.

"Now what?"

She looked at us, while playing with her hands na parang may iniisip. "He's telling the truth" Seryosong sabi niya.

"Pero, ang pinapakita niyang emosyon ay iba sa sinasabi niya, dahil ang pinapakita niya ay malungkot siya pero but deep inside, he feels anger and hatred. Pero bakit ganon?" Pagpatuloy niya, napakunot naman ang noo ko.

"Anger and hatred?" I murmured confusedly.

"It's either, galit siya sa mga sandetia o baka may iba pang rason kung bakit siya nagagalit" Seryosong sabi ni Lovereign.

"Pero ang weird lang" Panimula ko kaya napatingin silang lahat saakin. "Our island, our world is full of gangsters, lalo na sa Azreth bakit hindi man lang sila lumaban kung ganon?"

Delythena nodded. "There is something wrong that I can't pinpoint."

"Hah, may something wrong nga sayo hindi mo nga na point it out, yan pakaya?" Lovereign burst out.

Kaya napatigil si Delythena at hindi makapaniwalang siyang tinignan. "Anong sinabi mo?!"

Oh, god! Here we go again!

"Gusto mo bang ulitin ko pa?" Nakangisi na sabi ni Lovereign, but before they could argue further, I intervened.

"You both, shut your mouths! We're here for a mission, so shut your freaking mouths-that's an order!"