KIZIL ŞEYTAN (BERDEL)

BÖLÜM 37. "YILDIZLAR"

Keyifli okumalar...

Bu bölüm +18 küçükler okumasın lütfen

☆▪︎☆▪︎☆

Sarpa sarmış hayatın baş rolleri gibi başta olmak üzere yer edinirlerken yüzlerindeki mutlulukla kaldıkları bağ evinden son misafirini de yolcu ederek derin nefes vermişti Liya.

Hazar'ın ona tarifi olmayacak bir mutluluk yaşatarak ilk evlendiği zaman yanında olmayan kocası hoş ilk evlilik bile sayılmıyordu dini nikah haricinde çünkü Hazar düğünde bildiğin yoktu ve resmi nikah olmamıştı. Fakat şuan yeniden doğmuş gibi hissediyordu yanında olan kocası vardı.

Sırtını kapıya yaslamış bir şekilde düşüncelerin arasında kaybolurken duyduğu adım sesleriyle bakışlarını oraya çevirmişti. Denizin ferahlığında kaybolduğu kocasının gözlerinde öylece şaşkınlık için de bakıyordu. Hazar'la gerçek anlama evlenmişti! Resmi olarakta bir eşi vardı artık.

Yutkunarak bakışlarını kaçırdı genelde ilk evlendikleri zaman olması gereken bir şey vardı ve şuan karşısındaki adamın ona öylece kaybolmuş bir şekilde bakması yanaklarının ısınmasını sebep oluyordu. Hazar'ın adım adım ona yaklaşması kalbinin hızla atmasına sebep olurken içine sığmayan nefesini öylece ona yaklaşan kocasının gözlerinin içine bakarak vermişti.

"Karıcım.." Öyle içten ve etkili bir sesle fısıldayışı. Sanki burda yanlız ikisi kalmamış gibi kalbinin sert atışlarını dibine gelen kocasının gözlerinde kayboluvermişti.. Hazar Liya'nın utanç bir şekilde kendine bakmasına tebessümle karşılık verdi. Kızıl saçlarını dokunarak dudaklarını bastırdı tam tepesine...

"Korkuyor musun?" Ona tedirgin bakması Hazar'ı düşündürtmüştü ona istemediği hiç bir şeyi yapmayacaktı. "Ş..şey" Cümleleri sanki onu terk etmiş gibi sessizleşti cesur olan karısına da ne olmuştu. "Resmi nikahı basınca bu kadar çekineceğin aklıma gelmedi!" Alaylı sesini Liya'nın gözlerinin içine bakarak söylerken Liya'nın içgüdüsel olarak kaşları çatılmıştı.

"Çekinmiyorum! Sadece ne bileyim... Garip şeyler daha önce yaşamadığım biraz da korktuğum bir şey işte!" Başta cesur cümlesi sonralara tekrar sessizleşmesine sebep olmuştu. "Korkma... Sana asla zarar vermem hadi gel!" Uzaklaşarak elini uzatmıştı Hazar tutması için Liya'ya bakarken.

Tereddüt dahi etmeden saniyesinde elini tutarken titreyen bedenine hakim olamıyordu. Hazar'da hissetmiş gibi elini beline koyarak beraberinde merdivenlerden yukarıya çıkmıştı. Liya hazırlandığı yatak odasına ilerleyeceği sıra Hazar yönünü değiştirerek koridorun sonundaki odaya doğru ilerletti.

Kaşları merakla çatılırken bakışları cebinden çıkardığı anahtarla kapıyı açan kocasındaydı. "Buraya kimsenin girmesine izin vermedim! İkimiz dışında!" Kapıyı ardına kadar açarak kendisinden önce Liya'nın geçmesi için kenarıya çekilmişti.

Odanın içine ilk adım attığın da ağzı öylece açık kalmıştı. Geniş odanın için de boydan boya olan cam ormanlık olanı göz önüne seriyordu. Koca bir yatak tam odanın ortasındayken etrafa serpilmiş kırmızı güller ve diğer bir duvarda asılı olan küçük ışıklandırmalar odayı aydınlatıyordu. Ve tepeden iple sarkıtılmış Liya ve Hazar'a ait fotoğraflar ne zaman çekildiğini bile fark etmediği fotoğraflara hayran bir şekilde bakıyordu.

Bakışları arkasına döndü sırtını öylece kapattığı kapıya yaslanmış etrafı izleyen karısının şaşkınlık ve beğeni dolu mırıltılarını dinlerken tebessümüne mani olamamıştı. "Hazar çok güzel.." Büyülü bir sesle fısıldamıştı. Ona doğru adım adım ilerlerken elini beline koyarak kendi bedenini Hazar'ın bedenine yasladı.