KIZIL ŞEYTAN (BERDEL)

BÖLÜM 9. "İNATÇI"

Keyifli okumalar..

Şarkı ;
Cem Adriana - KÜL..

☆▪︎☆▪︎☆

Sanki her şey hayatın yakarışları yaşayacak bir sebep yokken anlam veremezdi insan aldığı nefeste tat bulamazken çare olmazdı gücünün çaresizliği.

Hazar ve Liya ikisi de bir birine inat ediyordu. Biri kaybedecek ve kazananı tebrik edecekti. Fakat kaybetmeyi ne Liya nede Hazar istiyordu bu da daha çok ikisini hararetlendiriyordu.

Bir birine zıt olsalarda aslında bir birlerine çok benziyorlardı.

"Hazar ağa o hastaneye gidilecek! Haddimi aşmadım gerçekler can yakıcıdır. Beni susturunca gerçeklerden, kaçabiliceğini sanıyorsan yanılıyorsun!" Cümlesinin ardından camlara dikkat ederek odadan çıktı Liya.

Hazar öylece arkasından bakarken dudaklarını bir birine bastırdı. Yine aynısını yapıyordu kendine ne kadar engel olmaya çalışsa da olmuyordu ve dudaklarından içindeki farklı duygudan dolayı çıkı veriyordu fütursuzca sözler.

Fakat bu demek anlamına gelmiyordu. Liya'nın her istediğini yapacağı bilmiyordu fakat bu inatçı kızla uğraşmak ne kadar hoşuna gitse de kırdığında gözü kör oluyor gibiydi.

Derin bir nefes alarak gözlerini parmaklarına çevirdi, kanla kaplı elleri arasından süzülen kana öylece baka kalmıştı. Bunu ona biri yapmamış bunu ona kendisi yapmıştı.

"Ağam?" Bakışları açık kapıdan içeriye giren adama kaydı. Ahmet'ti hızla kaşları çatılmıştı. "Ahmet ne işin var burda?" Bildiği soruları amansızca sormuştu.

"Hanımağam gönderdi." Ahmet ağasının çatılı kaşlarını gördükçe sesi sonlara doğru kısılıyordu. "Aşağıya in! Ve hanımağan Liya'ya de Ağam inmiyor diye!" Cümlelerinin hemen ardından bakışlarını parmaklarına indirmişti. Nerdeyse kandan gözükmüyordu esmer teni kaybolmuştu.

Ahmet hızla merdivenleri inip Liya'nın yanına gitmişti. "Hanımağam!" Başta Liya seslendiği kişi kendisi olduğunu anlamasa da karşısındaki adamın direktmen ona bakmasıyla yutkunarak gözlerinin içine baktı. "Noldu?" Afallayan yüzünü hemen düzeltmişti.

"Ağam inat ediyor. Reddediyor ne yapmamı istersiniz?" Ellerini önünde vereceği emri bekliyordu. Liya burnundan derin nefesler alarak merdivenleri çıkmaya başladı. "Benimle gelir misin?" Peşi sıra Ahmet'te ilerlemişti.

Odaya geldiğinde hala aynı şekilde duran inatçı kocasıyla göz göze geldi. "Ne inatçı çıktın! Kan kaybından gebermek mi istiyorsun!" Diyerek Hazar'ın omzuna bir tane vurdu acıyla inleyince umursamadı. "İnlersin anca! Ahmet bana yardım et!" Ahmet hızla içeriye girerek Hazar ağasına yöneldi. Ne kadar çekinse de ağasının ve hanım ağasının arasında kalmak can sıkıcıydı fakat mecburdu.

Vakit kaybetmeden ağasına yaklaşıp omuzlarının altından tutarak sandalyeye indirdi. Liya eline aldığı sargı bezini hızla Hazar'ın avuç içen baskı uyguladı. Hazar ağa sinirden bakışlarıyla Liya'yı dövse de onu şuan umursayan hiç kimse yok vakit kaybetmeden hızla asansöre bindiler.

☆▪︎☆▪︎☆

"Cam parçalarını çıkardık, dört dikiş atıldı neyse ki çok derin değildi. Dikişler çıkana kadar bu süre zafınca hergün pansuman yapın yazdığım krem de iyleşmesine yardımcı olur. İki hafta sonra gelin eğer ki sorun çıkmazsa Hazar beyin dikişleri çıkaralım. Geçmiş olsun!" Onu dikkatle dinleyen Hazar ağa ve Liya'nın üzerinde dolaştırdı.